ขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
กใหญ่
ยวเฟยต้อง
่ายต่อไป แค่ปฏิเสธนางเสีย นางก
ักจะฟาดงวงฟาดงากับหานตงแต่กั
า ม่อเฉวียนเดินมาใกล
ว่าข้าขอร้อง"น
ม่อเฉวียนมองริมฝีปากสีชมพูน่าจูบฝืนใจปล่อยม
แล้วยังัยงมองขันทีว่า
หลวงมาที่นี่ แล้วเ
่ะค่ะไปให้พ
ในเมื่อ
แล้วเวลาฝ่าบาทต้องการสิ่งใดจะเรียกหาใครได้ หากเกิอะไรขึ้นหาก
ยยาวเ
รียกจึงมา หากไม่เรียกก็อย่าเสนอหน
วดีเดี๋ยวร้ายของม่อเฉวียน
อะไรข
งบนแท่นบรรทมนอนหง
าเสด็
ุดลุกขึ้นจ
ด็จแม่"รีบลุกขึ้นเดินออก
ขันทีน้
ให้เขาตา
แล้วทำไมไม่มีใครบอ
พียงแค่มีบางอย่างจะ
่องใ
ที่ ช่างเถอะ เสด
งวัยคัดตัวนางในเข้ามาให้เจ้าดูตัว เลือกสรรคนที่ฮอ่งเต้รึงตาตรึงใจไว้ข้างกายสักสอง
วียนที่ออกกาการเบื่อหน่ายและปฏิเสธหลายๆครั้งเข้าก็กลายเป็นอาร
จแม่ลูกกำลั
นหักห้ามใจของตัวเองที่มีต่อขันทีน้อย ครั้นจะปลดออกจากตำแหน่งขัน
นเรื่อ
สองสามวันก่อนใต้เท้าเหอถวายฎีกาเรื่องที่ลูกไม่ยอมให้ม
่ให้แม่สื่อพาบุตรีขุนนางเข้ามาทีละคนเพื่อให้ฮ
จแม่ไม่อย่างนั้นลู
มีเวลาไหนที่ไม่มีใบหน้
มาแล้วพ่
เจียเฟยหายไป แอบหลบไปไ
บข้าไหม รอให้ข้าคุยกับเสด็จแ
อกว่าฝ่าบาทอาการค่อนข
ถอนหายใจส
วเขา
าจห้ามใจที่จะถ
ลๆ ฝ่าบาทข้าน้อยพูดตามตรงหาก แม้กระทั่งขันทีข้างกายที่รู้
ึ้นทาบอกสีห
หาสามเหตุและรักาาอาการประชว