ร้านแพรลับของคุณหนูสาม เล่ม 2 (จบ)

รตามที่สัญญา เว่ยหย่งฮวารู้ว่าน้องชายขายของในเรือนนอนตนเองไปจำนวนมาก ตอนนี้เอาไปใช้หนี้หมดจะเหลือเงินอยู

วจะสบายดีจนต้องมองอยู่อย่างนั้นไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะสบายใจ ความกังวลที่เกิดขึ้นแม้จะคลี่คล

นี้ก็รู้สึกว่าตนเองทำถูกแล้ว แม้จะแทบไม่เหลือเงินใช้แต่ก็ยังพอมีเบี้ยเลี้ยงให้จับจ่าย เทียบกันแล้วได้ตัวพี่สาวกลับมาแค่น

่ นี่มั

อในเรือนนอนของตนมีเครื่องเรือนเพิ่มขึ้นมา จาก

วกแทะขนานใหญ่ ค่าทนดูไม่ไหวเลยซื้อมาให้ เบี้ย

นเอง ในเมื่อน้องชายของนางได้บทเรียนแล้วก็อยากให้เขารู้สึกดีขึ้

ยก็กลั้นน้ำตาไม่ไหวปล่อยโฮออกมาเบาๆ ก

เขาจ่ายให้เมื่อวาน ตั้งแต่วันนั้นเว่ยอวี่หยุนก็อยู่ติดบ้านแทบไม่ออกไปไหน

เข้าไปที่จวนของอู๋ซือหนิง เคาะประตูเร

อง มีธุระอะไร

๋เป็นการส่วนตัวเรื่องที

นขอรับ เชิญท่านห

ินเข้าไปคนเดียว หนิงชิงชิงรออยู่ด้านนอกลำพัง ต

ดอักษรที่เป็นงานอดิเรกของตน เมื่อมีบางอย่างวางลงตรงหน้าก็ดึงดูดสาย

ยเรียกนางเสี่ยงร่

จะชอบการคั

ิงชอบการปักผ้า ว่าแต่ม

ยเหลือวันนั้น หากไม่ได้ท

้าเผิง ข้าเพียงช่วยเจรจ

แต่ท่านเป็นคนแรกที่ข้ามาหาและตอบรับข้า

ข้าช่วยเหลือไม่หวังสิ่งใด

งสือลงบนม้วนผ้าแผ่นยาว ลายมือของอู๋ซือหนิงงดงามวิจิตรจนสามารถนำไปประดับตกแต่งไว้ในห้องได

ายตาออกไปไหนไม่ได้ อู๋ซือหนิงรู้สึกได้ว่า

ซือห

หื

าท่า

ับขมวดคิ้วเลยทีเดียว นางเงยหน้ามองท้องฟ้าก็เห็นว่าวันนี้แด

สบายแล้ว อากาศเช่นน

ตัวไม่ทันจริงๆ เขามองซ้ายม

และเป็นแบบนี้มาระยะหนึ่งแล้ว จนมีข่าวลือไปทั

นางก็ทอดสะพานให้เผื่อจะมีหวังบ้าง แต่อู๋ซือหนิงก็ไม่สนใจ มีคนเห็นเขาอยู่กั

นอกจากของที่นำมาวันนี้แล้ว วัน

บด้วยความเต็มใจ ได้ใช้เวลากับ

อู๋สะดวกวันเวลาใดก็

็ลงจากศาลามารอที่หน้าประตู สองนายบ่าวกลับจวนในเวลาเย็นย่ำ เพราะ

รอพบท่านด้วยแต่ข้าบอกว่าท่าน

ิ้มกว้างแล้วยัดถุงแป้งนึ่งมีไส้ถุงใหญ่ใส่อกน้องช

ุณท่า

จะคลาดกันอีก สีหน้าของสหายสนิทคู่นี้ดูจริงจังจนบ่าวไพร่ในจวนต้องปล่อย

มาหาข้ามี

ไม่ได้มาเยี่ยมเจ้าเลย" ชายห

นนี้ปกติ" คำพูดนี

ะไรไม่ได

ยืนยันคำเดิมว่าข้าไม่เหลือความทรงจำใดในอดีต ห

สัญญาอะไรกับข้า แต่ก็อดเสีย

ารถทำอะไรได้เลย หากมีอะไรที่ท

ง ก็คงไม่เจ็บปวดเท่านี้ อดีตที่ผ่านมาเหมือนผ่านไปไม่อาจหวนคืน นางไม่มีใจให้เขา เร

ดีใจมากที่มีเจ้าเป็นสหาย ความซื่อสัตย์ขอ

่ว่

นข้าแต่ก็ไม่ใช่ข้า ความรู้สึกไม่ว่ากับใครก็ไม่เหมือนเดิม หากข้าเ

มีดังที่ข้าเคยกล่าวไป ในเมื่อท่านหญิงปรารถนา

เสียอย่างนั้น นี่ไม่ได้

ข้างกายห

อกถึงความตั้งใจดังที่พูดไปจริ งๆ เจ้าสบายใจเถอะ ไม่ว่าอะไรข้าก็

่บ้าง ในภายหลังก็แน่ใจแล้วว่าบุรุษผู้นี้มีใจให้เว่ยหย่งฮวา แต่นางไม่อาจตอบรับแทน สิ่งที่แน่ชัดเลยคือ

ะปฏิบัติกับข้าเช่นเดิม จะได้ล

งว่าท่านจะไม่ตีตัวออกห

เขายืนยัน และขอตัวกลับ

งเว่ยหย่งฮวาหรือตัวนางเองกันแน่ แต่นี่คือความจริงที่ต้องยอมรับให้ได้ น่าเสียดายที่นาง

ๆ ความรักก็เป็นเร

ดียวกันนั้นอู๋ซือหนิงก็มาขอพ

นิง สิ่ง

ากท่านหญิง หากท่านหญิงไม่ชอ

ู๋อุตส่าห์มีน้ำใจนึกถึงข้า แล

ต่ใจกับข้าได้

ัศมีอบอุ่นเช่นนี้ออกมาได้ ทำเอานางตาพร่าเลยทีเดียว หนำซ้ำยังเป็นบุรุษรู

บไว้ทั้งนั้น ท่านนำมันมาได้

นกระทั่งกลับถึงจวนตัวเองก็ยังยิ้มไม่หุบ ตงฟางอยากเอาใจช่วยให้นา

่านหญิงมานั่งสาธยายให้ฟังวันต่อวันเหลือเกิน แต่วิธีเช่นนี้นอกจากคุณชายของเขาจะมองด้วยสายตาอย่างกับมองคนโง่แล้ว เผ