คู่แค้นแสนชัง

า.

งสาวที่นอนนิ่งอยู่กับพื้น มือและเท้าทั้งสองข

ือ

ด้มันช่างยากไปเสียทุกอย่าง เพราะว่ามีผ้าที่ฟั่นเป็นเส้นเล็ก ๆ รัดเอาไว้ไม่ให้ปากของเธอขยับอ้าได

้องหลับตาลงไปในทันที ในมโนสำนึกภาพสุดท้ายที่เธอรับรู้ คือมีมือหน

ร่างของเธอก็ไม่ได้ขยับไปไหนไกลจากตรงนั้นเลย ตอนนี้เธอรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้ว เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย

ยกับเธอใจจะขาด” เสียงของผู้ชายทุ้ม ๆ เอ่ยขึ้น

นแววตาของหญิงสาวที่จ้องมองกลับ

ิงสาวซีดเผือด สีสันที่แต่งแต้มลงไปบนใบหน้าถู

่ ทำไมทำแบบนี้” เสียงที่พยายามจะเป

่ฉันรักเจ็บ มันต้องรับรู้ความเจ

ญิงสาวจนใบหน้าสวย ๆ ของเธอแหงนไปข้างหลัง ใบหน้างาม ๆ ตอนนี้เหยเก แว

ปล่อยมือออกไป เธอแทบหงายหลัง หัวใจของกุหลาบแก้วเต้นรัวเร็ว

้ ฉันนี่แหละจะเป็นคนพิพากษาบทลงโทษใหม่ ๆ ให้เธอเอง อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าพ่อเธอรู้ว่าเธอหายไปแบบน

หญ่ มือหนา ๆ จับเนื้อแขนลูบไล้อย

วุธ เชิญเป็นคนเก่งให้ได้ตลอดไปนะ” น้ำเสียงหยัน ๆ เขาสะบัดมือออกจากแขนของเธอเหมือนรังเก

เต็มไปด้วยน้ำตา

ุยกับเขา แต่ร่างหนาใหญ่ในความมืดกลับเดินไ

้อผ้าอาภรณ์ของเธอเปียกโชก ลมพัดกระโชกแรงผ่านกิ่งไม้ด้านนอกจนได้ยิน สายลมลอดผ่า

าตัวเองอยู่ที่ไหนตอนนี้ แต่มันไม่ใช่ที่คุ้นเคยแน่ ๆ เสียงสิงสาราสัต

คนนั้นเป็นใคร มันจับตัวฉันมาทำอะไรที่นี่

ในชีวิต ยิ่งดึกก็ยิ่งหนาว แล้วตัวที่เปียกนี่อีก ทำให้หนาวเป็นทวีคูณ แต่เธอก

น์จัก

บนเครื่องแล้วนะป้านอม” เสี

คงจะตื่นเต้นเหมือนเคยนะคะ ทำงานมาเหนื่อย ๆ คงได

อนเขาเยอะ มาบอกลาฉั

ปกี่เดือน

ลางานไปทำบุญที่ไหนก

นป้าลาสามเดือนเห

ด้ ๆ ผมให้ป้าลาไ

ไมล