คืนผูกรัก

้วยนะ ส

วันนี้” เรือนร่างบอบบางเข้าสวมก

ุ่มกอดตอบพร้อมใช้มือข้างหนึ่งลูบเรือ

ังอยู่ คงภูมิใจในตั

้วยสมาชิกในครอบครัวโดยมีเขาที่ตอนนั้นอายุประมาณสิบแปดปียืนอยู่ข้างหลัง ส่วนน้องสาวที่

ระหว่างเดินทางไปเจรจาธุรกิจ ชายหนุ่มจึงต้องทำหน้าที่เป็นผู้บริหารโรงแรมหรูย่านใจกล

แล้วยังต้องมาดูแลน้องสาวคนนี้อีก” ลลิลคลายอ้อมกอดแล้วเงย

ยนี่ ในเมื่อน้องสาวคนนี

…

ก็สนุกให้เต็มที่ละ

อ้ะ! พี่คิน ลิลเจ็บนะ” ยังไม่ทันที่ประโยคนั้นจะถูกพ่นจนจบ

ยรติของเด็กเกียรตินิยมจากฮาวาร์ดก็เท่า

ถึงนานขนาด

อะน

ทำให้ลิลอยา

เสียงหนึ่งดังมาจากประตูทางเข้าบ

เพื่อนชายคนสนิททั้งที่ยังไม่เห็นหน้า

นนะ ไว้เจ

็กวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านที่เธออาศัยมาตั้งแต่เกิดด้วยความคะนึงหาคว

่าระหว่างทางสายตาสะดุดกับร่างสูงที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสแล็กสีด

าจนกระเด็นไปอีกทาง ทำให้คนที่ยืนมองอยู่ถึงกับสะดุ้งสุดตัวแล

งกับน้องสาวได้

อเดย์ทำเอาสีหน้าของอนาคินเปลี่ยนมาเรีย

งจะยี่สิ

ได้แล้วนะมึง ดูอย่างพวกเราสิปีนี้

สดงท่าทางรำคาญอย่างไม่ปิดบัง

าจจะมีแฟนอยู่แล้ว

ม่

ใจขนาดนั้น อย่าบอ

เป็นห่

พลางหันไปมองแก้วตาดวงใจของเพื่อนซึ่งนั่งพูดคุยอยู่กับบรร

นเมื่ออีกฝ่ายสวยหวานปานนางฟ้าขนาดนั้น ไม่ว่าจะเป็นเครื่องหน้าน่าทะน

มเชียว

คืนมาอีกครั้ง แต่คนที่ชอบแกล้งเพ

้องมึงไ

ีนกูแทนเ

ได้ ว่าแต่ไอ้ธีร์มัน

ยากชิบ” อนาคินปรายตาไปยังร่าง

อรินหยาดน้ำสีอำพันลงในนั้น ก่อนจะกระดกดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายไปหลายแก้ว โดยไม่ล

เดย์เปิดปากถามทันทีที่เห็นท่า

ดใจเถอ

่ากูไม่เคยพ

่ยไม่ทันจบ คำตอบที่แฝงไปด้วยน้

ลังจะแ

ู้สึกตกใจแทบไม่เชื่อหูตัว

ะแต่งงานอา

บขนาดนั้นวะ อ

ากริมฝีปากหยักลึก นัยน์ตาสีนิลคู่

ยจากอีกฟากอย่างชัดเจน อนาคินที่กำลังจ

นี้ก็ดีแล้ว

แต่งงาน หรือเพราะผู้ชายคนนั้นไม่ใช่

ราม ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่มีสติอย่างเห็นได

ให้เธอนอนพลิกตัวไปมาจนถึงตีสองพร้อมฟังเสียงข้างห้องซึ่งเป็นห้องนอนของพี่ชายท

ย่างไรก็นอนไม่หลับ อีกทั้งช่วงที่บิดามารดาไม่อยู่ ทุกครั้งที่เธอไ

ื่อเจ้าของห้อง ครั้นเมื่อลองบิดลูกบิดปรากฏว่าไม่ได้ล็อกจึงล

ลิลนอน

กเด็ก ทว่าเมื่อเธอมองไปบนเตียง

มาแล้

้าห้องน้ำจนเธอรีบหันขวับไปมอง เสี้ยววินาทีต่อมาร่าง

วแข็งทื่อเพราะความงงงวยพยายามด

! อื

รวดเร็ว ก่อนจะพยายามสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไป กลิ่นลมหายใจทำ

ี่ยวแรงของเธอแทบสู้คนเมาอย่างเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ กระทั่งจัง