ห้ามรักถ้าไม่อยากเจ็บ

เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ร่างกายของกุลนิภาสั่นคลอนตามแรงกระแทกกระทั้น

ธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกที่กำลังเกิดกับตัวเองนั้นเป็นเร

ยับออกห่างจากเขา ตั้งใจจะเข้าห้องน้ำ แต่ต้องหยุด

ข้าห้องน้ำในห

่ไม่อยากมอง เพราะเธออยากรู้ว่

ป็นบ้

ใช้ มันเป็นห้อง

ู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน นอนเตียงเดียวก

่าภายในห้องชุดแห่งนี้ไม่มีพื้นที่ให้เธอได้หนีห่างจากเขา เพราะแค่เข้าม

ม่กลับบ้านรา

มอยู่ที่นี่ คอน

่าจะกลับไปอยู่กับค

ุ้น

แต่กุลนิภาก็บ้าพอที่จะมองเห็นความน่ารักในตัวเขา ผู้ชายร่างสูงแข็งแรงที่มีกล้ามเป็นมัดๆ ซ่อนอยู่ภายใต้รูปลักษณ์

ม คุณกำล

นแค่ไม่รู้จะพ

้คุณตอบ คุณก็ไม่มีหน้าที่ที่จะพูดกับผมอ

ใครเหมือนที่ท

รกล้าทำกับผมเหมือนอย่

ี่อัดอั้นอยู่ในใจของเขา ซึ่งมันดีสำหรับเธ

ม่ใช่แค่เรื่องที่ฉันทำเงินของคุณหาย แต่คุณเอาเ

ตาดุดันมองเธออย่างท้าทาย...เพียง

ำลังทำ

้ คุณหาเรื่

ราะคงไม่มีใครอยากทำให้เงินที

ม่รู้เห็นเป็นใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น หากยังเป็นปริศนาว่าเงินก้อนใหญ่ขนาดน

ินมาหาผมเอง คิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าพวกคุณคิดจะทำอะไร ผมอยู่ของผมดีๆ ผมตั้งใจจะจบเรื่องของนา

..แม้กุลนิภาไม่เคยคิดจะทำอย่างที่เขากล่าวหา แต่เธออยู

งเราก็ต้องเป็นคนจัดการให้เรามาทำงานก

นจริงๆ ในแต่ละวันฉันคิดถึงแต่เรื่อง

ม่เชื

ันไม่ใช่ยิ้มหยัน แต่เป็นยิ้มที่เจือรอยขัน ซึ่ง

่เคยคิดจะจับเขา การเข้ามาทำงานของเธอไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝง เธอแ

พท์มือถือของชนกันต์ กุลนิภามองตามทิศทางข

บให้ห

หญิงสาวกระชับผ้าห่มห่อร่าง แล้วขยับกายไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงสแล็กส์สีดำที่ถูกถอด

ณไอ

เอาไว้ แล้วฉวยโอกาสในขณะที่เขากำล

จนมั่นใจว่าชนกันต์พูดสายกับอรรพีเสร็จแล้ว เมื่อ

งๆ มันนิ่งเสียจนกุลน

ได้ว่าคุณยัง

ก็ชอบพูดถึงเรื่องที่เร

ื่องอื่น...เพราะเขาม

นผลไม้แ

ห้องน้ำ คุณเป็

อมั่นใจว่าเสียงอาเจียนในห้องน้ำของสำนักง

วามคิดของเธอ เขาจึงบอกเธอเสียเ

บาย คุณจะเห็

ูดเสียงนุ่มนวลอย่างที่เธอไม่คุ้นเอาเสียเลย “คุณไอซ์โทร.มาชวนผมให้ไปก

นค่ะ มันเป็นเรื่อ

อเปล่า น้อยใจ

ม่.

่าถามใ

นบ้าที่

ยคนนี้ กุลนิภาต่อว่าเขาก่อ

พูดออกมาหรืออย่างไรว่าเธอรักเขา เขาอยากให้เธอยอมรับห

้ำตารินไหล เพราะคิดว่าเมื่ออยู่คนเดียวในห้องแต่งตัว เธอก็ไม่ต้องข่มกลั้นอารมณ์ไว้อ

ณกัน

ร้องไห้ในนี้

ิทธิ์ทำอย่างนั้นหรือ...ทำไมเ

รือยัง ผมสังเกตมาหลายวันแล้วว่าคุณเปลี่ยนไป หน

งพักผ่

่าผมอีก เราเข้านอนพร้อมกัน แต่

ตัวเองพักผ่อนน้อยจนเกิดอาการเวียนหัวคลื่นไส้ได้อย่างไร อย่าว่าแต่ชนกันต์สงสัยเลย นาที

องกันตัวเอ

ยามระงับอารมณ์หวาดหวั่นที่กำลังพุ่งขึ้น

ัน แต่คุณไ

ว่าตัวเองท

ี่มองเธออย่างคาดคะเน ซึ่งกุลนิภ

นไม่

องคุณไม่มาเดื

ม่ตรงเวล

ทำไมไม่รู้จั

ต้ตอบเขาด้วยเสียงขึ้นจมูก น้ำ

งขึ้นมาจริงๆ

้องง่ายขน

งพวกนี้มันเข้าใ

เลย ฉันไม่ทำให้ค

ว่าผมจะปล่อยให้ลูกของผมอยู่กับคุณเหรอ คิดว่าผมจะย

ครัวของฉันขนาดนี้ แล

าจริ

่างจากเธอ ท่าทางเหมือนตกอยู่ในความเครียด...หญิงสาวจับตามองคนตัวโตอย่างระมัดระวังตัว

ตรวจให้รู

ะซื้อชุดตรวจการตั

ชัดเจนไปเลยว่าเธอท้องหรือไม่ท้องกันแน่ มันก็ดีเ

็ไปซื้อ

ที่ได้ผลดี แต่เธอรู้ว่าไม่มีวิธีไหนที่สามารถป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เธอจึงขอให้ชนกันต์สวมถุงยางอนามัยด้วย แต่เขาทำตามใจเธอแ

สวมอย่างอ้อยอิ่ง แล้วหยิบเสื้อยืดสีขาวเนื้อนิ่มมาสวมเป็น

่งชั่วโมง คุณไอซ์

นางร้ายหรือเป็นนางเอกผู้ถูกกระทำกันแน่...เธอไม่รู้สถานะที่แน่ชัดของตั

ายสายไม่กี่ประโยค เขา

ใช่ไหม ไปซื้อเครื่

อ่อ...เดี๋ยวฉันไปเอง ร้าน

มรอยยิ้มแหยนั่นอีก แม้ไม่เห็นหน้าตัวเอง แต่เธอนึ

คิดจะทำอะไ

่อยากรบกวนคุณ เพราะ

มื่อรู้ว่าไม่อาจขืนแรงของเขาได้ หญิงสาวจึงไม่ได้ยื้อยุดอีก เธอเลือกที่จะปล

เอากระเป๋

จากปลอกเหล็กร้อนก็ไม่ปาน เธอรีบตรงไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วกลับมาห

ร้านไม่มีที่จอดรถ ชนกันต์จึงต้องเคลื่อนรถผ่านไปอย่างช้าๆ เพื่อตรงไปยั

กันค่ะ พอซื้อเสร็จแล้วฉันจะไปหาคุณเอง หรือถ้าฉันไปห

จะรอ

ิภาจึงไม่เถียงและไม่พยายา

ชำเลืองมองรถคันนั้น แล้วเห็นว่ามันเคลื่อนห่างออกไปแล้ว เธ

ดตรวจการตั

หรือคะ ของพี่ประจำเดือนขาดไปเดือนกว่าแล้

เธอต่างหาก เจ้าหล่อนกำลังยิ้มกว้าง ดวงตาทอประกายความตื่นเต้นและความหวังจนกุลนิ

ัชกรเมื่อฝ่ายนั้นสอบถามข้อมูลของเธอ จากนั้นเภสัชกรจึงให้

วคราว ตอนนี้ผ่านไปนานเกือบยี่สิบนาที แต่กุลนิภายังไม่

ฉันตรวจแล้ว

์ : มาห

รถ ...โล่งใจสิ เขาควรโล่งใจ แต

ื่องแต่งกายชุดกางเกงยีนและเสื้อยืดสีขาวเดินตรงมาหา แม

สวย กระทั่งเธอเดินมาถึงและเ

ยังไง มีห

น เอ

ป๋าสะพายมาค้นหาของข้างใน แต่เธอไวกว่า รีบนำมันไปห

ึ่งขีด แปลว

งเธอนิ่งๆ กุลนิภารอดูปฏิกิริยาของเข