icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หมอขาอย่าทำร้ายหัวใจ

บทที่ 8 นึกว่าจะได้เจอกัน

จำนวนคำ:1564    |    อัปเดตเมื่อ:09/10/2024

ย์กรก็รู้สึกตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเธออีกครั้ง เพราะเ

วจะเดินเข้ามา แต่กรัณย์กรก็ต้องผิดหวังเพราะวันนี้คนที่พาออ

สวัสดีค่ะคุณหมอ” ออม

ยังไงบ้างครับคุณแม่ม

่มี

ูแผลหน่

ิดสนิทดีชายหนุ่มตัดไหมออกทั้งหมดจาก

ะครับ รอให้ครบสามวันก่อ

งมาทำแผล

พลาสเตอร์ที่ปิดไว้หรือเปล่าถ้ามีอาการผิดปกติหรื

ุณมาก

อีกแล้วนะค

บคุณ

น้องกลับบ้าน

ายอะไรหรือเ

าไปเซ็นชื่อที่แผนกการเงิน

ล่าวขอบคุณอีกครั้ง ส่วนเด็กชายก็ยก

รศัพท์ของมือถือตัวเองขึ้นมาแล้วไลน์ไปถามปิ่นปินัท

วันนี้ถึงไม่พาออมสินมาตัดไห

ล่า

์เขาเลยคิดว่าโทรศัพท์ไปคุยน่าจะรู้เรื่องก

ด้

แล้วเขาก็เดินกลั

สดีค

ผมนึกว่าวันนี้

ก็เลยเป็นคนพาออมสินมาหมอมีอะไรหรื

ับระวังแค่อยากโดน

ะ ขอบคุณหมอมากนะ

้วนะครับ แล้วเมื่อไหร่

ว่างของหมอมาสิคะ” เพราะรู้ว่าคนที่มีอาชีพอย่างเขาหาเวลาว่างยากมากปิ่น

่นจะว่างไหม พอดีช่วงเช

คุณหมออยา

ที่นี่ปิ่นแ

่ค่อยได้ออกไปทานข

กับข้าว

ยจะเป็นคนทำค่ะ

ยจผมไปทานที่บ

ะเป็นอาหารบ้านๆ นะ

เผ็ดมาก เอาเป็นว่าผมจะไปทานข

คุณยายทำอาหารไว้รอ หมอมีเ

ับผมกินอ

สักอย่างสิคะ ปิ่นจะ

ผมก็ง่ายๆ เ

ห้คุณยายทำหมูทอดและกับข้

พิกัดบ้านของปิ่

มาไม่ถูกโทรมาถามได้ค่ะ บ้านปิ่

่างโทรหาปิ่นหรือเปล่านะครับ” การเข้าเวรที่ห้องฉุกเฉินมันคาด

นยุ่งค่ะ ถ้างั้นปิ่นว่างแล้วน

นนี้ผมจะโทรไปหานะปิ่นนอนเ

์มาก่อนก็ได้ถ้าปิ่นไม่

่นี้ก่อนนะครับพ

ครั้งนะคะที่ดูแลอ

ธ์ก็เดินไปหาคุณยายที่ตอนนี้กำลังนั่

รื่องจะรบกวนย

นอะไรยา

ช่วยเขียนในประวัติของออมสินว่าหกล้มทั้ง

า” คุณยายละมัยมีสีหน้าไม่ค่อยดีเพรา

่ะ แต่ปิ่นไม่ค่อยได้ออกไปกินข้าวนอกบ้านก็เลยบอกไปตามตรงว่าปกติแล้วปิ่นกินข้าวที่บ้

ดการให้แล้วหมอเ

ด้แต่ขอไม่เผ็ดมากค่ะ แล

าะปกติก็ทำอาหารทานกันแค่ยายกับหลานพอจะมีค

ปลาช่อนผัดคื่นช่ายค่ะ เช้าวันเสาร์ปิ่นจะไปซื้อปลาที่ตลา

้อผักบุ้งมาด้วยนะยายว่า

นคืนนี้ปิ่นขอตัวไ

ดูละครจบก็จะเข

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เรื่องวุ่นวัยรุ่นเก้าขวบ2 บทที่ 2 มันผิดนะครับ3 บทที่ 3 เด็กกับการหกล้มมันของคู่กัน4 บทที่ 4 หลานรักของยาย5 บทที่ 5 อยากเจอครูของคนไข้6 บทที่ 6 เขาไม่เรียกโชคดีหรอกค่ะ7 บทที่ 7 แบ่งเวลา8 บทที่ 8 นึกว่าจะได้เจอกัน9 บทที่ 9 ของโปรดที่เหมือนกัน10 บทที่ 10 ไม่ปฏิเสธก็คือตกลง11 บทที่ 11 เขาคงไม่มีใคร12 บทที่ 12 อยากจับไว้แบบนี้ตลอด13 บทที่ 13 แค่ได้คุยก็หายเหนื่อย14 บทที่ 14 ก็น้ำแอร์มันหยด15 บทที่ 15 ใจเต้นแรง nc16 บทที่ 16 เปลี่ยนความเจ็บเป็นความสุข nc17 บทที่ 17 เพราะรักจึงเต็มใจรอ18 บทที่ 18 สัญญาลูกผู้ชาย19 บทที่ 19 แค่กอดก็พอ20 บทที่ 20 คิดถึงและโหยหา nc21 บทที่ 21 ยังไม่อยากคุยตอนนี้22 บทที่ 22 ขอคนที่เข้าใจ23 บทที่ 23 อีกสามปีมันนานเกินไป24 บทที่ 24 ไม่เหมาะสม25 บทที่ 25 ได้แค่เพื่อนจริงๆ26 บทที่ 26 ทำไมต้องเจ็บ27 บทที่ 27 ตัดใจได้จริงๆ28 บทที่ 28 โอกาสสุดท้าย29 บทที่ 29 เป็นเพื่อนไปก่อน30 บทที่ 30 วิกฤต31 บทที่ 31 ยื้อไม่ไหวก็ต้องปล่อย32 บทที่ 32 ผมขอโทษ (ตอนจบ)