เมียขายฝาก

บใจเขาจะว่าอะไรได้

ว นามปากกาพลับพลึงสีม่วงจึงถู

งของหนุ่มเมืองเหนือกับสาวกรุงเทพชื

ินเทอร์เน็ตบวกกับได้ไปเยือนสถาน

งใหม่ เรื่องนี้ใช้เวลานานถึงหกเดือนเต็ม ตีพิมพ์ในนิต

่อว่านิตยสาร

นักเขียนมีชื่อทั้งมือใหม่และเก่า ห

บรรณาธิการ ฝ่ายกองจัดการ รวมท

ก็ไม่ใช่ใครหรอก ถือว่าเ

นเจ้าของและดำรงตำแหน่งประธานใ

องใจผู้ใหญ่เนื่องจากเธอมีศักดิ์เป็

หน่งหน้าที่เป็นบ.

้งนักธุรกิจ เป็นเสี่ยหนุ่มที่ครอบครัวดำเนินธุรกิจเ

เติบโตทางธุรกิจอีกสองสามบริษัท

วลาบริหารงานได

งเอาเวลาว่างแ

า ครอบครัวของเสี่ยหนุ่ม นักเขียนรูปหล่อของเ

เป็นเรื่องที

มาเขียนหนังสือส่งให้เธอ ทั้งรายส

นสาธิตของมหาวิทยาลัย จึงได้สนิทสนมและคบหากั

องคำว่าเพื่อนยังเหนียวแน่นเหมือน

ันไม่มีอะไรนอกเหน

ตรภาพแท้ที

นไม่มีความรู้สึกละเอียดอ่อนที่เรียกว

งยืนยันเสียงเด็ดขาด ถ้า

เสน่ห์วัยสามสิบสองปีของเขาเช่นนี้

ละมีคำตอบว่าอยากจะแต่ง แต่ก็ต้

ล้ว เธอมีชื่อว่า เพิร์ล หรือภามิญา พ

สาว ก็เป็นที่รับ

ายมือเชื้อเชิญนักเขียนหนุ่ม

พิเศษหรือบรรดาแขกเหรื่อลูกค

ก่อนที่ร่างสูงจะทรุดกายลงนั่งบ

เลืองสายตามองภาพวาด เป็นภ

ระดับจากต่างประเทศและ

ุดวางอยู่ในกระจ

อิญปางภูสูบบุหรี่เป็นบางครั้ง ไม่ถึงกับติดและเหล้าเช่นกัน เวลามางานสำค

สบายๆ ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งพวกนี้เข้าช่วย มันเป็

นิทที่เป็นคนเอ่ยชักชวนมาในวันนี้ ซึ่งต้องมีเรื

ิ่งเดินทางมาถึงอยากจะให้เขาน

ื่องคุยกันเป

บเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงที่เป็นกั