ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อนซ้ำยังต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้

วลองแบกขึ้นบ่า พอรู้สึกว่าเบาไปจึงหยิบขึ้นเติมเรื่อย

ึมพำกับตัวเอง “ทำไม

ทิศ มั่นใจว่าไม่มีคนเห็นเธอจึงก้มลงยกหินก้อนใหญ่ขึ้นมา มันน่าจะหนักราวสองร้อยกิโลกรัมได้ คำแก้วยกหินก้อนนั้นขึ้น

งว่

บกับการที่จะได้ใช้ร่างนี้ผจญภัยในยุคนี้เสียแล้

ญ่ขึ้นไปบนเรือน ผ

งที่ลูกสาวเพิ่งหายป่วย แต่เธอไม่มีท่าทีว่าเหนื่อยหอ

่หนักหรอกค่ะ” คำแก้ว

่ปานนั้นใครไม่หนักก็บ้าแล้ว เขาเองยังแบกลำบาก

พ่อจับผิดจึงรีบเฉไฉไปเรื่องอ

จากเดิมมาก มีทุกอย่างที่คนปกติพึงมี ภาพลูกสาวคนเดิมที่แม้แต่

องนอน แม่กำลังดื่มยา

็นยังไ

ไข้เพราะโหมทำงานหนักตากแดดทุ

ออังศีรษะราวกับผู้ใหญ่ “อือ ตัวแม่ยังรุม

้วยแววตาสงสัย คำแก้วดูแลเอาใจใส่ใคร

่เป็นเลยนะ หรือว่าร่างนี้จะทำอะไรไม่เป็นจริง ๆ ไม่หรอก น้อง

บมาครานี้เธอจะหายเป็นปกติแล้ว ไม่รู้ว่าอาการสมองไม่สมบูรณ์จะหายได้หรือไม่ แต่คำพองก็คิดเข้าข้างตัวเองไปอย่างนั้น เพร

ราะเขาทำเองไม่ค่อยสะดวกนัก พออาการคำพ

งสาววัยรุ่นคนหนึ่งมา

าผู้หญิงคนนี้คือเพื่อนของเธอ พ่อของเธอเป็นสห

่า

าขนุนสุกม

นุนที่ผ่าครึ่งลูกออกมาจากตะกร้าไม้ไผ่แล้ววางไว้บนแคร่ ไม

นแม่คำพองไปเก็

ไปเป็นลมล้มในป่าเดี๋ยวจะเป็นภาระทุกคน” คำพองบอกดวงนภาด้วยความ

่” เธออยากลองไปหาของป่าดูบ้าง เพราะตอนเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยก็เคยไปเก