เธอ...ที่ไม่คิดจะรัก

นุ่มโสด หนึ่งพ่อลูกสาม และหนึ่งว่าที่คุณพ่อ เพราะอยู่ๆ พี่ใ

รียนหมอกันสักคนหรือ

มียเพิ่งจะท้องได้สามสี่เ

ของกูน่าจะเป็นลูกสา

องกิม อาการแพ้ท้องเหมือนของสองแฝดเลย บางทีมันน่าจะไม่ไ

พูด เรื่องที่เฮียแพ้ท้องแ

ีแล้วเจอแบบกูบ้

บอกแล้วว่า

ับไอ้อาร์มใครจะมีก่อน แค่บอกว่าถ

แทนเมียน่ะ ได้เ

ักกลับไม่คิดตอบโต้อะไรเลยสักประโยค ค่อนข้างผิดวิสัย ซึ่งก็เป็นมาตั้งแต่กลับมาจากบ้านเกิดแล้ว

อยู่คนเดี

ม่อยาก

เพื่อนตอบกลับมา เขาก็ห

ยจะชวนออกไปหาข้าวเที

เป็นรอยยิ้ม ‘เห็นค

จะออกมากิน

รไปบ

าะ ‘ไอ้จัดกินที่เต็นท์ เฮียเฉื่อยกินกับก้าน ถามจร

ี่ไ

ั้นฟุ้งซ่านยิ่งกว่าอะไร ทว่าคนที่เพิ่งผ่านการสูญเสียบุคคลสำคัญอย่างผู้เป็นพ่อไปนั้น เหตุใดส

ำไ

ันธ์ พรุ่งนี้แล้วที่เธอต้องเข

กี่ยว ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

ื่อง...ใช่ อย่าแส่

ร้าเรื่องพ

ปฏิเสธด้วยการสั่นหน

ไมดูอมทุ

ู่สั้นๆ ถึงได้เปิดปา

ก็พอจะว่างฟังอ

ื่องที่กวนใจเป็นเรื่องของตัวเอง เขาจะได้เห็นควรว่ามันถูกต้องแล้ว ที่คิดมากเช่นนี้

เพื่อนฟังก็ดูมากความ สิ่งที่

ยการยิงคำถาม “มึ

สียงหัวเราะ หากไม่ต้องคอยเกรงอกเกรงใจโต๊ะข้าง

มณ์ให้กลับเข้าสู่สภาวะ

่อนออกอย่างแ

แก่นด

อ้ด

ช่นไร เขาสลัดคราบคนขี้เล่นทิ้งเสีย แล้วจ้องตา

มมึงถ

ีหน้าท

ยมืออย่างไม่ยี่หระ “ในมุมมอ

จริง

จริงจัง พอเขาจริงจังกลับ มันก็ไม่เชื่อ “กูก็ไม่ได้ล้อเล่นไหมอ

ตอนแรกว่าจะเชื่อ หล

จจะไม่ใช่คน

โลกแล้วไปบวชตลอดชีวิตดีไหมอะ เพราะงั้นช่วยบอกเหตุผลกูทีเถอะว่ามันทำไมนัก

่ใส่อีกฝ่าย “ถ้ามีคนขอความช่วยเหลือ

่ไม่ช่วย ก็อาจจะดูแล้งน้ำใจนิดหนึ่ง หรือถ้าช่วยมาหลายครั้งจนไม่อยากช่วยแล้ว ก็ไม่อะไร คิดซะว่าที่ผ่าน

ักหน้าอย่

งมึงเข้า

ูกจี้จุด “น่าจะช

ับหน้าเจื่อนอย่างเห็นได้ชัด “ถ้าช่วยได้ก็แปลว่าไม่ได้

ื่องแบบนี้มันต้

บบไ

นที่เกิดอุบัติเหตุ กูกับเฮียโคตรเห็นใจเขา พยายามช่วยเขาทุกอย่าง ทั้งจัดการเรื่องซ่อมรถ พาไปโรงพยาบาล นู่นนี่นั่น แต่นายแม่ง เหมือนจ

่า

พอนายเปิดใจช่วย ทุกวันนี้ก็อย่างที่เห

สัยว่า ‘เรื่องแบบนี้’ ของมึง คือแบบไหน ยกเรื่องของ

ใจนายแล้วว่าตอนนั้

เพ

กูมั่นใจว่าตัวเองไม่ใช่คนดีแต่ก็ไม่ได้เลวร้าย กูมีความเห็น

ามสรุปอย่างรวบรัด “แปล

้แต่สบตาคู่สนทนายังไม

มึงถึง

คำตอบให้เ

ั้นคื

..

กรย้ำ

งสาวเ

าน รู้ดีว่าคนที่อยู่ในหัวใจของเพื่อนคือใคร ไม่ใช่ ‘น้องสาวเพื่อน’ อย่างแน

่อนทั้งคน มึ

่ได้

่ใช่เพราะสนิทเหมือนกัน” อรัณย์เพียงตวัดตามองเพื่อนโดยไม่คิดเอ่ย

้คิดอะไรก

ย่างสบายอารมณ์ ก่อนแนะนำ “มึงก็ช่

ูไม่ได้อยากช่

แต่อย่าทำเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบทีเถอะ มันทำให

รับคำสั

ม่รู้ด้วยซ้ำว่าความจำเป็นที่แม่นั่นพล่ามมันคืออะไร เหตุใดถึงจับพลัดจับผลูมาแต่งงานกับพศุตม์ได้ เธ

สนกำยำ แววตาของเธอที่มองสบกับเขาคล้ายจะไร้ประกายเหมือนคนไม่มีความรู้สึก แต่ก็โศกเศร้าแส

อยู่นาน ทว่ายิ่งคิดล

ต่ำมองเครื่องมือสื่อสารที่ปรากฏช

ตัวเองจะเปลี่ยนไปอย่างมิอาจย้อนกลับ ทว่าเขากลั

งเข้มก็ถูกกรอกลงไป “ทำไมน้

୨୧˚　˚