พญาครุฑอุ้มสม เล่ม ๑

่ ๖ จ

ฟ้า เมื

นะ กลับก่อนอย่

ถามองครักษ์ทะเวน หลังจากที่ได้นำความขึ

นั้น ไม่กล้าที่จะพูดอันใดต่อ เมื

องตน อาจจะยังมิลืมเรื่องนิศามณีอย่างที่บอก และอาจจะ

เถิด ” พระกันตะเวหาพยักพเยิดใบหน้าอย่างเข้า

นือหัว.. กระหม่

ย์ของตนทันที ก่อนจะรีบกลับล

~

ี่มิรู้ชะตากรรมของตัวเองก็ถูกโอบอุ้มออกนอกเขตพนาราพณ์ไปอย่างรวดเร็ว แม

ินแดนทักษิณ ..และตลอดการเดินทาง ร่างเล็กหลับใหลนิ่งอยู่ในอ้อมแขนแกร่

อาณาจักรค

บิดกายไปมาเล็กน้อย พร้อมทั้งเปลือกตาคู่สวย

!

รั้งล่าสุดมันไหลเวียนเข้ามาในหัวอย่างชัดเจน ฝ่ามือเล

ข้างใหญ่โต และดูแปลกตา แต่ทว่า! มันช่างง

ใดกัน? ” นรีทิพย์

ษิณ แลห้องหับนี้ เป็นห้องของข้า ..แลพระแท่น

ระตำหนักอยู่นานแล้ว หันมาตอบคำถามพร้อมทั้งก้

่าน

อน แล้วไปอยู่อีกฝั่งด้วยท่าทีตื่นกลัว ดวงตาเฉียบคมจับจ้องใบหน้างามที่กำลัง

..

หว่างครุฑกับยักษ์! ท่านรู้ใช่หรือไม่? พระมหิงส์! ” นรีทิพย์อัปสรว่าขึ้นน้

จนชนเข้ากับผนังห้อง ก่อนที่ฝ่ามือหนาจะยกขึ้นทาบทับกับผนังห้

จักมิมีวันได้รู้ แลเจ้า ก็จักมิมีวันได้ก

...

าพญาครุฑหนุ่มด้วยความคิดหลากหลาย แม

กที่ได้รูป อีกทั้งร่างกายกำยำไร้ที่ติตรงหน้า ท

พลางเลื่อนสายตาลงมา จ้องมองกลีบปากอิ่มจิ้มลิ้มสีชมพูระเรื่อ จนมิอา

หนุ่มที่อดใจมิไหว ใบหน้าหล่อโน้มเข้าหาอัปสรน้อยพร้อ

้อออ

งปากนุ่มได้อย่างง่ายดาย นรีทิพย์สะดุ้งตกใจ ทำให

าเกี่ยวพัน พร้อมทั้งดูดกล

ิงส์เวหะหยุดการกระทำ ทว่าด้วยแรงอันน้อยนิด ม

าไว้ ด้านหลัง ก่อนจะใช้มืออีกข้างรั้งท้ายทอ

วงให้อัปสรตัวน้อยได้หายใจหายคอ นรีทิพย์เริ่มอ่อนระท

อัปสรตนใดมาก่อน สัมผัสแรกที่รู้สึกได้คือกลิ่นกายเย้ายวนใจน่

แฮ่ก.. แฮ่

ละออก แต่ได้เพียงไม่นาน ริมฝีปากอิ่มก็ถูกครอบคร

พยายามขยับหนีปลายลิ้นสากที่กำลังกวาดชิมความหวานจากลิ้น

งมาถูกช่วงชิงด้วยเหตุผลมิอันควร โดยพญาครุฑหนุ่มที่พึ่งพบเจอกันเพียงไม่ก

ึ่

ระทวยอีกหน ก่อนที่จะลอยหวือขึ้นไปอยู่ในอ้อมแขนแกร่งอย่างร

พย์อัปสรที่ได้สติกลับคืนมาก็รีบตะเกียกตะกายหนีไปอีกฝั่ง แต่ท

ี๊ดด

ตามขึ้นมาทาบทับเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า พร

ท่านมิมีสิทธิ์ท

ืน แต่ก็มิอาจสู้แรงของพญ

ว่าเจ้าจักต้องชดใช้ในสิ่งท

อกเจ้าพี่พระสุวรรณ.. มิได้เลือกท่

นรีทิพย์พูดจบประโยคสุดท้าย ริมฝีปา

ว่าเมื่อครู่ พระมหิงส์เวหะกลับม

นโพรงปากอิ่ม หยอกล้อปลายลิ้นเล็

ืมม

อย่างพึงพอใจ กับความหอมหวา

*