icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ห้ามใจไม่ได้

บทที่ 2 เธอไม่คู่ควร

จำนวนคำ:1802    |    อัปเดตเมื่อ:18/12/2024

้ามาที่น

ยาะเย้ยของผู้หญิงคน

้าไปเห็นเมิ่งเหม่ยจู๋ที่ไม่รู้ว่ามายืนอยู่ข้างหล

ึงดูเหมือนคนอายุสามสิบต้น ๆ แต่งตัวหรูหราทันสมัย ตอนที่แต่งงานกับเจี่ยนหมิงซู พ่อข

ป เมิ่งเหม่ยจู๋ที่เป็นคนรับใช้

ั้นก็เป็นลู

มันไม่จำเป็นหรอก” หลังจากที่เมิ่งเหม่ยจู๋พูดจบไปด้วยน้ำเสียง

มั่นคง แล้วต

งเจี่ยนซือก็เป็นประกายขึ้นมา

ไปจับมือของเจี่ยนซือ “ได้

อฟัง “ไม่ได้เจอพี่มาสามเดื

ใสซื่อและแสนดีแบบนี้ หัวใจของ

่น้องสาวป่วย เธอก็ช่วงชิงความรักของน้องสาวไป ฉวยโอกาสนี้ไขว

บไม่ถ้วน แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยสักครั้ง เจี่ยนซือยังคงพึ่งพ

รั้งที่เจอหน้ากับเจี่ยนซือ เธอจะร

อยู่กับเธอเยอะมาก” เธอเบ้าตา

เลย ฉันหวังว่าต่อไปพี่จะมาหาฉันทุกวัน

ว่าได้อ

ด้านข้างกลอกตามองบน

ี่ยนเหยา เธอก็จะนึกถึงสภาพที่เป็นเหมือนกับศพไร้วิญญาณ วัน ๆ จิตใ

องมองเจี่ยนเหยาอย่างเย็นชาพร้อมกับพูดชึ้น “อีกเดี๋ยวฟู่เซิ่งเหนียน

ท้ายก็มองเจี่ยนซือที่หลับปุ๋ยไปแล

ึ้นมาจากข้างหลัง “ต่อไปเธอไม่ต้องมาเยี่ยมเจี่ยนซืออีกแล้ว ทำใ

พูดอะไร แล้วก้าว

ั้นช

งบนเก้าอี้ตรงทางเดินอย่างหมดเรี่ยวแรง ก้ม

เมื่อเขาเห็นเจี่ยนเหยาก็อึ้งตะลึ

เป็นเสียงฝีเท้าของฟู่เซิ่งเหนียน ในเวลานี้ พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

ธอเงยหน้าขึ้น มองฟู่เซิ่ง

่ตรงหัวตา เครื่องสำอางบนใบหน้าละลาย

กลับไปอย่างเรียบเฉย “คุณ

ยี่ย

ดปลอบประโลมเธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน “ไม่ต้องห่วง อีกไม่นาน

ัน

ิดประตูเข้าไปในห้องผู้ป่วย จากนั้นเธอก็เอ่ยปากพูด

่ได้ ถ้าอย่างนั้นก็คืน

ดขึ้นโดยไม่หันกลับมาอีก “ผมจะดูแ

อย่างเห็นได้ชัด พู

็หลุดพ้นจากเธอกลับอยู่เคียงข้างเจี่ยนซือสักที วันนี้น่าจะเป็นวันที่ฟ

ิดเธอขนาด

ธอขนาดน

่วย เจี่ยนเหยายังคงนั่งอยู่บนเก้าอ

เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ได้รับการต้อนรับ เธอก็ไม่เข้าไปในห้อ

ี่ยนซือไปเดินเล่นข้างล่าง เธอเ

็อ่อนโยนและเอาใจใส่ต่อเจี่ยนซือมากขนาดนั้น ความแตกต่างร

ระสบความสำเร็จมาก หลังจากผ่าตัดเสร็จก็ไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านหรือว

่ยนเหยาก็วา

ใหญ่ ดูเหมือนว่าเขาจะลืมแล้วว่าต้องไปจัดการเรื

กพอแล้ว เธออยากจะให้ทุกสิ่งทุกอย่า

เหนียนด้วยตัวเอง เสียงรอสายดังอยู

รอ?” น้ำเสียงเฉ

เรื่องหย่าร

นานสองนาน น้ำเสียงยังคงเ

งไม่เซ็นชื่อในข้อตก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 หย่ากันเถอะ2 บทที่ 2 เธอไม่คู่ควร3 บทที่ 3 หย่าไม่ได้ (ภาค 1)4 บทที่ 4 หย่าไม่ได้ (ภาค 2)5 บทที่ 5 ถ้าอยากตายก็อย่ามาตายที่นี่6 บทที่ 6 ใช้สิทธิ์ของสามี7 บทที่ 7 ทะยานขึ้นการค้นหายอดนิยม8 บทที่ 8 เธอคือภรรยาของผม (ภาค 1)9 บทที่ 9 เธอคือภรรยาของผม (ภาค 2)10 บทที่ 10 เขามาแล้ว11 บทที่ 11 รักอย่างต้อยต่ำมาสิบปี12 บทที่ 12 ระวังสถานภาพของคุณ13 บทที่ 13 ไข้สูงกะทันหัน (ภาค 1)14 บทที่ 14 ไข้สูงกะทันหัน (ภาค 2)15 บทที่ 15 เฝ้าเธอตลอดทั้งคืน16 บทที่ 16 ทักษะการแสดงของคุณฟู่โดดเด่นเหนือใคร (ภาค 1)17 บทที่ 17 ทักษะการแสดงของคุณฟู่โดดเด่นเหนือใคร (ภาค 2)18 บทที่ 18 เขากำลังช่วยเหลือเธอ (ภาค 1)19 บทที่ 19 เขากำลังช่วยเหลือเธอ (ภาค 2)20 บทที่ 20 ทนได้ไหม ถ้าทนไม่ไหวเรียกฉัน (ภาค 1)21 บทที่ 21 ทนได้ไหม ถ้าทนไม่ไหวเรียกฉัน (ภาค 2)22 บทที่ 22 จงใจสร้างความลำบากใจ (ภาค 1)23 บทที่ 23 จงใจสร้างความลำบากใจ (ภาค 2)24 บทที่ 24 คุณฟู่อยู่ที่งานด้วย (ภาค 1)25 บทที่ 25 คุณฟู่อยู่ที่งานด้วย (ภาค 2)26 บทที่ 26 คุณลองแตะต้องเธอดูสิ (ภาค 1)27 บทที่ 27 คุณลองแตะต้องเธอดูสิ (ภาค 2)28 บทที่ 28 ไม่ได้ตั้งท้อง (ภาค 1)29 บทที่ 29 ไม่ได้ตั้งท้อง (ภาค 2)30 บทที่ 30 เขาดึงดันที่จะยุ่งให้ได้ (ภาค 1)31 บทที่ 31 เขาดึงดันที่จะยุ่งให้ได้ (ภาค 2)32 บทที่ 32 จะได้เห็นดีกัน (ภาค 1)33 บทที่ 33 จะได้เห็นดีกัน (ภาค 2)34 บทที่ 34 ภรรยาของตัวเองแต่ไม่ยอมดูแลให้ดี (ภาค 1)35 บทที่ 35 ภรรยาของตัวเองแต่ไม่ยอมดูแลให้ดี (ภาค 2)36 บทที่ 36 ทำเหมือนกับว่าเธอไม่มีตัวตน (ภาค 1)37 บทที่ 37 ทำเหมือนกับว่าเธอไม่มีตัวตน (ภาค 2)38 บทที่ 38 เขากำลังอธิบาย (ภาค 1)39 บทที่ 39 เขากำลังอธิบาย (ภาค 2)40 บทที่ 40 โลกของสองเรา (ภาค 1)41 บทที่ 41 โลกของสองเรา (ภาค 2)42 บทที่ 42 อย่ามาแสร้งทำเป็นรักนวลสงวนตัวต่อหน้าของเขา (ภาค 1)43 บทที่ 43 อย่ามาแสร้งทำเป็นรักนวลสงวนตัวต่อหน้าของเขา (ภาค 2)44 บทที่ 44 เจี่ยนซือยังคงสำคัญที่สุดสำหรับเขา (ภาค 1)45 บทที่ 45 เจี่ยนซือยังคงสำคัญที่สุดสำหรับเขา (ภาค 2)46 บทที่ 46 ซือซือโทรมา (ภาค 1)47 บทที่ 47 ซือซือโทรมา (ภาค 2)48 บทที่ 48 เราสองสามคน (ภาค 1)49 บทที่ 49 เราสองสามคน (ภาค 2)50 บทที่ 50 จงใจทำให้อึดอัด (ภาค 1)51 บทที่ 51 จงใจทำให้อึดอัด (ภาค 2)52 บทที่ 52 อยากให้เธอเป็นอะไรไปแทบใจจะขาด (ภาค 1)53 บทที่ 53 อยากให้เธอเป็นอะไรไปแทบใจจะขาด (ภาค 2)54 บทที่ 54 เรื่องหย่าร้างเอาไว้ค่อยคุยกันภายหลัง (ภาค 1)55 บทที่ 55 เรื่องหย่าร้างเอาไว้ค่อยคุยกันภายหลัง (ภาค 2)56 บทที่ 56 เผชิญกับปัญหาแล้ว (ภาค 1)57 บทที่ 57 เผชิญกับปัญหาแล้ว (ภาค 2)58 บทที่ 58 เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณสามารถแตะต้องได้ (ภาค 1)59 บทที่ 59 เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณสามารถแตะต้องได้ (ภาค 2)60 บทที่ 60 ให้เธออยู่ต่อ (ภาค 1)61 บทที่ 61 ให้เธออยู่ต่อ (ภาค 2)62 บทที่ 62 กลับไปกับผม (ภาค 1)63 บทที่ 63 กลับไปกับผม (ภาค 2)64 บทที่ 64 ถูกโจมตี (ภาค 1)65 บทที่ 65 ถูกโจมตี (ภาค 2)66 บทที่ 66 คุณนั้นเดิมทีก็เป็นภรรยาของผมอยู่แล้ว (ภาค 1)67 บทที่ 67 คุณนั้นเดิมทีก็เป็นภรรยาของผมอยู่แล้ว (ภาค 2)68 บทที่ 68 ตบอย่างกะทันหัน (ภาค 1)69 บทที่ 69 ตบอย่างกะทันหัน (ภาค 2)70 บทที่ 70 เธอยังคงเป็นคุณนายฟู่อยู่ (ภาค 1)71 บทที่ 71 เธอยังคงเป็นคุณนายฟู่อยู่ (ภาค 2)72 บทที่ 72 ไม่สนใจสุขภาพร่างกายของตัวเอง (ภาค 1)73 บทที่ 73 ไม่สนใจสุขภาพร่างกายของตัวเอง (ภาค 2)74 บทที่ 74 รังเกียจที่จะมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด (ภาค 1)75 บทที่ 75 รังเกียจที่จะมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด (ภาค 2)76 บทที่ 76 เธอไม่ต้องการให้พวกเขาได้ลงเอยกัน (ภาค 1)77 บทที่ 77 เธอไม่ต้องการให้พวกเขาได้ลงเอยกัน (ภาค 2)78 บทที่ 78 ต่อให้ตายก็ไม่มีทางขอโทษ (ภาค 1)79 บทที่ 79 ต่อให้ตายก็ไม่มีทางขอโทษ (ภาค 2)80 บทที่ 80 คุณจูบฉันอีกครั้งได้ไหม? (ภาค 1)81 บทที่ 81 คุณจูบฉันอีกครั้งได้ไหม? (ภาค 2)82 บทที่ 82 ตัวคุณหอมจัง (ภาค 1)83 บทที่ 83 ตัวคุณหอมจัง (ภาค 2)84 บทที่ 84 คุณเคยรักฉันบ้างไหม (ภาค 1)85 บทที่ 85 คุณเคยรักฉันบ้างไหม (ภาค 2)86 บทที่ 86 ไม่ใช่อุบัติเหตุแต่เป็นการฆาตกรรม (ภาค 1)87 บทที่ 87 ไม่ใช่อุบัติเหตุแต่เป็นการฆาตกรรม (ภาค 2)88 บทที่ 88 ตัดสินใจ (ภาค 1)89 บทที่ 89 ตัดสินใจ (ภาค 2)90 บทที่ 90 แบกออกไปเลย (ภาค 1)91 บทที่ 91 แบกออกไปเลย (ภาค 2)92 บทที่ 92 เขาแอบตามเธอมาโดยตลอด (ภาค 1)93 บทที่ 93 เขาแอบตามเธอมาโดยตลอด (ภาค 2)94 บทที่ 94 เราจะไม่หย่า (ภาค 1)95 บทที่ 95 เราจะไม่หย่า (ภาค 2)96 บทที่ 96 รีบบอกผมว่าเจี่ยนเหยาอยู่ที่ไหน (ภาค 1)97 บทที่ 97 รีบบอกผมว่าเจี่ยนเหยาอยู่ที่ไหน (ภาค 2)98 บทที่ 98 ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาเป็นห่วง (ภาค 1)99 บทที่ 99 ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาเป็นห่วง (ภาค 2)100 บทที่ 100 ล้มเลิกการต่อต้าน (ภาค 1)