เลขาคุณมาเฟีย

เชียลการตามหาทางนี้ก็เลยยาก เธอกับพี่ชายไปถามที่บริษัททุกคนก็พูดกันเป็นเสียงเดียวว่ามารดาของเธอล

เป็นเวลาเกือบจะสองปีแล้วที่อรสามารดาของเธอขาดการติดต่อกับรติรสและครอบครัว เธอคิดว่า

รติรสก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมาใส่ท

กรุงเทพ

ณตีสี่ต

ไปหาเพื่

ล้วค่อยนั่งรถเมล์

ปถูกใช

รถเมล์ไม่กี่ป้ายก็ถึง ป้าวรรณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ถ้าเจอนันท์แล

ารติดต่อไปอีก หนูรู้ใช่มั้ยควา

ะติดต่อป้าบ่อยๆ นะคะ หนูว่าป้ารีบข

กนั้นก็เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่หอพัก เธอไม่อยากจะขึ้นรถเมล์เพราะกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ก็คงไ

เป็นยังไงบ้าง นั

กัน แต่คราวหลังเก็บตังค์

ให้รถนั่งเครื่อง

่ได้เริ่มงานก

นก็จริงแต่มั

้นแหละ คราวหน้าค่อยน

องขึ้นไปเก็บเถอะ

ันท์ต้องไ

ู่ใกล้ๆ นี่เองเข้างานเก้าโมง อ

มารบกวนเวล

ดมากเราเพื่อนกันรี

ห้องน้ำมีห้องครัวเล็กๆ ไว้ปรุงอาหารง่ายๆ เตียงนอนข

จะอยู่ได

จะอึดอัดหรือเปล่าที่

สมาอยู่ด้วยนั

ไหม” เธอกลัวว่าการมาของ

คน เขาคิดค่าน้ำเพิ่มอีกแค่คนละร้อยห้าสิบบา

ก่อน ตอนนี้ตั

้องน้ำอย

ดี๋ยวโรสหนูอาบน้ำแล

ขอนอนต่ออีก

ใช้ที่จำเป็นออกมา จากนั้นก็เปิดประตูห้องน้ำอาบน้ำสระผมและนั่

อกนะว่ายัง

่แห้งเลยไ

่าผมในตู

แต่กลัวว่าจะท

นันท์จะหลับยังไงก็หลับได้ ไหนๆ ก็ไม่นอนแล้วเดี๋ยวลงไปห

สียเวลาเ

นิดเดียวเอง แล้วบริษัทที่โรสไปสมัครงานอยู่ไกลมากไหม” นวนันท์จำไม่ได้ว

่นเช้าหน่อยขึ้นรถไฟฟ้าไปก็ไม่น่าจะมีปัญหา เดี๋ยววั

ห้ไปเริ่มง

ายละเอียดวันมะรืน ส่วนเ

ัวเองจะทำงานตำแห

ิดอะไรขึ้นกับแม่ทำไมแม่ถึงหายไป โรสคิดว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในบริษัทแน่ เขาเป็นบริษัท

ั้น แม่โรสไม่

ท้ายให้โรสกับป้ามากจริงๆ เงินสิบล้าน แม่ต้องทำงานเท่าไหร่กันถึงจะได้เงินจำนวน

็นโบนัสก็

รสอาจจะเป็นอะไรไปแล้วเงินก้อนนั้นทางบริษัทก็ชดเชยให้ แต่โรสคิดว่ามันไม่ยุติธรรมหรอกต่อให้เงิน

ือเปล่าโรส ใครเ

ป็นแค่พนักงานบริษัทธรรมดานะแต่มีเงิน

งานก็ต้องห่วงตัวเองด้วยนะ ไม่ใช่ไปถามค

ทก่อนจากนั้นก็ค่อยถามไปทีละคนเพ

รสให้ตามเรื่องของ

ใจนะน