เศษใจซาตาน

มลดากับเพื่อนยังนั่งคุยกันอยู่ด้านใ

องคนมากนะที

าไม่ได้เพราะอาหมอมีตรวจนอกเวลาเอาไว้วันสุดท้ายเราจะมานะ” เดนิสาอยากมาทุกวั

อดตอนกลางวันก็ว่าถ้าโมเดลอยากพ

านคุณพ่อก่อน เราว่าพาน้องติณณามาเจอ

้เป็นเพื่อนกันเ

หละนะ” อรอินทร์บอกกับเพื่อนทั้

าวินที่ส่งแขกคนสุดท้ายขึ

เพื่อนให้รู้จัก คนนี้ชื่อเดซี

นของท่านประธาน” เขายิ้มทักทายเพื่อนของ

สดีค

และอรอินทร์กล่าวทั

ก็ได้ค่ะ โมเดลเล่าเรื่องของพี่ให้เพื่อนฟังแล้

คนนี้เขาเป็นเพื่อ

ไม่โกรธ

ละยังมีเพื่อนสนิทอยู่ที่นี่ด้วย โมเดลจะคุยก

โมเดลพาลูกกลับไปนอนเ

้งสองคนอ

” มาวินถามเพราะเพื่อนของน้องส

คนเอารถ

่เดินไปส่

ขกทั้งสองศาลาที่มีการจัดงานต่างพากันกลับเกือบ

นมาส่ง อิ๊นซ์กับเดซี่ฝ

ะ พี่จะดูแลโมเดลก

ข้างๆ” เดนิสายิ้มก่อนจะขึ้

ำให้คนที่ยืนอยู่ในมุ

นมา เขาจำผู้หญิงสองคนที่เนินเดินนำหน้าได้ แต่ผู้ชายเขายังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่พอทั

วน ผู้ชายคนนั้นก็คือรุ่นพี่ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการซึ่งเขาระ

งของเขาของเขากับเมลดาถึงแม

อถึงเวลานัดหญิงสาวก็ไม่มา เขารออยู่นานและพอโทรศัพท์ไปถามจึ

ที่บ้านอยู่บ่อยๆ แต่วันนี้มันไม่ใช่แบบที่หญิงสาวบอกเลยเพราะขณะที่

าคิมเลยตามไปดักรอเมลดาที่หน้าบ้านแต่รอจนเที่ยงคืนหญิงสาวก็ไม่

าใจว่าเธอคงจะมีธุระกับทางบ้านจริงๆ แต่ที่ไม่

คณะของเธอหลังเลิกเรียนเมื่อเห็นเธอเด

ไหมผมขอคุย

่าพอดีว่าเรามีธุระต

ไปกับรุ่นพี่คนนั้นอีกใช่ไห

้ยังไงว่าโม

ผมเ

เหรอ ไม่ไว้ใจกั

และผมไม่ชอบเลยที่โมเดลออก

่มีอะไ

” เขาตะคอกใส่

ห้วาคิมมาชอบหรือไม่

งพูดแบบ

ถ้าไม่ชอบก็ไม่

นนะโมเดล ทำไม

มเดลอยากพู

เดลเปลี่ยนไปนะ

ม่

ว่าตัวเองเ

จะคิดเลยนะ โม

ปกับเขา

่น่

ผู้ชายคนไหนไม

กับโมเดลนะ วาคิมก็แค

ๆ ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย

็นคนแบบนี้เหมือนกัน วาคิมให้เราผิดห

ากคุยกับ

อนเถอะว่าอยากค

ังจากนั้นก็ถึงช่วงสอบปลายภาคเขาไม่อยากรบกวนสมาธิข

กว่ามาวินเพราะเมลดานั่งรถผ่านหน้าเขาไปโดยไม่คิดจะหัน

ันคืออะไรกันแน่ ชายหนุ่มพยายามไปถามเพื่อนสนิทของเมลดาแต่ทั้งสองคนก็ไม่เคยบอก