icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สุดที่รักของจักรพรรดิ

บทที่ 2 นาง คือยา!

จำนวนคำ:1919    |    อัปเดตเมื่อ:14/11/2024

ปิดเอาไว้อย่างสุดความสามารถแล้ว แต่ส่ว

ดงจำนวนมาก ซึ่งรอยดังกล่าวทำให้ดวงตาคู่น

สตรีนางนี้กลับร้องครางอยู่ใต้เรือนร่างขอ

เช่นเฉียวชูเยว่ มีสิทธิ์อันใดม

ิหนำซ้ำยังปล่อยให้เฉียวชูเยว่กลับไปในสภ

้พวกเราเช็ดตัวให้กับฮูหยินท่านนี้ พร้อมทั้งเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะไป ขื

่า “หากเจ้ากับข้าไม่ปากพล

้อยแล้ว นางก็มายังห้องหนังสือ ก่อนจะโค้งคำนับต่อ

ย มีเรื่องจะรายง

รามากมายแล้ว สิ่งที่สะดุดตาที่สุดก็คือโต๊

ะเนิน ซึ่งโหลวเป่ยเฉินกำลังนั่งจดจ

ราวกับสระน้ำสีดำขลับที่ซึ่งแฝงด้วยอันตรายถึง

ได้มอง นางก็

้นมา ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อยและพู

วามเฉยชา น้ำเสียงของเขาเปี่ยม

กถึงขนาดทำให้ไป๋เสวี่ย

กผู้ที่อยู่เบื้องหน้าจะเป็นบุรุษรูปงามแล

รรดิเป็นสิ่งทาสคนหนึ่ง

าและคุกเข่าลงบนพื้

าน้อยด้วยเถิดเพคะ ข้าน้อยไม่ได้ตั้งใจจะล่วงเกิน ข้าน้อย

มโหของฝ่าบาท ไป๋เสวี่ยจึ

เย็นชา ดูจะไม่ค่อยพึงพอใจใ

ตาของเขาฉายแววเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด แต่สี

อใจออกมาแต่อย่างใด เขาเพียงเค

ข้าคงเก็บเจ้าไว้ไม่ได้หรอก วัน

๋เสวี่ยซีดเ

ฐานันดรสูงสุดในใต้หล้า พระองค์ถึงขนาดพูดเองว่าคงเก็

ินโทษประหารชีวิตกั

พระองค์ไม่พอใจด้วยเรื่องอันใด พระองค์ทรงลงโทษมาได้เลย

ียบ ๆ ด้วยสายตาแฝงรอยยิ้ม ราว

ายกลับกลัวว่าเสียงโวยวายของไป๋เสวี่ยจะทำให้เขาข

นก็ไม่กล้าจะเก็บไป๋เสวี่ยไว้ในจวนอีกต่อไป จึ

องหน

แข็งแกร่งเสียจนทำให้คนรับใช้ที่อยู่รอบกายถ

ปด้วยภาพตอนที่เฉียวชูเยว

ไห้อยู่ใต้เรือนร่างของเขา ลำพังแค่ค

าซุ่น ทายาทของตระกูลโหลวฉลาดหลักแหลมไม่ต่างจากปีศาจ อีกทั้งยังมีพระสิริโฉมที่งดงาม

้ายแรงอะไร แค่ปวดหัวอย

น ท้ายที่สุดมันอาจถึงขั้นทำลายสติของผู้คน จนส่งผลให้กลาย

ขึ้น แม้แต่คนที่ใกล้ชิดและผู

จรักษาให้หายขาดได้ ทำได้เพียงบรรเทาหรือระงับเอา

รษะจนต้องตายอย่างอนาถเป็

หัสนี้กลับสามารถบรรเทาลงได้

รษะที่รบกวนจิตใจเขามาเป็นเวลานานได้เป็นอย่างดี ซึ่ง

ปลอดโปร่งกว่าที่

ต๊ะทำงาน ก่อนจะใช้นิ้ว

บหาชีวประวัติของสตรีนางนั

่ยเฉินรีบถวายจดหมายม

ในจดหมายม้วนนี้หมดแล้ว ฝ่าบาท

เฉินหยิบ

ั้นก็มีนามว่าเ

งขนาดไม่ได้ยินสิ่งที่สตรีนางนั้นพูดเลยส

านย่อมมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง ถึงขน

้สตรีนางนั้นมาหาถึงที่โดยสมัครใจ แต่ก็ยังอดใจใช

่างละเอียด พอเห็นว่าสามีของเฉียวชูเยว่ค

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร?2 บทที่ 2 นาง คือยา!3 บทที่ 3 ท่าทีของสามี4 บทที่ 4 คดีทุจริต5 บทที่ 5 ตัวตนของเขา!6 บทที่ 6 ใต้เท้า ช่วยให้เกียรติกันด้วยเจ้าค่ะ7 บทที่ 7 แม่สามีอยากพบบุรุษมากตัณหา8 บทที่ 8 เพ้อฝัน9 บทที่ 9 จะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร?10 บทที่ 10 ของส่วนตัว11 บทที่ 11 ปากบอกว่าอยากได้ แต่กลับไม่ทะนุถนอม12 บทที่ 12 ใต้เท้าเห็นลูกสะใภ้ของข้าน้อยบ้างไหม?13 บทที่ 13 แม่สามีแปลกไปเล็กน้อย14 บทที่ 14 ข้าทำให้ตระกูลหลินต้องอับอายหรือเจ้าคะ 15 บทที่ 15 เหตุใดถึงเช็ดสิ่งสกปรกตามร่างกายไม่สะอาดเสียที 16 บทที่ 16 ซื้อคน17 บทที่ 17 ของเล่นในเข่งไม้ไผ่18 บทที่ 18 ขืนตั้งท้องลูกของเขาขึ้นมาต้องแย่เป็นแน่19 บทที่ 19 สตรีของข้า ข้ารังแกได้คนเดียวเท่านั้น!20 บทที่ 20 เป็นคนของข้าแล้ว อย่าได้ให้เขาแตะเนื้อต้องตัวเป็นอันขาด21 บทที่ 21 มาเยือนจวนราชทูตอีกครั้ง22 บทที่ 22 พี่สะใภ้ช่างงดงามยิ่ง23 บทที่ 23 คนอย่างเขา ไม่มีทางเขินอายหรอก?24 บทที่ 24 ความฝันอันแสนน่ากลัว25 บทที่ 25 ต่อให้ข้าจะเรียกเจ้าว่านางโลม เจ้าก็ต้องรับให้ได้26 บทที่ 26 ฮูหยินต่างหากที่ยั่วยวนข้า27 บทที่ 27 ของขวัญทุกชิ้น ล้วนแต่มีราคาที่ต้องจ่ายทั้งสิ้น28 บทที่ 28 สตรีเพศช่างใจแคบยิ่งนัก29 บทที่ 29 หวังว่าท่านจะช่วยซื้อเขาไปด้วยนะขอรับ30 บทที่ 30 ยาวิเศษ31 บทที่ 31 ร่วมรักกันต่อหน้าสามี……32 บทที่ 32 ท่านบ้าไปแล้วรึ นี่มันเรือนของข้านะ!33 บทที่ 33 พวกเจ้ากำลังทำสิ่งใดกันอยู่!34 บทที่ 34 จงอย่าได้ตามใจสตรีเป็นอันขาด35 บทที่ 35 นี่ยังใช่หลินอวี้คนเดิมหรือไม่36 บทที่ 36 คนด้านในประตูและคนด้านนอกประตู37 บทที่ 37 การกระทำที่ผิดบรรทัดฐาน38 บทที่ 38 หัวใจเย็นชา แต่ดวงตากลับร้อนระอุ39 บทที่ 39 สตรีเพศไม่ควรถูกตามใจ40 บทที่ 40 นาง ดูเหมือนไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้นแล้ว41 บทที่ 41 ผู้ที่ทำให้เจ้าแพ้ไม่ใช่ข้า42 บทที่ 42 เชิญดูให้เต็มสองตา เจ็บล่ะสิท่า!43 บทที่ 43 นางสนม44 บทที่ 44 เหนื่อยมาก ไม่อยากเถียงด้วยแล้ว45 บทที่ 45 นางไม่ทำให้หรอก46 บทที่ 46 เจ้ากำลังขู่ข้าอยู่งั้นรึ 47 บทที่ 47 บทลงโทษ48 บทที่ 48 สัตว์เลี้ยงของตัวเอง ปล่อยให้ผู้อื่นรังแกไม่ได้49 บทที่ 49 ข้าเป็นเมียหลวง นางเป็นสนม50 บทที่ 50 ทั้งหมดเป็นความผิดของไป๋เสวี่ย51 บทที่ 51 เขาไปรุกรานใครมา สภาพถึงได้ดูน่าสังเวชเช่นนี้?52 บทที่ 52 ยั่วยวนกันในที่สาธารณะงั้นรึ 53 บทที่ 53 ควรจะอธิบายอย่างไรดี54 บทที่ 54 เรื่องการแต่งตั้งตำแหน่ง55 บทที่ 55 ยอมให้ภรรยาของตัวเองปรนนิบัติผู้อื่นด้วยหรือนี่ 56 บทที่ 56 แท้จริงแล้ว สายสัมพันธ์ก็ลึกซึ้งเช่นนี้นี่เอง57 บทที่ 57 ที่นี่คือห้องครัว ท่านอย่าได้ทำเรื่องมิควรเป็นอันขาด!58 บทที่ 58 เฉียวชูเยว่ เจ้าช่างไร้ประโยชน์เสียจริง59 บทที่ 59 หากเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ก็คงจะดี60 บทที่ 60 เฉียวชูเยว่ เจ้าไม่อยากเห็นข้าได้ดีงั้นรึ?61 บทที่ 61 เรา...ยังกลับไปได้อีกไหม?62 บทที่ 62 ไป๋เสวี่ยเข้าจวนมาแล้ว ข้าควรจะดีใจสิถึงจะถูก63 บทที่ 63 เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรก หรือเพิ่งมาเสียคนกันแน่?