หมอขาอย่าทำร้ายหัวใจ
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปหมอขาอย่าทำร้ายหัวใจ
บทที่ 32 ผมขอโทษ (ตอนจบ)
จำนวนคำ:2402
|
อัปเดตเมื่อ：09/10/2024
ยละมัยหนึ่งปี กรัณย์กรพาปิ่นปินัทธ์
ักกับกรัณย์กรเพราะเธอกลัวว่าเหตุการณ์แบบเดิมจะกลับมาอีก แต่ชายหนุ่มก็พยายามจะพิส
ปลดล็อกบท
1 บทที่ 1 เรื่องวุ่นวัยรุ่นเก้าขวบ2 บทที่ 2 มันผิดนะครับ3 บทที่ 3 เด็กกับการหกล้มมันของคู่กัน4 บทที่ 4 หลานรักของยาย5 บทที่ 5 อยากเจอครูของคนไข้6 บทที่ 6 เขาไม่เรียกโชคดีหรอกค่ะ7 บทที่ 7 แบ่งเวลา8 บทที่ 8 นึกว่าจะได้เจอกัน9 บทที่ 9 ของโปรดที่เหมือนกัน10 บทที่ 10 ไม่ปฏิเสธก็คือตกลง11 บทที่ 11 เขาคงไม่มีใคร12 บทที่ 12 อยากจับไว้แบบนี้ตลอด13 บทที่ 13 แค่ได้คุยก็หายเหนื่อย14 บทที่ 14 ก็น้ำแอร์มันหยด15 บทที่ 15 ใจเต้นแรง nc16 บทที่ 16 เปลี่ยนความเจ็บเป็นความสุข nc17 บทที่ 17 เพราะรักจึงเต็มใจรอ18 บทที่ 18 สัญญาลูกผู้ชาย19 บทที่ 19 แค่กอดก็พอ20 บทที่ 20 คิดถึงและโหยหา nc21 บทที่ 21 ยังไม่อยากคุยตอนนี้22 บทที่ 22 ขอคนที่เข้าใจ23 บทที่ 23 อีกสามปีมันนานเกินไป24 บทที่ 24 ไม่เหมาะสม25 บทที่ 25 ได้แค่เพื่อนจริงๆ26 บทที่ 26 ทำไมต้องเจ็บ27 บทที่ 27 ตัดใจได้จริงๆ28 บทที่ 28 โอกาสสุดท้าย29 บทที่ 29 เป็นเพื่อนไปก่อน30 บทที่ 30 วิกฤต31 บทที่ 31 ยื้อไม่ไหวก็ต้องปล่อย32 บทที่ 32 ผมขอโทษ (ตอนจบ)