กลลวงร้ายซ่อนรัก

วา.

มั้ยคะว่าพี่ภูล่วงเกินจริงหรือเ

เห็น^^" ฉันสะใจมากที่ป้าพิมพ์ตอบนังเอินไปแบบนั้นฉัน

บก่อนค่อยแต่งเนอะ^^" ป้าพิมพ์บอกกับทุกคนในห้อง พ่อของฉันท่านก็พยักหน้าตอบรับส่

่บอกมาได้เลยนะครับคุณพจน์"

แล้วกันครับผมไม

ทางเราจะจัดเตรียมไว้ให้อีกต่างหาก" พอสองแม่ลูกได้ยินค่าสินสอดก็ตาลุกวาวขึ้นมาทัน

้วป้าพิมพ์ก็เรียกฉันเข้าไปคุ

ใจแล้

าพิมพ์บอกกับฉันว่าท่านเข้าใจฉันดีทุกอย่างเพราะท่านรู้ว่าฉันรักพี่ภูมากแค่ไหนท่านบอกว่าถ้าเป็นท่านๆก็จะทำแบบที่ฉันทำ ป้าพิมพ์ยังบอกอีกว่าของๆเรามันก็ต้องเป็นของๆเราจะให้คนอื่นได้ไปมันไม่ใช่เรื่องที่ฉันทำมันถูกต้องแล้วเราต้องรักษาสิทธิ์ของเราให้ถึงที่สุดฉันดีใจที่ป้าพิมพ์เข้าใจและไม่โกรธในสิ่งที่ฉันทำแม้จะรู้ว่าสิ่งที่ฉั

รโดยไม่คิดอัยแค่กลัวจ

ม่ดี ถึงอัยไม่ทำแบบนี้ยังไง

ไม่โกรธอั

รู้ว่าอัยทำเพ

เองฉันเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าเขาต้องโกรธต้องเกลียดฉันหนักกว่าเดิม แต่ตอนนี้ฉันขอแค่ได้หมั้นกับพี่ภูเพราะมันจะทำให้ฉันมีสิทธิ์ในตัวพี่

ผา

ได้มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับยัยเด็กเลี้ยงแกะนั่น ยัยนั่นสร้างสถานการณ์ขึ้นมาแต่ไม่

ก แอ

ร้อมกับใครบางคนที่ผ

้าแขนยัยขี้โกหกแล้วลา

" ยัยอัยวาตะโกนเรียกแม่ผมให้มาช่วยแต่คิด

ี๋ยวนี้เลยนะ" แม่เดินตามพร้

งจะคุยกับยัยนี่ให้รู้เรื่อง" ผมลากแขนยัยอัยวามาจนถึงสวนหลั

ไร" ยัยอัยวา

ัวอ

กลัวซะ

วแล้วทำไม

็.

อคืนมันไม่ได้ม

าลืม" พูดกับผมแต่ไม่กล้าสบตาหึย

่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เธอบอกความจริงกับฉันมาซะดีๆ" ผมขู่ยัยนี่ให้รั

ัยเป็นของพี่แล้วยังไงพี่ก็ต้อ

ั้นแต่หลังจากนั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นเธออย่าหาว่าฉันใจร้าย

ี่ให้เป็นอิสระแล้วเดินหันหลังออกมา ถามว่าที่ผมพูดไปผมพ

อง" พอผมเดินเข้าบ้านม

ุยกับผมอีก" ผ

เรื่อง

ื่อ

จะชวนน้องอัย" ผมถึงกับถอนหายใจแรงกับคำถามของ

ะชวนใครไปมันก็เรื่

ไม่ให้เกียรติน้องเลยนะแถ

ร้ายเอินแม่จ

ะเราชอบเอ

็ญไปงานวันเกิดผมผมก็ไม่รู้ว่าไปได้ไงเพราะผมไม่ได้เอ่ยชวนแล้วก็ไม่ได้บอกสถานที่ด้วยมารู้ตัวอีกทีการ

ัดใจดีกับน้องอัยบ้า

เป็นลูกแม่ผมหรือยัยอัยวากันแน

สงสารภูก

ปคนเดียวเถอะผม