อุบายรักแม่ทัพหน้านิ่ง

่างเงียบเชียบและถูกเก็บให้เป็นความลับมาก

ยทหาร ทั้งนี้หลี่อวี้อ๋องได้เตรียมการเป็นอย่างดี โดยให้หลานรักออกเดินทางพร้อมกับทหารอารักขาที่ปลอมตัวเป็นชาวบ้านเดินทางล่วงหน้าไปประจำการตามจุดต่าง ๆ เพื่อคอยดูแลความปลอ

ลงจากรถม้าคันนี้ที่จะขนสัมภาระเข้าไปในค่ายตามเส้นทางลับ แล้วเปลี่ยนไปใช้รถม้าคันอื่นแทนเป็นระยะทางสั้น ๆ แม้จะฟังดูยากลำบากส

องได้ผลตอบแทนคุ้มค่า นางเชื่อมั่นในตนเองเสมอว่าจะสามารถทำให้มู่หรงเซียวหนานม

มแล้ว พักสักหน่อยดีหรือไม่เพคะ” นางกำนัลคู่กาย

์หญิงกล่าวเป็นเชิงประชดประชัน แม้นางเองจะรู้สึกอ่อนล้าอยู่บ้าง

กชั่วยามข

นางก็ต้องแยกกับองค์หญิงเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่อยู่รับใช้กันมา ล

มากกว่า แต่ด้วยความเป็นห่วงและมองการณ์ไกล พระชายาเยว่ชิงก็คิดว่า

ชายแดนติดกับค่ายทหารที่ตั้งอยู่ เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิ

นอะไ

องไปหลับนอนบนพื้นแข็ง ๆ กินอาหารหน้าตาจืดชืด ทำ

กับข้านับครั้งไม่ถ้วน แต่ข้าอยู่ได้ ลู่อิง คนเราถ้าตั้งใจทำอะไรแ

ี่จะทำให้นางเปลี่ยนใจ ลู

ึ้นทุกที สิ่งปลูกสร้างที่กระจัดกระจายกันเป็นหย่อม ๆ ดูโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางความแห้

้ลั่นวาจาเอาไว้ องค์

าของร้านก็ยังมีอัธยาศัยดี และมีน้ำใจไมตรีเข้ามาทักทายช่วยเหลือ หญิงสาว

ผู้คนในที่แห่งนั้นก็ไม่ได้มีเวลามาสงสัยนักเดินทางมากหน้าหล

บประตูเพื่อจะสังเกตผู้คนเข้าออก ที่ด้านนอกร้านยังมีการสัญจรไปมา เซี่ยหานปิง ราชองครักษ์ที่ตอนนี้รับบทเป็น

ั้นก็ได้” นางกระซิบกระซาบ “เ

ากว้างปิดฉับเมื่อโดนคนที่ต

นี้ข้าจะเรียกพวกเจ้าว่าพี่เซี่ยกับพี่ลู่อิงละกัน” นางสรุปเองเสร็จสรรพ ก่

ู่หลายครั้ง และได้ฟังเรื่องเล่าที่หญิงสาวแอบออกไปเที่ยวข้างนอก ได้พบเจอสิ่งน่าสนใจมากมาย ก็นึกอิจฉ

ยคำลงท้ายด้วยเสียงแผ่วเบา ท่าทางห

า คงจะทำหน้าตลกพิลึกที่ไ

วามกลัวระคนไม่สบายใจ แ

งเป็นฝ่ายกังวลว่าพวกเจ้าคนใดคนหนึ่งจะทำความแตก” นางเน้นคำว่าท่

ารในกองทัพจะจับได้ม

ออก” นางตอบพลางหั

กลับมีพลังงานล้นเหลือ พูดคุยหยอกล้อกับคนของตนอย่างเป็นกันเอง แม้จะอยู่ในชุดธรรมดาสีซี

าว่าเราควรรี

งนางให้กินเร็วขึ้นเพื่อจะได้รีบออกไปจากที่นี่ เพราะ

่ใดกัน” หยางจูเอ่

งชั่วยามเห็นจะได้ ที่นั่นน่าจะมีการต

้าควบวันเดียวแล้วจะถึงได้โดยง่าย หยางจูเข้าใจเรื่องน

้าพักไม่ใช่หรือ เราจะแว

มไว้นะขอรับ ข้าเกรงว่าหากเกิดอะไรขึ

วชาวบ้านสองนาง กับคนขับรถม้าอีก

่งขององค

ู่

้องว่าง ตอนนี้นางได้อิสระในการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ ไม่ว่าพี่ชายขอ

่มีอะไรทำมากนัก เนื่องจากโรงเตี๊ยมเพียงแต่ตั้งอยู่ริมทาง จะให้ไปเที่ยวเล่นที่ไหน

ียมพร้อมในการอารักขา ส่วนหยางจูชะเง้อคอมองผ่านแสงสุดท้ายของวัน เห็นชายฉกรรจ์หลายคนยืนล้อ

อะ” นางบอกพลา

วยความตกใจ “อาจจะเกิดการทะเลาะ

นั้นดูท่าจะต้อง

อกในโรงเตี๊ยมนี้ออกไปช่วยสิ

เห็นมีใครส

าตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื

ม่ได้หรอก คนเราเห็นคนอื่นเดือดร้อนต่อหน้าต่อตา

ุ่มที่ถูกล้อมอยู่ด้วยท่าทางกล้าหาญผิดกับรูปลักษณ์ภายนอก ลู่อ

งจะได้ร