ห้ามรักถ้าไม่อยากเจ็บ

างดังคลอเคล้าเสียงคำรามเข้ม เขาจับร่างสาวพลิกหงายพลิกคว่ำกระแทกกระทั้นมานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว กระ

เหวี่ยงขึ้นสูงจนลอยละล่อง ความเสียวซ่านกำลังโจมตีทั้งกาย เธอกอดเขาอย่างแนบแน่น ชั

พลังเข้าสู่ร่างอวบอัดของหญิงสาว ก่อนจะปล

จำไว้ ผมไม่มี

หนีไปทางอื่น แม้ร่างกายยังถูกตอกตรึงด้วยร่างกายของเขา ก

ตาสิ

่งสอน...สะโพกเพรียวแกร่งขย

...เจ

เสียงหัวเราะดังขึ้นในลำคอหนา...กำปั้นน้อยๆ ทุบบนต้นแขนกำยำ แม้รู้ว่า

ั้งที่รู้ว่ายังไ

ถื่อน ชอ

หากแทนที่เขาจะโกรธ ดวงตาคมกำลังทอประกายพริบพราวเหมือนเ

ลังอย่างชัดตา ให้อย่างไรเสียเธอก็ไ

กำลังกับเมีย อยากฟัด

ายังมีหน้ามาพูดเหมือนไม่เคยทำ…หากกุลนิภาไม่ได

ำเสมอนั้นลุกขึ้นจากโซฟายาวด้วยความรู้สึกเบาโล่งทั้งตัว...เขาชอ

่าเขาอยากได้เงินแปดแสนกว่าบาทคืนกันเล่า มันเป็นแค่เศษเงินสำหรับเขา แต่สิ่งที่เขาต

ั้งกาย ทั้งรอยดูดเป็นจ้ำๆ ตรงซอกคอและบนแผ่นหลัง อีกทั้งริมฝีปากบางยังถูกเขาบดจูบจนชาหนึ

้ามืด บ้าก

นที่เดินออกมาจากห้องนอนกลับได้ยินอย่างช

เผลอพูดอะไรออกไป เธอชะงักเท้ากึก

หรือเ

คุณถาม

งคน ผมคงถาม

ัง.

่ทันจบ เขาก็

คุณกินข้

คิดจะรอให้เขาออกไปข้างนอกเสียก่อน ช่วงบ่ายวันนี้ชนกันต์ต้องเข้าไปที่สำนักงานของราชเว

ผมจะพาคุณไปก

ม่ไ

ะไร

ขาไม่เข้าใจว่าแม่ตัวดีกล้าขัดคำสั่งของเขาได้อย่างไร แล้วดูส

มาไหนกับคุณ ฉันคิ

ปแต่งตัว ใส่เสื้อ

ต่อด้วยคำสั่งชนิดที่ทำให้

้างนอก เขาไม่กลัวคนเห็นแล้วนำไปบอกอรรพีหรืออย่างไร...หากแม้เขาไม่แคร์และไม่สนใจ แต่เธอกลัวนี่นา

่งเป็นแม่ชี ดูสิ ใส่เสื้อผ้ามิดชิดปิดถึ

งเธอ กุลนิภาคว้าไว้ไม่ทัน มันจึงถูกเ

ภารู้ซึ้งถึงนิสัยของเขาดี แต่ใครจะเชื่อเธอล่ะ เพราะภาพลักษณ์ภายนอกของเขาดูดีทุ

ธอกำลังรู้สึกอึดอัดใจ เพราะสำนึกได้ว่าที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเธอ แต่มันเป็นที่ของผู้หญิงคนที่เขาหมายตาว่าจะแต่งงานด้วยใ

ูดีชะมัดเมื่ออยู่บนกายของเธอ เมื่อกี้เขาพูดประชดไปอย่างนั้นเองว่าเธอแต่งตัวเหมือนแม่ชี เมื่อเอาผ้าพันคอออก เขาก

ากภายนอกแลคล้ายสาวร่างบางกะทัดรัด แต่เขารู้ว่า

ึงไม่เค

ุณวิวรรณส่งลูกสาวไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแต่มัธยมจนถึงมหาวิทยาลัย กุลนิภาใช้ชีวิตอย่างอิสระตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงว

มินเธอเหมือนเป็นสิ่งของชิ้นหนึ่ง เธอไม่คิดจะตอบ เพราะมันไม่ใช่

อ้

งสแล็กส์สีดำอุทานได้เท่านี้ ก่อนเขาจะดึงความสนใจกลับไปยัง

ามของตนทำให้เธอร้องไห้ แต่ให้ตายเถอะ เขานึกไ

ึงท้อง แม้ความหิวประท้วงอย่างรุนแรง แต่เธอไม่ได้ถามเขาว่ากำลังพาเธอไปกินข้าวที่

เนื้อวัวหนึ่ง เนื้อไก่ห

มอง คิดจะบอกเขาว่าเธอไม่กินน้ำอัดลม แต

ิดออด ทั้งที่นึกสงสัยเต็มประดาว่าถ้าชนกันต์ซื้ออาหารฟาสต์ฟูดข

ีดมากเลยรู้ไหม สงส

นใจ พยายามตัดความสงสารตัวเองทิ้งไป แม้คนอื่นมองเธอ

ือตัวเอง กลิ่นเบอร์ริโต้เนื้อของชนกันต์ก

ม็น

ลย แม้รถเปิดประทุนโล่งแล้วก็ตาม เธออยากจะอาเจียน แต่กลับไม่มีอะไรในท้องออกมา เธอจึงทิ้

แค่หิวข้าว แต่ทำไม

มว่าเธอเป็นอะไร แล้วเขายังบ่นอีกยืดยาว เธอบอกให้เขาหยุดพูด เพราะเธ

ะเครื่องเทศของอาหารหายไป เหลือเพียงกลิ่นน้ำหอมปร

ม่สนใจแล้วว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหน นาทีน

ม่หลับใช่ไหม กลับไปที่บ้านต้องคน

สายโด่ง และตอนนี้เธอก็ไม่ได้ง่วงนอน แต่เธออยากอยู่นิ่งๆ เพื่อให้ร่างกายหายจากอาการแปรปรวนต่างหาก ช่วงนี้ไ

หลังจากรับรู้ว่ารถกำลังจอด พลันหญิงสาวต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้รถจอดอยู่

ฉันมาที

มีปร

นเบาะหลังของรถ ท่าทางของเขาเป็นไปอย่

ม่จอดให้ฉั

งทาง? ล

นใส่หญิงสาวที่เขาพาเธอติดรถมาด้วย ซึ่งเจ้าหล่อนแ

ว่าฉันไม่ค

ระทบกับใครสักหน่อย เพราะคุณไม่ได้มีความส

เธอยังรู้สึกเจ็บทุกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดตอกย้ำทำนองนี้ โดยเฉพาะจ

ให้ใครเห็นและสงสัยว่าฉันอยู่กับคุณในฐาน

ผื่อจะได้หาผัวใหม่...เสียใจด้วยน

็นแก

ผัวหลายค

ใช่ ‘ผัว

งหน้านวลจึงร้อนวาบขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ แต่เธอไม่อาจนิ่งเฉย เพราะชนกันต์ขยันพูดใส่หน้าเธอเ

ลนิภาจึงรีบเปิดประตูรถลงตาม เธอรีบจ้ำเท้าตามเขาเข้าไปข้างในอาคาร...เมื่อมาถึงที่นี่แล้ว เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น กระทั่ง

มไม่สนใจ เพราะยังไงผมก็ไ

บแปด เธอเห็นห้องทำงานอีกห้องตั้งอยู่ติดกัน มันคงเป็นห้องทำงานของผู้บริหารใหญ่สักคน เพ

ไม่ทันได้สังเกตอะไร เพราะสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยอมรับว่าเธอกำลังรู้สึกตื่นเต้

เพ่นพ่านข้างนอก เดี๋ยวผมจะให้คนนำอาห

่ใจถามเธอในตอนท้าย ซึ่งกุลนิ

รก็ได

งั้นคุณคุยกับเธอเองก็แ

ิภาไม่รู้และไม่ได้ถามเขา หากคิดเองว่าเธ

ิ้มของเจ้าหล่อนทำให้ความเกร็งและความระมัดระวังตัวที่เคลื