icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หยั่งรากฝากรัก

บทที่ 4 ติดพี่ชายต่างสายเลือดแจ

จำนวนคำ:1326    |    อัปเดตเมื่อ:17/08/2024

จะตั้งป้อมตามที่คิดกับน้องสาวข้างบ้

มจุ้นทุกครั้งที่เธอเข้ามาวอแวใกล้ๆ เขา อยู่บ่อยๆ ถ้าจะโทษก็คงต้องโทษแม่เขานี่เอง

กหญิงเริ่มโตขึ้นและเดินได้พูดได้ เขาก็เริ่มหนีไม่พ้น แถมยัยตัวดียังมีกองหนุน

่ๆ บังคับให้เลี้ยงน้อง เล่นกับน้อง ช่วยสอนน้องทำนู่นทำนี่ มันทำให้เขาแอบเบื่อหน่ายที่ต้องเล่นกับเด็กผู้หญิงนุ่มนิ่มขี้แยอย่างพาฝัน

ิมของน

่เขาพยายามกล่อมประสาททุกวันว่

อะ ไม่มีวันนั้

ัยรุ่นก็มักจะชอบผลักไสน้องสาวข้

ื้อยแจ้วตะโกนข้ามรั้ว เมื่อเห็นพี่ชายข

ิบเจ็ดปีทำหูทวนลม มือเร่งจ

” เป็นคุณทับทิมที่เดินออกมาจากบ้าน ช่วยเรียกพ่อ

็จะได้ปั่นไปโรงเรียนเอง ไม่ต้องหาเหตุมาซ้อนจักรยานกินแรงเขาไปโรงเรียนทุกวี่วัน แต่ก็นั่นแหละ ถึงปั่นเป็นแต่สุดท้ายพาฝันก็

ี่น่าหมั่นไส้สำหรับเขาคือยามที่เห็นยัยจอมยุ่งนี่มีแผลทั้งพ่อแม่เขาและพ่อแม่เธอก็จะคอยมาโอ๋คนเจ็บ

รงเรียนเอง แม่เขาก็ออ

ไม่น่าสนุกเอาเสียเลยสำหรับเด็กผู้ชายที่เริ่มเข้าสู่วัยแรกรุ่น เพราะยัยตัวแสบนี่คนเดียวที

‘ตัวน่ารำคาญ’ นี่ไปถ

มคะว่าวันมะรื

รู้” พาฝันแอบค้อนใส่หลังพี่ชายข้างบ้

แล้ว พี่จิมรู้ไห

นตรงที่ไม่ว่าจะวันไหนๆ เขาก็ต้องเป็นเ

ู้อะไรบ้างเลย มะ

อน ด้วยความหมั่นไส้เจ้าคนพูดไม่หยุด จิรายุจึ

บรกซะแรงเลย โอย...ห

พี่จะเอารถไป

ีรษะป้อยๆ ทำท่าจะเดินตามไปด้วยกั

ก่อนเลยไ

คะ น้องดรีมรอได้ไม่ไ

รียนก็คนละชั้น คนละตึก เธอเดินเข้า

นพี่จิมจะรอน

ต้องรอ จะเอาจักรยานพี่กลับบ้านไปก่อนก็ได้นะ” จิรา

้ กลับพร้อมกันดีกว่า แม่กับ

รายุจึงต้องเก็บปาก ช่างสิ อยากรอก็รอ

ายเพิ่งมาถึงเ

ือดต้องหยุดราวีกันชั่วขณะ คนทักคือเพื่อน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 วันแห่งความรัก2 บทที่ 2 คิดถึงใครอยู่3 บทที่ 3 ไม่มีวันเอาเด็กขี้แยนี่มาเป็นเจ้าสาว4 บทที่ 4 ติดพี่ชายต่างสายเลือดแจ5 บทที่ 5 จะได้ไม่มาวุ่นวายให้เขารำคาญใจ6 บทที่ 6 จะได้ไม่ต้องมากวนใจเขา7 บทที่ 7 ใครอีกคนแทรกตัวเข้ามายึดครองพี่ชายคนสนิทไป8 บทที่ 8 อยากเป็นคนสำคัญของเขา9 บทที่ 9 ไม่ได้รักแต่ก็ทิ้งก็ไม่ลง!10 บทที่ 10 คนที่พี่จิมแอบชอบมาตลอดก็คือ...11 บทที่ 11 พี่จิมไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้ว...12 บทที่ 12 ใช่! เธอมันน่ารำคาญที่สุด13 บทที่ 13 ยัยนั่นหายไปไหนนะ...14 บทที่ 14 จากไปแสนไกล15 บทที่ 15 ไปโดยไม่บอกกล่าวหรือร่ำลากันสักคำ16 บทที่ 16 พาฝัน! เธอมันใจร้ายที่สุด17 บทที่ 17 เขาคงไม่อยากเห็นหน้าเธออีก18 บทที่ 18 กระโดดหน้าต่างเผ่นหนี19 บทที่ 19 ลูกคิดถึงน้องจนหูฝาดไปหรือไง20 บทที่ 20 จะไม่ไปกวนใจให้พี่ต้องรำคาญอีก