ข้าเก็บภรรยาได้ที่ชายหาด (ภาคต่อ สามีข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง)

่บ้านชาวประมงขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ริมทะเล ด้านหลังติดภูเขาทัศนี

นในครอบครัวล้วนรักใคร่ปรองดองกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยซึ่งกันและ

ลังจะคลอดลูกคนแรกและหลานคนแรกของบ้าน ทำให้สมาชิกในครอบครัวมารวมก

อนนี้เขากำลังจะได้เป็นพ่อคน ภรรยากำลังจะคลอดลูกคนแรกให้กับเขา ตอ

ไม่ว่าลูกคนแรกจะเป็นหญิงหรือชายเขาตั้งใจจะเลี

ในที่สุดนางก็คลอดลูกชายตัวอวบอ้วนออกมาให้

ษย์ที่สมบูรณ์ หยางคุนตั้งชื้อลูกชายว่าหยางไห่เฉิง เด็กน้อยไห่เฉิงเล

ัยเด็กไห่เฉิงเป็นเด็กดี เมื่อเติบโตมาก็เป็นคนดี ทำงานหาเงินเข้า

คน ท่านปู่ท่านย่าเองก็แก่ชราลงทุกที ด้วยบ้านหยางเป็นครอบครัวใหญ่ ลูกหลานเ

ที่ไร้ซึ่งการอิจฉาริษยากันโดยแท้ แต่ถึงแม้ว่าไห่เฉิงหน้าตาจะหล่อเหลาแต่ครอบครัว

ก่ตัวเข้ามาในบ้าน และที่สำคัญในใจเขาเหมือนกับว่าคู่ของเขายังไม่มี เ

แม้กระทั่งแม่สื่อสักคนมาเยือน จนตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจนเขาอายุได้ 19 ปี ท่านพ่อกับท่านแม่เองถึงแม้จะร้อ

ลับไม่ได้บังคับให้ไห่เฉิงต้องแต่งงาน บ้านตระกูลหยางเชื่อว่าคู่ชะ

แต่ทว่าสะใภ้คนนี้กลับนำความรุ่งเรืองมาสู่บ้านตรกูลหยาง จากฐานะยากจนที่สุด

ฉิงในดินแดนมนุษย์ตามที่เขาต้องการและภรรยาของเขา

ติดอยู่ที่ชายหาด เพราะร่างกายอ่อนแอเป็นทุนเด

ี้มีชาวบ้านอาศัยอยู่ทั้งหมด 40 ครอบครัว ด้านหลังหมู่บ้านเป็นภูเขา ด้านหน้าของ

่บ้านก็ว่าได้ เพราะครอบครัวมีฐานะยากจน จึงไม่สามารถที่จะแยกบ้านออกไปได้ จึงจำเป็นจะต้องอาศัยอยู่ร่วมกัน ถึงแม้ว่าพวก

ลหรือไม่” เหวินไคสหายสน

ือเล็กของบ้านข้าคงไม่ไหวหรอก ข้าเลยคิด

ือนกัน ถ้ายังไงพวกเราก

ียมของก่อนแล้วค่อยมา

บ้านหยางนอกจากจะจับปลาในทะเลแล้วยังเข้าป่าล่าสัตว์

ที่มาพร้อมกับภรรยาที่เพิ่ง

ไปกัน

เจ้าไม่มีใครไปด

่านอาแล้ว ส่วนคนที่เหลืออยู่บ้านช่วยท่

าแลดูอบอุ่นด

ม อิจ

อกมาแล้วไม่เช่นนั้นอย่าหวังว่าจะได้โงหัวขึ้นเลย คงโดนครอบครัวท่านลุงกดขี่อยู่แบบนั้น คนบ้านนั้นทั้งขี้เกียจและเห็นแก่ไ

จ้าไม่มีความเกี่ยวข้องกับบ้านใหญ่แล้วนี่ตัดข

าไห่เฉิง ตอนนี้ในหมู่บ้านของเราคนท

ิดว่าบ้านข้าจนเสียขนาดนี้กินก็กินไม่อิ่มจะมีบุต

ดี ครอบครัวเจ้าก็ดี มันจะต้องมีใครสั

จจะยังไม่เกิดก็ได้” ไห่

หรือว่าที่เจ้าไม่ยอมสู่ขอภรรยา เพราะรอคน

็แล้วกัน แล้วนี่เจ้าพาเมียมาด้ว

ดินบ้างอยู่แต

ด้ปลาที่โดนคลื่นซัดขึ

กมาจากสองสามีภรรยา ถ้าจะบอกว่าไม่อิจฉาสหายของตัวเองก็คงจะไม่ใช่ เขาเองก็อยากจะมีภรรย

่สอดส่ายสายตามองหาปลาที่ถูกคลื่นซัดขึ้นมาบนชายหาดไปเรื่อยๆ แต่แล้ว

ามรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้ยากที่จะอธิบายออกมาได้ ไม่รอช้าเขาสาวเท้าเข้าไปทันที และเมื

อด้วย ไห่เฉิงตรวจดูก็พบว่ายังมีลมหายใจอยู่ เขารีบอุ้มลี่หยางที่ห

องก็อยากมีภรรยาแต่เจ้าจะไปลักเกอบ้านผู้อื่นมาแบบนี้ไม่ได้ รอข้า

ป็นห่วงนะเจ้าคะ” อิงอิงภ

ก็ไปรื้อค้นหีบใส่เสื้อผ้าของตัวเองเพื่อมาเปลี่ยนให้กับลี่หยาง โดยเขาลืมคิดไปว่าตัวเองเป็นบุรุษ ถึงแม้ลี่ห

กนะว่าเจ้าเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เกอน้อยผู้นี้

ี่เสื้อผ้าเปียกแบบนั้นได้ยังไง เ

้วใช่หรือไม่ แล้วนี่เจ้าไม่รู้หรือว่

ม่ใช่หรือ เจ้าจะถามอีกนานไหมไปตามหม

ผิดชอบ แต่งงานกับเขาน่ะ แล้วนี่เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้แต่เจ้าก็ยังทำอะไรไม่ยั้งคิด คนในบ

ห้ข้า เหตุใดข้าจะต้องผลักไสเขาออกไปด

้วยความคับข้องใจ ลี่หยางนั้นตอนนี้เหมือนกับว่าตัวเองยังอยู

แต่ที่ยังไม่ได้สติอาจจะเป็นเพราะร่างกายอ่อนแอ และจมน้ำอยู่เป็นเ

นเรื่องจริงหรือว่าความฝันกันแน่ อยู่ๆ ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา แล้วก็มีความทรง

ทุบตี ญาติผู้พี่ของลี่หยางอิจฉาในความงดงามและหมายตากัวฟู่เหลี

หาของป่า จากนั้นจึงค่อยสร้างเรื่องว่าลี่หยางหายไปในป่าแทน แบบนี้ก็เท่ากับว่านางกำจัดศัตรูหัวใ