หมอขาอย่าทำร้ายหัวใจ
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปหมอขาอย่าทำร้ายหัวใจ
บทที่ 6 เขาไม่เรียกโชคดีหรอกค่ะ
จำนวนคำ:1397
|
อัปเดตเมื่อ：09/10/2024
กเฉินจนถึงเวลาสิบเจ็ดนาฬิกาก็เห็
อมสินรีบยกมือไหว้คุณหมอคนที
รับออมสิน เจ
ิดหน่อ
ีครับค
ัทธ์ยกมือไหว้ทำให้เขาร
วผมหรอกครับผม
ัวพาออมสินไป
ันอยากรู้ว่าแผลที่เย็บ
่ะ
ผู้ช่วยพยาบาลจากนั้นก็พอออมส
ี่ว่าไม่ต้องมาล้าง
อีกวันก็ได้ครับแล้วก
ิ่นปินัทธ์ถามเพราะเธอไม
้าระหว่างนี้มีไข้หรือ
ที่วันนี้นั่งนอนนิ่งให้พยาบา
เจ็บ
ไปบ้านเมื่อว
่อคื
้กินยาห
่ผมไม่รู้ว่าตอนกี่โ
ันนี้ออมสินกิ
นคร
ยความสงสัยเพราะเด็กบอกไม่เจ
ราไม่ได้กิน” หญิงสาวอธิบายให้คุณหมอหนุ่มฟังเพราะเขาทำหน้างงตอนท
เดี๋ยวให้พี่พยาบาลปิดแผลแล
คุณค
่นปินัทธ์ขอบคุณพยาบาลที่ทำแผลให้และไ
มสินเดินมาที่รถโดยม
เขามาทำแผลแบบน
ยรับมาทำแผลทีเดียวเลย ค่ะ ถ้ายังไงปิ่นขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะพาออมสินกลับไปส่งที่บ้านกลับค่ำ
มขอโทรหา
ะอะไรกับปิ่น
่อยากโทรไปห
บนะคะ แต่ถ้าไม่รับ
ืนหรอก แต่ยังไงก็ต้องขอโทษอีกคร
ไปก่อนนะคะ ขอบคุณมากนะคะ” หญิงสาวกล่าวขอบคุณเ
นั้นเขาก็เดินกลับมาบ้านพักของ
่นปินัทธ์เป็นผู้หญิงที่สวยหวาน ดูจิตใจอ่อนโยนเอามากๆ การที่เธอพาลูกศิษย์มาทำแผลทั้งที่ไม่
กขึ้น เขาอยากไปทานอาหารกับเธอตามที่คุยกันไว้แต่ แต่
ก็โทรศัพท์ไปคุยกับมารดาซึ่งชายหนุ่มจะโทรไปหาท
ล้วก็โทรศัพท์ไปหาปิ่นป
สดีค
น ครับผมโทรมารบกว
ไม่ต้องเรียกปิ่
ถามปิ่นลืมอะ
กว่าตนเองลืมอะไรเพราะวันนี้
าจะเลี้ยงข้า
่วงนี้ปิดไม่ว่างเลยตอนเย็นยังต้องไปออมส
หา ตอนนี้ปิ่นกำล
งานให้เด็ก
้ายๆ แบบฝึกหัด
ะมาณน
ักเรียนชั
าสตร์ค่ะ ป.1
นเลยเหรอครับ แ
็เริ่มจะชินค่ะ แล้วหมอรัณย์มาตรวจที่โรงพยาบาลนี้นานหรือยั
งปีกว่าแล้วครับ แปลกม
ยู่ห้องฉุก
ๆ ครับ โชคดีจังนะค
้เขาไม่เรียกโชคดีหร
ารเจอผมเหรอคร
อกันในสถานการณ์แบบนี้มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะถ
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 เรื่องวุ่นวัยรุ่นเก้าขวบ2 บทที่ 2 มันผิดนะครับ3 บทที่ 3 เด็กกับการหกล้มมันของคู่กัน4 บทที่ 4 หลานรักของยาย5 บทที่ 5 อยากเจอครูของคนไข้6 บทที่ 6 เขาไม่เรียกโชคดีหรอกค่ะ7 บทที่ 7 แบ่งเวลา8 บทที่ 8 นึกว่าจะได้เจอกัน9 บทที่ 9 ของโปรดที่เหมือนกัน10 บทที่ 10 ไม่ปฏิเสธก็คือตกลง11 บทที่ 11 เขาคงไม่มีใคร12 บทที่ 12 อยากจับไว้แบบนี้ตลอด13 บทที่ 13 แค่ได้คุยก็หายเหนื่อย14 บทที่ 14 ก็น้ำแอร์มันหยด15 บทที่ 15 ใจเต้นแรง nc16 บทที่ 16 เปลี่ยนความเจ็บเป็นความสุข nc17 บทที่ 17 เพราะรักจึงเต็มใจรอ18 บทที่ 18 สัญญาลูกผู้ชาย19 บทที่ 19 แค่กอดก็พอ20 บทที่ 20 คิดถึงและโหยหา nc21 บทที่ 21 ยังไม่อยากคุยตอนนี้22 บทที่ 22 ขอคนที่เข้าใจ23 บทที่ 23 อีกสามปีมันนานเกินไป24 บทที่ 24 ไม่เหมาะสม25 บทที่ 25 ได้แค่เพื่อนจริงๆ26 บทที่ 26 ทำไมต้องเจ็บ27 บทที่ 27 ตัดใจได้จริงๆ28 บทที่ 28 โอกาสสุดท้าย29 บทที่ 29 เป็นเพื่อนไปก่อน30 บทที่ 30 วิกฤต31 บทที่ 31 ยื้อไม่ไหวก็ต้องปล่อย32 บทที่ 32 ผมขอโทษ (ตอนจบ)