เลือนรักฮูหยินจำเป็น

งทิศตะวันออกของเมืองหลวง กำแพงสูงทอดยาวจรดริมฝั่งแม่น้ำอวี้อัน หน้าประตูไม

่เพียงน้อยนิด ก้าวขึ้นบันไดสูงชันตรง

นี่” องครักษ์ทั้งสองรีบเ

มิใช่ที่สำหรับขอทานอย่างเจ

่ร่อนสักเท่าใดนัก ทั้งสกปรกมอมแมม เสื้อผ้าเก่าขาดส่งกลิ่นเหม็นชวนให้ผู้หล

กชายแดนใต้มายังเมืองหลวงจิ้งคังเพียงลำพัง สามารถเปลี่ยนจ

ราบว่าที่นี่คือจวนเว่ยชิงโหวใช่หรือไม่ รบกวนพวกท่านช่วยไปรายงานกับท่านโหวให้ทีว่า

หา

ะจรดปลายเท้า สตรีแปลกหน้านางนี้ไม่มีส่วนใด

ที่ใดงั้นรึ” องครักษ

หนาน ชายแด

คู่หันมองสบต

ก่อนท่านโหวถูกลอบทำร้ายท

หายที่ท่านโหวรู้จักยามอย

ยื่นยันได

ังนั้นจึงนึกบางอย่างขึ้นมาได้ นางหยิบกระดาษแผ่นหนึ

กระดาษ หนึ่งในนั้นก็รีบวิ่งเข้

องครักษ์อีกนายที่ยืน

เจ้า

เดินทางมาเป็นระยะเวลานานไม่ได้หยุดพักค่อยๆ แสดงอาการออกมา ใบหน้าขอ

จ้าย่ำแย่มาก นั่งพัก

ผู้คนที่เดินผ่านไปมารู้สึกแปลกประหลาดเมื่อเห็นว่าสตรีขอทาน

กอึ้ง เรื่องราวต่างๆ มากมายที่นางเผชิญมาก่อ

้อนโคลนซุกลงบนหน้าขาที่ถูกชันขึ้นมา

ไกลเพื่อพบกับบุรุษผู้หนึ่ง ไม่รู้ว่

มาพบหน้า เช่นนั้นน

าเป็

ไปไกล ประตูจวนโหวก็ถูกเปิดออก พร้

ง่าในชุดเรียบง่ายทะมัดทะแม่งเฉกเช่นคนฝึกยุทธ์ยืนบังแสง

งยหน้าขึ้นมองก็พบว่าเข

่เจอกันหลายเท่านัก แม้ร่างกายจะซูบผอมลงเล

า?” เขาทวนถาม

ากการเดินทางไกลทำให้ร่างบางเสียหลักเกือบตกจากบันไ

างจึงตกอยู่ภาย

้างความขัดแย้งขึ

านข้างถนน กับหนึ่งบุรุษผู้มีรูปโฉ

กคนดูจากภายนอกก็รู้ว่าสถานะคงต่ำต

ช่นเจ้า” ดวงตาคมมองสำรวจสตรีในอ้อมแ

มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้ เป็นนางเองเสียอีกที่รู้สึกรังเกียจตนเองในตอนนี้ เมื

นางเอ่ยถามด้วยสายตาท

องอีกฝ่าย หัวใจของหญิงสาวคล

น จดหมายฉบับนี้เป็นข้าที่มอบ

ู่ในมือของเว่ยชิงโหว ก่

เจ้ามาหาที่เมืองหลวง เรื่องราวยามอยู่ที่เมือ

้จริงๆ รึ” น้ำเสียงของนางฟ

หนาน เจ้าบังเอิญให้ความช

ายังเมืองหลวง ตัวหนังสือนั้นเร่งรีบไม่เรียบร้อย

หลือเขาไว้ในยามลำบาก แต่เพราะไม่อาจตอบแทน

ทว่าผู้คนในราชสำนักล้วนรู้กันเป็นอย่างดี น่าแปลกที่หลังจากเขาได้สติเพ

ักของเขาจริงๆ หรือเป็น

บสาหัส จึงพาท่านกลับไปพักรักษาตัวที่บ้านของข้

ว้ เช่นนั้นข้าก็ต้องตอบแท

ึ่ง ก่อนจะผายมือออกไปด้านข้างโดยไม่ได้กล่าวคำพูดใด คนสนิท

ทนสำหรับความช่

ดงออกถึงอารมณ์ใดๆ เขายื่นถุ

ราวหยกสลักของเว่ยชิงโหวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตากลมเต็มไป

าจนถึงเมืองหลวงแห่งนี้มิใช่

เจ้าต้องก

งต้องการทวงถามสัญญาที่ท่านบอ

รึ ข้าต้องรับผ

แล้ว สิ่งที่ท่านต้อง

รย

ตั้งแต่เมื