ราตรีที่สิบกับราชาจิ้งจอก 与狐王的第十夜

บราณกาล แม้กระทั่งเวทแห่งการรักษา ถึงแม้ว่าเขาไม่เคยล่วงรู้วิธีการอ่อนโยนต่อสัตว์ อุปนิ

้าที่เหล่านั้นมาก่อน ด้วยความเป็นเจ้านครยิ่งใหญ่ จะมีบ่าวรับใช้มาจัดการมัน เขาเปลี่ย

ก็เลือดไหล ไหนจะชอบทำหน้าตาน่ากลัว ถลึงตาอ

มัน’ ว่า ‘นา

ย่างอื่นไปได้ยังไง” สิ้นคำ ฮุ่ยเฟินเปิดเผยปักษาสะอาดที่ไม่กล้าแม้จะสลั

อวัยวะเพศ มองเห็นเป็นขนเรียบ ๆ ไปเสียหมด ยังเป็นเพราะสุนัขจิ้งจอกล้วนจมูกไว ไม่พบว่านางมีกลิ่นอะไรนอกเสียจา

อิดสะเอียน มีเพียงกลิ่นดินโคล

ม้แต่กับสัตว์ก็ยังไม่ได้ นาง

าเกิดความปรารถนาในตัวพวกนาง องครักษ์ผู้สนิทสนมเคียงกายจำได้ว่าครั้งหนึ่งท่านผู้นำแห่งแดนจิ้งจอก สำลักกลิ่

็นวิบากกรร

ขึ้นปัดหน้ามันด้วยไอหยินครั้งหนึ่ง ร่างเปียกปอนกลับคอพับคออ่อน

นก็ยังไม่ได้ นางปักษาตนนี้

--------

ะหว่างการเฝ้าดูแลเจ้าปักษา โดยมีเหล่าองครักษ์เข้ามาให้ความช่วยเหลือ เอ่ยปรามเขา

ลงไปจนขาดอากาศหายใจ หลังจากที่นางดิ้นรนจนหมดสติ มีโอกาสเป็นไปได้ว่าอาจกลายเป็นปักษา

ิย์ หากเต็มไปด้วยสมบัติของราชา เครื่องเรือนล้วนเป็นสีนิล ของสะสมมากมายบ่งบอกว่าจ

ีรษะปักษาให้แห้งด้วยผ้าขนแกะหนา หลังอาบน้ำแปรงขนสีขาวสะอา

่าไม่มีผู้ใดมี แม้การจะครอบครองสักกระปุกหนึ่ง ท่านผู้นำรุ่นก่อนไ

่ได้ ข้าจะเดินทางไปเมืองเทพด้วยต

รหาไม่พอใจของปีศาจตนอื่น ๆ จะอย่างไรเส

มาให้นายท่านให้ได้ภายในสามราตรี ตงหยางสั่งให้แยกย้ายกำลังพลไปเมืองเหยียนของปีศาจอสรพิษ มิให้เอิกเกริกมากนัก ส่วนหนึ่งให้เดินทางไปเทวโลก เพื่อเสาะหาเทพแห่งการรักษา อาจไปภพภูมิลับแล ขอยารักษามาจากบรรดานัก

็นอย่างมาก นำเจ้าปักษาวางลงบนฟูกแล้วนั่งลง ฉับพลันนั้น ชายอาภรณ์สีนิลสะบัด เผลอปัดพลังหยินใส่นาง จึงหลับใหลไปในสภาพปักษาหมดสติ กว่าที่นัยน์ตาสีมรกต