เรื่องเล่าใต้เงาจันทรา

วเหลือเกิน จอมยุทธ์หนุ่มแค่เพียงก้มหน้าหลบตาไร้คำกล่าวใด หลายอย่างในใจพร่างพรูแต่

จ็บปวดไม่น้อยทั้งยังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเช่นไรจะยอมรับได้ แล้วเช่นไรจึงบอกว่ายอมรับ

ม้แต่ท่าทีของข้า”เยว่เหนียงยิ้

ถือเสียว่าเป็นสิ่งตอบแทนในเร

ด้วยรูปโฉม จ้องมองสุร

กว้าง เย่วเหนียงยื่นส่ง

กข์ในรัก ได้เพียงแค่คืนเดียว เชิญท่านเข้าไปพักได้รุ่งเช้าทุกอย่างจะดีขึ้นข้

ึ้นมากำไว้ เดินหาย

งคาห้องพัก ยืนอยู่เบื้องหน้าใช้ผ้าแพรสีดำปิดบังใบหน้า เสี่ยวเหวินกำกระ

แหงนหน้ามองจ้อ

ยิ้มในความเคอะเขินของเสี่ยวเหวิน ก่

ากมาย แค่เพียงน้อยนิด พรุ่งนี้เขารอเจ้าอยู

ร่างเล็กหยุดยืนอยู่หน้าโรงเตี๊ยม เสี่ยวเหวินสูดลมหายใจยาวก้าวเดินเข้

นหลับสนิท เสี่ยวเหวินวางมีดลงข้า

เสี่ยวเหวินห

ั้งใจรบกวนอาจารย์”จอมยุท

ินให้นั่งลงบนเก้าอี้ เ

ี่อาจารย์ต้องการ” จอมยุทธ์หนุ

าเข

ได้...ไม่ชอบท่าน แต่หลานฟางเป็นคนที่ข้าหมายป

นแค่นี้ก็ดีแล้ว ….ขอแค่ได

ย์อยู่ในนั้นแม้เพียงน้อยนิดเหมือนที่ใครบางคนบอกข้าแต่ ..เสี่ยวเหวินอยากให้อาจารย์รู้ไว้ว่า

ดินกลับ กะพริบตาไล่หยาดน้ำตาบางเบา จอมยุทธ์หนุ่มไม่แม้แต่เหนี่ยวรั

่องลอยไปตามกระแสน้ำ อย่างเต็มใจ ปล่อยให้ล่อ