icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ร้านแพรลับของคุณหนูสาม

บทที่ 5 ร้องไห้ครั้งแรกหลังจากข้ามภพมา

จำนวนคำ:2009    |    อัปเดตเมื่อ:21/10/2024

ำนักนั้น ก็ไม่รู้สึกค้านในใจแต่อย่างใด

ทางเดินทอดยาวไปส่งถึงตรงกลาง ทำจากหิ

ู่ด้านในนั้นมีรัศมีน่าเกรงขามแผ่ออกมามากเพียงใด น

หมคะ ขอพระองค์อายุย

งหน้ามาอย่างช้า ๆ

หรือ รีบมานั่ง

ทอดออกมาผ่านร่องรอยบนใบหน้า ความเหี่ยวย่นในความชราภาพบางทีก็ดูงดงามในแบบของมันจนยากจะเอ

ันปีในวัยสาวต้องเป็นค

ข้าใจหายนัก ไม่นึกเลยว่าคน

ดฝันว่าจะเกิดเหต

งกำนัลคนสนิทของข้า พูดคุยเป

างทำให้พระพันปีเพิ่งตระหนักได้ว่าใน

นะ ไม่เป็นไรทำตัวตามสบายเถอะ ท่านย

ระทั

ทีของนางวันนี้แล้ว คงต้องเชื่ออย่างสนิทใจเท่านั้น เว่ยหย่ง

าหลายปีแล้วต้องมาเห็นครอบครัวของตนประสบพบเจอกับเหตุการ

ยไปก็ช่างมันไปก่อนเถอะ มัวแต่พะวงถึงมันจะใช้ชีวิตต่อจา

พอที่จะปล่อยวาง

ึกว่าข้าไม่เหมื

หมือน ว่าไม่เหม

่เคยฝึกมา นางต้องฝึกพื้นฐานการเข้าสัง

นเพราะเจ้าจำไม่ได้ เหมือนเป็นคนแปลกหน้าที

ไม่ได้ นางรู้แก่ใจดีว่ากำลังหลอกลูกผู้อื่น แต่จะให้บอกความจริงทั้งหมดนั้น แ

แล้วนางจะใช้ความดีเพื่อแลกกับ

นคนนั้นมองไม่เห็นนางเลยด้วยซ้ำ เขาเลือกคนที่ตนพึงพอใจ ไม่ใช่จากความดีหรือความใ

ายเป็นสีหมอกเทา ๆ ทำถูกในมุมของตัวเอง ทำผิดในมุมของคน

ยชอบธรรม เพราะนางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้

งวลใจหลายอย่างเกิดขึ

มใจจะเล่า ข

เพราะข้าไม่รู้เลยว่าการที่ข้ากลับมาค

้าเองก็ไม่อาจตอบได้ว่าหากเป็นสถานการณ์เดียวกันนี

ีทอดสายตามองหญิงสาวตรงหน

้เลย ดังนั้นหากมันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถแก้ไ

.

ดีที่สุด ว่าตัว

ห้กับการตายของตัวเองที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

รับแล้วโอบกอดหลานสาวเข้าไว้ เสียง

กว่าจะจินตนาการ แต่หลายค

อนสวยและใช้เงินไปวัน ๆ ซึ่งเป็นชีวิตที่ใครหลายคนปรารถนา แต่บางครั

ักลายชุดให้คล่อง จะได้หายฟุ้งซ่านจาก

น้าแต่เป็นผ้าม้วน ไล่ปักไปทีละนิดทีละหน่อ

บปักผ้ามาก เวลาใช้สมาธิก็ไม่สนใจอะไรอีกเลย สองสามวันมานี้หลังกลับมาจากเข้า

กขนาดนี้จะเปิดร้านแข

ุน ข้าก็อยากเปิดร

ไม่ลองบอก

านเพียงเพราะว่าข้าเป็นคุณหนูสา

บล่ะ" เขาไม่เข้าใจในตัวพี่สาวคนนี้จริง

พูดเรื่องธุรกิจไปตอนนี้น้อ

ล่ะ" เว่ยอวี่หยุนเห็

นลับ

านเป็นใคร ก็แค่ส่งตัวแทนไปรับหน้าสักคน

ั้นได้แ

ังต้องติดต่อทางการเพื่อขอใบอนุญาต นางไม่รู้ขั้นตอนแน่ชัด การเปิดร้านสักแห

ป็นขุนนางนะ

าอยากยกมือฟาดสักที เข้าใจแล้วว่าทำไมเวลาคนอื่นพูดถึงพ

ามเห็นมารดา เพราะหากสามารถเปิดร้านได้จริง ๆ นางจะได้ไม่ต้องเบื่อและรู้สึกไร้ค่าแบบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 0 บทนำ ดาราตกกระป๋อง2 บทที่ 1 โชคชะตา3 บทที่ 2 ศพคืนชีพ4 บทที่ 3 ไปเดินตลาดครั้งแรก...5 บทที่ 4 เข้าเฝ้าพระพันปี6 บทที่ 5 ร้องไห้ครั้งแรกหลังจากข้ามภพมา7 บทที่ 6 หาร้านค้า8 บทที่ 7 ของขวัญขอบคุณ9 บทที่ 8 โรงพนัน10 บทที่ 9 ความบังเอิญหรือตั้งใจ11 บทที่ 10 เป็นที่รักของทุกคน12 บทที่ 11 ส่งเทียบเชิญเหล่าคุณหนู13 บทที่ 12 ความตั้งใจของอู๋ซือหนิง14 บทที่ 13 เตรียมงานเลี้ยงน้ำชา15 บทที่ 14 งานเลี้ยงน้ำชา16 บทที่ 15 สิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจ17 บทที่ 16 การคัดเลือกช่างปักผ้า18 บทที่ 17 อาภรณ์ลายปักที่โดดเด่น19 บทที่ 18 ร้านแพรลับ20 บทที่ 19 อวดอ้างเป็นเจ้าของร้านแพรลับ21 บทที่ 20 พิสูจน์ตัวเอง22 บทที่ 21 ผลการตัดสิน23 บทที่ 22 เสวี่ยฉง24 บทที่ 23 แผนซ้อนแผน25 บทที่ 24 กลับตัวกลับใจ26 บทที่ 25 เผิงป๋อเฟิง27 บทที่ 26 ตามเกี้ยวว่าที่ภรรยา28 บทที่ 27 เทศกาลล่าสัตว์29 บทที่ 28 ปฏิเสธอย่างจริงจัง30 บทที่ 29 สารภาพความในใจ31 บทที่ 30 หมั้นหมาย32 บทที่ 31 ชุดนางระบำต่างแดน33 บทที่ 32 เทศกาลเก็บเกี่ยว34 บทที่ 33 จับคู่ให้พี่ใหญ่35 บทที่ 34 ขอแต่งงาน36 บทที่ 35 งานมงคลสมรส37 บทที่ 36 กาลเวลาผันผ่าน38 บทที่ 37 เจ้าก้อนแป้งคนที่สอง39 บทที่ 38 พาเจ้าก้อนแป้งเดินตลาด40 บทที่ 39 พรสวรรค์ของบุตรชาย41 บทที่ 40 องค์หญิงเสวียนฉู่42 บทที่ 41 เจรจาการค้าขาย43 บทที่ 42 เตรียมตัวเดินทาง44 บทที่ 43 เดินทางไปต่างเมือง45 บทที่ 44 ความคลั่งรักของสามี46 บทที่ 45 บทส่งท้าย ครอบครัวสมบูรณ์