ข้าเก็บภรรยาได้ที่ชายหาด (ภาคต่อ สามีข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง)

งมีฐานะยากจนจึงไม่มีเรือลำใหญ่ที่สามารถออกทะเลไปไกลได้ พวกเขามีเพียงเรือลำเล็

รัวที่มีเรือขนาดกลางๆ ไม่ถือว่าใหญ่มากมีอยู่เพียงแค่ไม่กี่ครอบครัว และห

อรับ ข้ากลัวว่าจะกลับไ

้าวตอนกลางวันนะ หากว่าเจ้าหิว

ใจข้าหรือไม่ ข้าจะทำให้ครอบครัวของเราอยู่ดีกินดีส่

่ ทั้งๆ ที่ครอบครัวพี่ยากจนเช่นนี้ แต่พี่สัญญาว

่อท่านพ

ิ้งว้างไร้จุดหมาย ในเมื่อเขามีโอกาสได้ชีวิตที่สองมาแถมม

ลาที่โดนคลื่นซัดมาเกยตื้นให้เราเก็บกลับไปทำอาหาร โชคดีหน่อย

ะเลหรื

เจ้าก็จะรู้เองว่าแมลง

าว่าหอยเป๋าฮื้อกับปลิงทะเลม

้มา ยังมีกุ้งมังกรอีกอย่างที่ราคาแพงมาก แต่แมลงทะเลที

ปูสามารถขายได้รา

นหมู่บ้านของพวกเรามีคนที่สามารถดำน้ำได้เป็นเวลานานไม

นนั้นเริ่ม

่าปลาหมึกยังมีราคาถูกมากอีกด้วย ไห่เฉิงบอกว่าปลาหมึกมีกลิ่นคาวที

รู้มาว่าหอยนางรมและหอยต่างๆ นั้นไม่มีราคาค่างวดอะไรมีเพียงชาวบ้านเท่านั้นที่นำไปทำอาหาร ส่วนตามร้านอาหารนั้นไม่นิยมน

มึกพวกนี้ไปให้มากหน่อย ข้าจะท

่า เจ้าจะให้พี่เ

ค่ที่ตัวใหญ่นะขอรับ

ี่จะเก

เดินดูแถวๆ นี้ก่อนนะขอรับ ท่านพี่ตก

กล เข้าใจหรือไม่ อาจจะเจ

จแล้วขอรั

เดินมาจนถึงเชิงเขาเล็กๆ เป็นป่าโปร่งจึงหยุดมองด้วยความลังเลว่าจะเข้าป่าไปดี

เดินมาลี่หยางพบลูกปลากระเบนสีม่วงเกยตื้นอยู่ เขาจึงจับมันโยนลงทะเลเพราะเห็นว่าตัวมันยังเล็กเอากลับไปก็

ขาจะมีสหายต่างเผ่าพันธุ์ขึ้นในอนาคต เจ้าลูกปลากระเบนหลังจากกลับลงไปในทะเลลึกมันก็ถูกพ่อแม

าหมึก นอกจากนี้ไห่เฉิงยังตกปลากะพงตัวใหญ่ได้อีก 2 ตัว ลี่หยางเห็น

านกันเถอะขอรับ

ะ ส่งถังมาให้พี่ก่อ

ับท่

นเวลา 2 วัน วันนี้จึงมีคนบ้านหยางอยู่กันครบ ลี่ หยางเองก็เพิ่งจะได้เห็นหน้าค่าตา

ึ้นให้ได้ น้องๆ จะต้องได้เรียนหนังสือ แต่ตอนนี้ลี่หยางต้องการทำอาหา

ะไรข้างนอก ไห่เฉิงก็เหมือนกันไม่รู้จักให้สะใภ้พักผ่อนดีๆ

องให้ท่านพี่พาไป พวกเรายังได้ปลาและหอยมาอีกเยอะม

สะใภ้นั้นแต่เดิมบ้านกินอาหาร 3 มื้อถึงแม้ว่าบ้านหยางจะกินอาหารแค่วันละ 2 มื้อแต่ถ้า

ี้มีเครื่องปรุงจำพวก ซีอิ๊ว นอกเหนือจากเกลือและน้ำตาล ลี

หอมป่า ส่วนปลาหมึกนั้นลี่หยางนำไปล้างกับเหลือและน้ำส้มนิดหน่อย จ

ียมที่เจียวเริ่มหอมลี่หยางนำปลาหมึกที่ลวกเอาไว้ลงไปผัดเร็วๆ และเติมเครื่องปรุงที่ผสมเอาไว้ในถ้วยลง

ที่ลี่หยางทำนั้นนอกจากจะแปลกตาแล้วยังมีรสชาติอร่อย กลิ่นหอมลอยออกไปถึ

ะไรหอมมากเลย” หยางไห่ฉีที่เดิน

รหอมจนน้ำลายข้าจะไหลอยู่แล้ว” หยางเฟ

ฟยแล้วพี่ชายของเจ้าไปที่ใดแล้วเหตุใดปู่

ักพักจะกลับมาแล้วขอรับ ส่วนท่

็พาน้องสาวเจ้า

ับท่

วก่อนนะเจ้าคะท่านพ่อ” นาง

เถอ

็นน้ำแกงปลาสองหม้อใหญ่สีเหมือนน้ำนมส่งกลิ่นหอมออกมา นางถึงกับตกใจนางไม่เคยเห็นน้ำแกงปลาแ

าหารที่ข้าทำ อาหารพวกนี้ข้ากับท่านพี่เก็บ

มากเลย หลานส

สะใภ้รองท

ชุนกลับมาจากต

่านพ่อ กำลังล้างมือ

้อตามที่หลานสะใภ้ต้องการ อีกอย่างจะเป็นการดีกับเด็กๆ พวกนี้ด้วย พวกเราแค

่ยวกับอาหารนะขอรับ ข้าจ

่ะเจ้ารองกับอาชุนมาแล้วก

ช่วยกันทำงานอย่างขยันขันแข็งไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัว คนในครอบครัวไร้ซึ่งการอิ

ำแกงปลาจากลี่หยางในครั้งหน้า ซึ่งลี่หยางเองก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง ลี่หยางคิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้รับชีวิตที่สองมาอีกทั้