ขอปฏิเสธได้ไหม

ยต้องล้มเลิกความคิดนี้ไปพลาง

องเธอ ก่อนจะกระชากเนกไทออกอย่าง

าจากข้างใน กู้เหวยอีก็ร

ยวในห้อง พอลองคิด ๆ ดูแล้วก็นอนอยู่

ิ่งเฉินเห็นหลังจา

ิมนั้น ตอนนี้กลับยิ่งรู

ด้วยความโกรธ ก่อนจะเดินจา

ามด้วยความประหลาดใจขึ้นมาว่า “คุ

นังสือ！” น้ำเสียงของ

อ่านหนังสือแล้ว คืนนี้ทั

จออกมาด้วยความโล

.

องและกำลังจะออกไปข้างนอก แต่กลับสั

นัง ท่าทางดูสง่างามเป็นพิเศษ เขา

ปอย่างเงียบ ๆ แต่ผู้ชายที่อยู่ข้

ละสบเข้ากับสายตาเรี

ัวซะ เดี๋ยวไป

จะถามกลับอย่างสงสัยว่า “แต่ก่อนเวลาไปพบลู

ไว้วางใจจากฟู่จิ่งเฉินมาโดยตลอด เรื่อง

ู้เหวยอี นี่คือสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่หรือไง？ เธอแอบฟ้องคุณย่า

งั้น

ทันที เธอไม่เคย

ายใหญ่ฟู่ที่บอกให้เขาต้อง

บางอย่าง แต่ฟู่จิ่งเฉินก็ข

สียเวลาอยู่ ไปเอาเอกสา

ต้องรีบไปเอาเอกสารที่ลูกค้

ตามฟู่จิ่งเฉินไปที

กันอยู่ที่ห้องแล้ว พอเห็นฟู่จิ่งเฉินมา

างคนตัวอ้วนคนนึงก้าวไปข้างหน้าก่อน และ

งเฉินพยักหน้าแล

อนที่เขากำลังจะนั่งลงข้าง ๆ ฟู่จิ่ง

หน้าสวยงาม ผิวที่อ่อนนุ่มของเธอเป

น้าและจับมือกู้เหวยอีพลางดึงให้เธอมานั่งข้างตัวเอง

ยากจะผละตัวออก “ค

น้อยและมองฟู่จิ่งเ

หารคนอื่นอยู่ ไม่ได้สัง

ามช่วยเหลือของกู้เหวยอี เ

นะ？ ครั้งนี้คุณฟู่พาเลขาสาวแสนสวยมาร่วมงานปาร์ตี้ด้

่อไปทันที พอฟังแบบนี้ เธ

น่น กัดฟัน แ

ค่มาคุยเรื่องธุรกิจกับคุณฟู่

ก่อนจะออกแรงจับข้อมือของกู้เหวย

คุณต้องอยู่ให้เป็น ทำตามที่ผมบอก ถ้าคุณทำให้ผม

กู้เหวยอี ลมหายใจร้อน ๆ ที่เหนียวเหนอะหนะนั้นรด

วยอีรู้สึกสิ

ว่าทำไมฟู่จิ่งเฉินถ

ที่นี่เพื่อแก้