มนตร์ตาละวัน

ตะเกียกตะกายขึ้นไปด้วยตัวของเธอเอง จนปลายนิ้วที่สร้างความหฤหรรษ์จ

ียงยิ้มกริ่ม เลิกเสื้อเชิ้ตขึ้นกองเหนือสองเต้าตึง