icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ยอดดวงใจแม่ทัพกลับเป็นคู่หมายองค์ชายรอง

บทที่ 2 โปรดชื่นชมพรหมลิขิต

จำนวนคำ:1678    |    อัปเดตเมื่อ:02/10/2024

่เต็มไปด้วยสีสันของดอกไม้หลากหลายชนิดส่งกลิ่นหอมอบอวลในอากาศ สายลมอ่อน ๆ พัดผ่าน

ลิ่นหอมอย่างช้า ๆ สายตาของนางทอดมองไปข้างหน้า ดวงตาที่เคยหม่นหมองบัดนี้กลับสดใสขึ้น แม้ว่าหัว

างไม่ได้ตั้งใจ ชิงเฉิงเพิ่งกลับมาจากชายแดน และต้องการพักผ่อนสักครู่ในสวนแ

สีขาวบริสุทธิ์ที่ยืนอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ ดูราวกับนางฟ้าที่หลุดออกมาจากภาพวาดโบราณ เส้นผมยาวดำขลับปลิวตามสายลมเบา

บสายตาของชิงเฉิงที่จ้องมองมาที่นาง ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยความปร

นเพียงภาพเบลอ ความรู้สึกอบอุ่นและแปลกประหลาดที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนแล่นเข้า

ยหนี่ นางไม่ได้ถอยหลังหนี แต่กลับรู้สึกว่าร่างกายของนางถูกตรึงอยู่กับที่

ไม่กี่ก้าว ชิงเฉิงก็หยุดเดิน เข

แต่เมื่อได้พบเห็นท่านในสวนนี้ ข้ารู้สึกเ

พูดที่แฝงความหมายลึกซึ้งนั้

องก็มาที่นี่เพียงเพื่อส

ที่ทำให้หัวใจของเขาพลัน

ามาที่นี่เพื่อพักผ่อนก่อนจะกลับไปทำหน้าที่ของ

ี่ยหนี่ บุตรสาวของขุนนางไป๋ ข้าเอง

วกับถูกโอบล้อมด้วยบรรยากาศที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด สายลมที่พัดผ่านทำให้กลีบดอกเห

้งที่กำลังเกิดขึ้น แม้จะเป็นการพบกันครั้งแรก แต่หัวใจของพวกเขากลับเต้นรัวด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบา

๋เสวี่ยหนี่กับชายแปลกหน้า นางรู้สึกถึงความไม่สบายใจที่ก่อตัวขึ้น แม่นมหลินเคยเฝ้าดูแลคุณ

้ามาใกล้ พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภ

เรียนเชิญท่านกลับไปที่จวนเจ้าค่ะ ท่านพ่อขอ

มหลิน สายตาของนางยังคงมีความลังเลและเสียดายที่ต้องจากไป แต่

ึ้นอย่างอ่อนโยน แต่ในใจกลับรู้สึกเหมือนว่ามีบ

วี่ยหนี่ที่กำลังจะจากไปด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หัวใจของเขาเหมือนถ

เสวี่ยหนี่" ชิงเฉิงเอ่ยขึ้นเบา ๆ ด้วยน้

็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้า "ข้าก็หวังเช่นนั้น ท่านแม่ทัพห

ละกลีบดอกเหมยที่เคยปลิวไสวกลับดูเหมือนจะเงียบงันลงเมื่อไม่มีเธออยู่ ชิงเฉิงยืนมองตามแผ่นหล

ึกบางอย่างได้ถูกปลุกขึ้นมาในหัวใจของคุณหนูไป๋เสวี่ยหนี่แล้ว แม้จะไม่มีคำพูดใดจากเสวี่ยหนี่ แต่นางก็สัมผัสได้ถึงความเป

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บุปผาแย้มบานในยามที่เหมาะสม2 บทที่ 2 โปรดชื่นชมพรหมลิขิต3 บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด4 บทที่ 4 ปราศจากการเตรียมใจ5 บทที่ 5 จำต้องไปแม้ใจไม่ต้องการ6 บทที่ 6 พิธีการสานสัมพันธ์7 บทที่ 7 บางวันฟ้าก็กลั่นแกล้ง8 บทที่ 8 อย่าแสดงความรู้สึก9 บทที่ 9 ตรึกตรองพระราชสาส์น10 บทที่ 10 บ้านของใจอยู่ที่ใด11 บทที่ 11 ถึงไหนถึงกัน12 บทที่ 12 หัวใจต้องพันธนาการ13 บทที่ 13 ผันผ่านประดุจสายธารา14 บทที่ 14 โปรดอย่ามาให้เจออีกเลย15 บทที่ 15 ความเฉยชาคือคำตอบ16 บทที่ 16 ขอบคุณความอ่อนโยน17 บทที่ 17 โชกโชนหรือไร้เดียงสา18 บทที่ 18 สืบหาความจริงในสิ่งที่เรียกว่าความลับ19 บทที่ 19 กลับตัวก็ไม่ได้ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง20 บทที่ 20 โปรดอย่าดึงดันในวันที่ไม่เป็นใจ21 บทที่ 21 เหมือนหลับฝันไปแล้วตื่นมาพบความจริง22 บทที่ 22 ต้องทิ้งบางสิ่งไว้ข้างหลัง23 บทที่ 23 ยังไม่พร้อมแต่ต้องไปต่อ24 บทที่ 24 โปรดอย่ารอความไม่แน่นอน25 บทที่ 25 ก่อนทุกอย่างจะจบลง