icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

icon

บทที่ 0 บทนำ ขอทานสปรกที่ถูกรังเกียจ

จำนวนคำ:2118    |    อัปเดตเมื่อ:21/10/2024

งหลวงถูกประดับประดาเพื่อฉลองชัย โคมไฟสีแดงติดเรียงรา

ะจายออกไป เสมือนเกียรติยศที่กำลังเบ่งบานชูช่อ เสี

ากตัวนางในตอ

ดวงตาว่างเปล่าเหมือนปลาตาย สวี่ซือเหยาเป็นถึงคุณหนูสกุลสวี่ บิดาเส

ีกว่านางด้วยซ้ำ ผิวที่เคยเนียนนุ่มแห้งแตกด้วยไม่ได้รับการดูแลอย่างเ

่องลอย และสวี่ซือเหยาหวังว่ามันจะหลุดลอยไปจริง ๆ ในสักวัน ดวงใจ

าก นางเคยมีเสื้อสวย ๆ ใส่ มีปิ่น

ิตคู่ที่ผิดพลาด แต่นางก็เต็มใจอยู่กับเขาในภายหลังมิใช่หรือ หรื

อไม่กับสิ่งท

่เมื่อไหร่ ตั้งแต่เสียสา

ขาดแหว่งและมองไม่ออกว่าอดีตมันเคยเป็นสีอะไรมาก่อน สภาพของนางยามนี้น่าสมเพชจนสุนัขยังไม่กล้าเห่าไล่ แล้วเสียงเฮโลก็ดังขึ

่ซือเหยาให้เคลื่อนตัวไปตามคลื่นมนุษย์นั้น ขบวนเสด็จของจวิ้นอ๋องที่กลับมาจากชายแดนดูยิ่งใหญ่สม

นแน่นหนาล้วนแตกพ่ายไปเ

ม่มีใครอยากเข้าใกล้ พวกเขาต่างผลักไสนางให้ออกห่าง ทำสีหน้ารังเกียจอ

ะจริง

ยดข้าสิ นา

ู่ที่นี่ได้

ยจนความขมขื่นนี้ชินชาไปเสียแล้ว สวี่ซือเหยาประคองร่างตัวเองให้ยืน

ือยัง ข้ายอมทิ้งร้านเ

ะตู อีกเดี๋

อกหน้าปานนี้ สามีเจ้

้าเสียอีก เอาความมุ่งมั

อปราบปรามสำเร็จ ม

ระกาศแจ้งพรุ่

าได้สนใจไม่ นางแค่อยากไปจากตรงนี้แต่ฝูงชนที่เบียดเสียดกันมาเหมือนไม่เข้าใ

ย่ำเปิดทาง กลองรบที่ได้พักหลังศึกสงบแล้วถูกตีด้วยความฮึกเหิม เพื่อประกาศชัยชนะให้เป็นประจักแก่ชาวบ้านที่

กใจร้องลั่น ยกขาหน้าขึ้นด้วยอาการตื่นตร

ราวกับเสียงฝูงนกกระพือปีก เสียงกรีดร้องอย่า

คนต

่หรือเ

งบ้าคนนั

พระช

โลกมามาก ชายคนนั้นที่ผลักขอทานสปรกถูกประณามทางสายตาในทันทีจนต้

ึ้นมา คงถูกบั่นคอในทันที แต่เห็นสภาพของหญิงสาว

าทำไมตนเองมาอยู่ตรงนี้ รู้เพียงว่าสติเริ่มเลือนรางลงเต็

กร่างนั้นออกไปไม่ให้เป็นที่ระคายสายตา สวี่ซือเ

ออกมาคำใหญ่ เปรอะเปื้อนจนย้อมชุดมอมแมมให้กลายเป็นสีชา

ระดูกที่ถูกหิ้วไปมาอย

พลทหารนายหนึ่งเอ่ยออกมาทั

่ค่อยมาจัดการแล้วก

ั้งแต่แรก รู้สึกเวทนาสตรีบ้า

มืองคนหนึ่งของฝ่าบาท จัดพิธีส่งวิญญาณให้นาง" เขาตำหนิพอประมาณ แม้จะด

ออภัยในทันที ก่อนจะพาร่างที่พ

กไว้ในโลงไม้ที่ประดิษฐ์ขึ้น

ไร้วิญญาณของนางลงเหวไปให้แร้งจิกทึ้งก็ถือว่าเมตตามากแล้ว สวี่ซือเหยามองร่างตัวเองที่กำลังมอดไหม้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะนอกจากตัวนางในตอนนี้ก็คงไม่มีเครือญาติที่ไหน

มือที่มองไม่เห็นมากระชากไป สวี่ซือเหยากรีดร้องลั่นด้วยความตก สิ่งนั้นลากนางไปจ

มีอะไรให้สำรอกออกตั้งแต่ก่อนตายแล้วก็ตาม ร่างโปร่งแสงของนางที่ลอยคว้างอยู่กลางอา

ถึงความอบอุ่นที่โอบประคองร่างโปร่งแสงของนางเอาไว้จนการกร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 0 บทนำ ขอทานสปรกที่ถูกรังเกียจ2 บทที่ 1 ตัวประกอบที่ไร้ค่า3 บทที่ 2 งานแต่งงานแบบลวกๆ4 บทที่ 3 ถูกขับไล่ออกจากจวน5 บทที่ 4 สินเดิมของมารดา6 บทที่ 5 วางแผนอนาคต7 บทที่ 6 เยี่ยมน้าชาย8 บทที่ 7 ฮูหยินรองยื่นมือยาวมาถึงฉางซาน9 บทที่ 8 เยี่ยมบ้านสามี10 บทที่ 9 โจวเจิ้นหราน11 บทที่ 10 รับเป็นลูกบุญธรรม12 บทที่ 11 แม่เลี้ยงสามี13 บทที่ 12 แผนการทำลายอดีตศัตรู14 บทที่ 13 จับขโมย15 บทที่ 14 ตอบแทนบุญคุณครั้งสุดท้าย16 บทที่ 15 ตั้งครรภ์17 บทที่ 16 พบเจอนางเอกในนิยาย18 บทที่ 17 หาสถานที่เปิดสาขาเพิ่ม19 บทที่ 18 กาลเวลาผันผ่าน20 บทที่ 19 ความกังวลจากอดีตชาติ21 บทที่ 20 พักผ่อนหย่อนใจ22 บทที่ 21 แพ้ท้อง23 บทที่ 22 งอนสามีที่ชาตินี้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย24 บทที่ 23 ง้องอนภรรยา25 บทที่ 24 มิอาจหลีกเลี่ยง26 บทที่ 25 ไม่อาจเปลี่ยนแปลง27 บทที่ 26 ตามหาสามี28 บทที่ 27 พบหน้าสวี่ตงหวน29 บทที่ 28 พบสามีอีกครั้ง...30 บทที่ 29 สามีความจำเสื่อม31 บทที่ 30 ฟื้นความทรงจำ32 บทที่ 31 บทส่งท้าย ครอบครัวพร้อมหน้า ไม่หวนคืนชะตาเดิม...