ฮูหยินชาวไร่ของท่านแม่ทัพ

นมาถึงตีนเขาที่คุ้นเคย หนี

ต่อไปให้

างแล้วก็ต้องให้จื่อเหวินเป็นคนถัดไป ก็พอรู้อยู่ว่าเด็กฝาแฝดสองคนน

ต่นางเมื่อชาติก่อนที่ไม่รู้ว่าอ้อมกอดมารดาคืออะไร แต่การได้กอดเจ้าก้อนแป้

พที่ยังคงอยู่ อีกอย่างนางไม่อยากให้พวกเขารู้สึกว่านางเปลี่ยนไปและอาจจะไม่ใช่ห

ต้นไม้เก่ง แต่อย่าขึ้นไปที

ีที่ไม่ได้มีกระดูกท่อนไหนหัก แต่ก็ได้แผลฟกช้ำมาไม่น้อย หนี่เหวินเห็นฝาแฝดตัวเองตกลงมาก็ตกใ

ใจแล้ว

นด้วยล่ะ ถ้าเจอสัตว

็ไม่รู้จะช่วยได้แค่ไหน แต่นางเชื่อมั่นในฝีมือตัวเองระยะห่างกันเท่านี้นางสามารถเข้า

ับมา นางเก็บเผือกเก็บมันไปตามเรื่องและเข้าไปในป่าลึ

ชะงักกึกหลังเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่าง ห

ษ แต่ทำไมมานอนสลบอยู่ที่นี่

่าย นางพลิกตัวคนที่นอนคว่ำอยู่ขึ้นมาจับชีพจร ชายผู้นี้ยังไม่ตายแ

นหม่าเยี่ยนถิงนิ่วหน้า คล้ายมีหมอก

ก็รู้สึกปล่อยไว้ไม่ได้ นางสำรวจว่าเขามีอะไรบ่งบอกตัวติดมาหรือไม่ แต่จู่ ๆ อีกฝ่ายก็กระอักเลื

่าเยี่ยนถิงตะโกน ไม่นานฝาแ

เกิดอะไรขึ

ะ อยู่ไหนเจ้าคะ เหมียวเห

เกินไปหรือไม่ ตัวเท่าขานางต่จะสู้กับหมีปกป้องนาง แม้จะบ่นในใจทว่าหั

าช่วยที มี

นอยู่ในที่แห่งนี้ด้วย เขาวิ่งไปทางเดินโดยไม่ต้อ

ะไรกั

นที่นางคุ้นเคยดีเพราะพ

ดเจ็บ รบกวนช่วยแบกเขาไ

เคยเห็นหน้าเลย

…ใช่เจ

วสิ" บุรุษร่างกำยำโดนภรรยาฟาดไปหนึ่งทีก็รีบกระวีกระวาดประคองร่างชายผู้นั้นขึ

งสามีภรรยาไป ฮูหยินสกุลหลี่เอ็ดสามีไปตามทางทุกครั้งที่เห็นว่าเขาชักช้า เดี๋ยวจะรักษาคนเจ

ังท่านหมอถามทุกคนก็ห

ิ กระอักเลือดออกมา มีแผลท

ง อาการเขาดูสาหัส เงินของนางคงไม่พอค่ารักษา หม่าเยี่ยนถิงกัดปาก แสดงออกถึงความกังวลตามน

พรุ่งนี้ค่อยมาดูใหม่" ท่านหมอดูอาการแ

นแล้วเ