ใจคุณร้ายดังเขาว่า

ที

ถิ่นเ

...อัปส

ายอารมณ์ทั้งสี่ส่วนยามจดจ้องไปยังหน้าจอขนาดสิบสามนิ้วของเครื่องมือสื่อ

างน่ารักในความคิดของเขา ชื่อจริงอัปสรา ก

งการได้ยินแค่สองคน พื้นเพเป็นคนพิษณุโลกที่ย้ายมาอยู่เมืองกรุงตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย กำพร้าพ่อแม่ และรับงานรำเป็นชั่วครั้งชั่วคร

มูล ‘อื่

งเวลาที่เขาต้องเขี่ยสดายุทิ้ง ตั้งแต่บอกว่าน

ครู่เดียวเสียงของลูกน้องก็ดังแ

มาแค่

่วๆ ไปนะครับ นั่นผมก็ใช้ความสามารถพิเศษในการซุ่มดู แล้วยังบากหน้าปั้นเรื่องไปถามคนในคณะถึ

ฟนหรื

ติดตามสส. หาเสียงของตนไม่

ยั

ต่จะรีบจัดการให้แล้ว

ที่สุดด้วยซ้ำ ก็รู้

ได้ แม้แต่เด็กในเลาจน์เขายังขอคนคลีนๆ ไร้เจ้าของหัวใจ ไม่อย

ไม่เลือก แต่จริงๆ แล้

บนาย ผมจะรีบจัดกา

านาทีก็มีข้อความ

น้องนาง

ให้อัปสราต้องเฝ้าร้านอยู่คนเดียว แต่อาจจะไม่ทั้งว

น่ะดีอยู่แ

ราจึงง่วนอยู่กับการเช็กสินค้า โดยที่ข้า

ครับ” พนัชว่าพลางวางถุงขนมลงบ

วผินหน้าไปทางคู่สนทนา “เกรงใ

กอรี่ที่มักจะทำขนมส่งร้านกาแฟจะฝากขนมมากับน้อ

ด้เห็นหมาเด็กเสียอาการ มือไม้อยู่ไม่สุขจนไม่รู้จะวางไว้ตรงไหน “ช่วงนี

งไงก็ฝากขอบคุ

เท่าข้าวหนึ่งมื้อ หรือบางชิ้นก็มากกว่านั้น แต่

เค ข

ิ้มแป้น “ถ้าอย่างน

ินทางปลอ

ลืมกินขนมนะ ไว้เ

ถือตะกร้าจะได้เดินเหินสะดวก แต่พอพนัชก้าวพ้นประตูร้านออกไปด้านนอก ก็เหมือ

ียนไม่ทั่วท้อง น้ำลายเหนียวๆ ถูกกลืนลงคออย่างยากลำบาก พร้อมกั

ค้าเช่นไร แต่ไม่รู้ทำไมคำพูดทุกอย่างถึงได้ถูกกลืน

จนเส้นเลือดปูดขึ้นมาเล็กน้อย เจ้าหล่อนเบี่ยงตัวเพื่อหลีกทางให้กลุ่มคนมาใหม่ได้เข้า

รกันนะ สายตาของ

่อไปประจำที่เคาน์เตอร์ ในขณะที่หางตาก็เห็นว่ากลุ่มชายฉกรรจ์เดินไปนั่งยังมุมหนึ่งของร้าน โด

ะหารผู้คน ที่ความหวานของมันน่าจะพอๆ กับน้ำผึ้งเ

ค่ะ รับอ

้งเก้าที่เขาจำได้ขึ้นใจ ใครชอบอะไรเขารู้หมด ไม่หวาน เข้มๆ สารพัดอย่าง เพราะนับไม

ณลูกค้านั่งรอท

ักใหญ่ แค่นึกเห็นใจที่เจ้าหล่อนทำงานคนเดียว น่าจ

อยู่ในอกของบาริสต้าสาวที่จู่ๆ ก็เกิดอาการเกร็ง ไหนเล่าน้องนักศึกษาที่นั่งอยู่ก่อนห

อากาศก็ต่ำจน

่มตรงหน้า พยายามควบคุมลมหายใจให้อยู่ในจังหวะที่เป็นปกติ ไ

ฟ เงาดำก็พาดผ่านจนต้องเงยหน้าขึ้นไปมอ

โดยที่มือก็ไม่หยุดทำหน้าที่ข

านหวานแต่อยากทานขนม มี

้เบเกอรี่ แนะนำเมนูที่คาดว่าลูกค้าอาจจะต้องการ เมื่ออีกฝ่ายตอบรับเสร็จส

มีเจ้าของเป็นเจ้านายของเขา เธอค่อนข้างมีความมั่นใจว่ามันน่าจะเป็นของนักการเมือง แม้จะไม่ค่อ

ปยังคนสั่งแทน แต่ก้าวขายังไม่ทันจะผ่านหน้าคนตัวใหญ่ สุ้มเสีย

องฉ