เธอ...ที่ใจมิใฝ่หา

ย ฝันร

านของทางร่ำเมรัยเช่นกัน ที่ไม่ได้มาพร้อมเพื่อนของหล่อนเพราะอีกฝ่ายเป็นหัวหน้า เลยต้องมาสอนงานเด็กใหม่อ

ังคมเก่าๆ แล้วเอามาทำกับที่ใหม่ ที่นี่ไม่มีใครเขารับเรื่องสกป

้พูดตามลำพัง แต่เลือกจะพูดท่ามกลางพนักงานคนอื่นๆ ที่เมื่อได้ยินเช

กจะเจอมิตรภาพที่ดีก็พร้อมโอบไว้ด้วยสองมือ แต่ทุกอย่าง

จะพยายามนะ เพราะถ้าแกเองยังปรับตั

ลีตาเขม็ง ในขณะที่เด็กใหม่ไม่ยักจะสนใจ สาวเท้าออกจากวงสน

บเสียงเพลงเป็นชีวิตจิตใจเช่นเธอจึงรู้สึกสนุกไป

น้อยก็ยังไม่ตาย มีเสียงนกเสียงกาดั

ทางกลับห้องพักในเวลาตีสองเศษๆ ก็เจอเข้ากับผู้จัดการที่เปิดประตูห้อง

มีคนหลักร้อย ทว่าตอน

ี่หลังได้รับอนุญาตจากหัวหน้าให้กลับก็หายหัวกันหมด ถ

ลับกันหมด

ลง รอยยิ้มประดับอยู่พอเป็น

ณบอกว่าคุณเดิ

ของมิ้มอยู

ข้าหากัน “ไม่ได้เอา

น้า “มันใกล้ค

มันเมื

าพลางเอีย

นหายใจ “ตอนน

ค่

าเง

อเง

งก่อนแล้วกัน ยังไงก็บอกที่บ้านให้เอาร

มี

เดินตามต้อยๆ “เพื่อความสะดวกก็เอามาไว้ อีกอย่างมันปลอดภัยกว่าเดิน

นานั้นพาดพิงไปยังบุคคลที่สาม ให้กลับกั

งตอนนี

็โพล่งขึ้น “มิ้มลาตรงนี้เลยนะ

ปขึ้นรถ เด

บกวนดี

ั้นจะเดินในตรอกซอกซอยกลางดึกตัวคนเดียว พูดอะไรก็ดูจะเข้าใจช้าคล้ายว่าสมองประมวลผลไม่ทัน ไหนเล่ายังรั้

ตรงรถยนต์ ในขณะที่มล

โสตประสาท “มาขึ้นรถ ผ

ั้งแต่ตอนนี

งเสียงเย

่อเพียงแค่

มปลอดภัยของคุณ โลกมันไ

่อก้าวไปข้างหน้า หยุดยืนข้างตัวรถพลางค้อมศี

ด้โดยสารรถหรู จึงอดจะสอด

แม่ ตาและยายจะได้น

องรถก็เอ่ยทำลายความเงียบ “งาน

ด้ค

ัวหน้าเล่นงาน เธอสัญญากับมารดาไว้แล้วว่าการท่องโลกครั้งน

นักไปก

มเป็นจริง

้มโอเค งานไม่ไ

นื้อตัวของเขาเลย กลิ่นที่ติดอยู่ปลาย

มอะไรนะ..

่อนดึงสายตากลับมาก่อนจะถูกจับได

า คนที

่นี่ล่ะคะ มันไม่ใช่เ

มาทำงานท

ๆ มิวายถามต่อ “เจ

ือกๆ

นแรกมิ้มคิดว่าผู้จัด

ืม

ก็แค่คิ

ายเขาลงหลักปักฐานที่นี่ เจ้านายเองก็ด้วย

ออย่างสงสัยใคร่รู้ ท่าทีเป็นมิตรต่างจาก

้วเหรอคะ หร

็นหลัก เวลามาที่นี่ก็มาแค่ไม่กี่วัน

พฯ ค่ะ เรียนที่นั่น พอเรี

าคิดว่าตัวเองสามารถพูดคุยกับยายหัวทึ

ไมไม่อยู

าบอกความจริง ประเดี๋ยวจะถูกมอ

่ที่บ้านรึ

่ายกับแม่ค่ะ

ม่ได้ “กินได้นะขนมผักน่ะ

้ชิมนะคะ รับรองว่าอร่อย” พอดีกับที่รถแล่นมาหยุดอยู่หน้าหอพัก รอยยิ้มยั

งหลังพวงมาลัยถูกยกขึ้

น้อยงับปากในทันทีที่พูดจบประโยค ความเงียบโรยตัวมาครอบคลุมทั่วบริเวณในห้องโ

สับเท้าเข้าไปภายในหอพัก

้น เธอก็ได้รับข

น: ถึง