icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ

บทที่ 4 4. กินได้ด้วยหรือ

จำนวนคำ:2441    |    อัปเดตเมื่อ:23/12/2024

นได้ด

เจออะไรห

มาก เทียบได้สองในสี่ส่วนของฝืนป่า อันฉีไม่รู้ว่าไผ่เหล่านี้นอกจากเอาไป

่นะหรื

เจ้าดูนั่น

หน่อไม้ที่เพิ่งจะโผล่พ้นดินจำนวนมากมายเกือบ

ดหรือเจ

ท่านแม่ เย็นนี้เราเอา

หน่อของต้นไผ่

ะ ไม่มีใครเคยกินห

เห็นผู้ใดนำมาทำอาหารสั

รรูปเป็นอาหารเลยหรือ เจียอียิ้มแห้ง ๆ ให้มารดา จากนั้นพยักหน้าเป็

องต้นไผ่ไปทำอาหารให้เจ้ากินเลยสักครั้ง ตั

..เรื่

่ำขอโทษขอโพยลู่เสียนในใจที่ครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่นางต้องพูดโกหกอีกหน ในขณะที

ง ๆ เจ้าค่ะ ตั้งแต่ข้าฟื้นจากความตายในครั้งนั้น ในตอนที่วิญญาณข้าออกจา

แม่ ท่านแ

ล้วเงยหน้าขึ้นมาทำตาดุใส่ลูกสาวที่พูดจาเลอะเลือนทำให้น้องตกอกตกใจ ถึงอย่างนั้นลู่เสียนก็ยังมองไปรอบ ๆ

ากไปแล้ว ดูสิ ทำน้อง

ผมขาวนางเป็นคนดี นางบอกว่าสงสารพวกเราที่บ้านหลินไม่มีความยุติธรรม ดังนั้นนางจึงมาเพื่อช่วยพวกเรา เอ่อ ท่านแม่จะ

ี เจ้าหัดโกหก

มือนเช่นตอนนี้ ข้าไม่ได้มีเจตนาจะพูดจากลับกลอกนะเจ้าค่ะ แต่ข้ายืนยันว่ายายแก่ผมขา

กแม่ว่าหลังจากที่เจ้าฟื้นขึ้นมาแล้วเจ้าไ

้องเจ

ปอย่างชัดเจน เมื่อก่อนนี้นางรู้จักนิสัยใจคอลูกสาวเป็นอย่างดี เจียอีเจ้าของร่างหัวอ่อนว่าง่าย เหนียมอายเก็บตัวพูดน้

องต้นไผ่เถอะเจ้าค่ะ เย็นนี้ข้

ว! เจ้า

เมื่อครั้งที่ยังอาศัยอยู่บ้านหลินแค่ชงชานางยังเกือบวางเพลิงบ้านหลินจนวอดวาย ดีที่ลู่เสียนมาพบก่อนไฟยังไม่ลุกลามจึงรีบช่วยด

หน้าที่ปรุงอาหารค่ำแม่ม

้าค

ี่สาวขุดหน่อไม้ ได้จำนวนที่พอใจแล้วก็ใส่ตะกร้า ส่วนที่เหลือจากใส่ตะกร้าเจียอีก็เอาใส่ห่อผ้าแบกขึ้นหลัง ใช้เวลาค

่ พวกเจ้าขนมา

นไผ่พวกนี้ข้าจะเอา

ใช้กินได

สิเจ

นน้ำเดือดให้หายขม การจะนำหน่อไม้มารับประทานทุกครั้งต้องต้มให้สุกก่อนเพราะหน่อไม้สดนั้นมีพิษ ระหว่างที่รอหน่อไม้ต้มอยู่นั้นได้ยินเสียงคนพูดคุยกันด้านนอกเจียอีจ

รับ เหนื่

ย พวกเจ้ากลับมาต

ายด้วยความเอ็นดู แล

ะ หลังจากที่สามีข้าตกตายพวกคนบ้านหล

อยู่ด้วยก็ดีเหมือนกัน พ่อกับแม่ก็แก่มากแล้วจะไ

ู่นี่เ

สาวครู่นึ่งแล้วยกมือลูบศีรษะอย่างเอ็นดู ทำเช่นเดียวกันกับอันฉีไม่แบ่งแยกว่าหลานจะเ

าเท่านี้แค่ไก่ป่าสามตัว เดี๋ยวพ่อจะจัดการถอ

ลู่เสียน

้อไก่ไปปรุงกับหน่อไม้

ด้

มาเพียงจำนวนหนึ่ง กลับมาในครัวพบกว่าหม้อต้มหน่อไม้กำลังเดือดพอดี นางจึงยกออกมารินน้ำทิ้งแล้

รัว เครื่องปรุงเหล่านี้เป็นวัตถุดิบที่หาได้จากในป่าทั้งสิ้น วิธีทำก็จะนำน้ำใส่หม้อตั้งบนเตา ไส่ไก่ พอน้ำเดือนก็เบาไฟลง หากในน้ำแกงมีฟองก็ช

งทำให้นางคิดได้บางอย่าง หน่อไม้เป็นพืชที่ผู้คนยังไม่นิยมนำมาปรุงอาหารทานในยุคนี้ นี่คือช่วงเวลาที่

ี้เราเข้าป่ากัน

ด้

าเหยเก พลอยทำให้เจียอีรับรู้ถึงรสชาติของเหลวที่มีสีน้ำตาลเข้มในถ้วยไปด้วย เป็นโชคดีของนางที่ไม่ต้อง

๋อร์นี่

นางคะยั้นคะยอลูกสาวให้รับไปดื่ม เจียอีจึงทำได้แค่ยืนมือออกมารับ

เห็ดหลินจือให้เจ้าดื่มทุกวัน ดีที่ในครัวมีเห็ดหลินจือแห้งที่ท่าน

าว่าไม่ด

ดีอย

กไว้ให้ท่านตาและท่านยายบำรุงร่างกายมากกว่า แบบนี้ข้า

ช่นนั

ะ เอาเช

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 1. ขับไล่ออกจากตระกูล2 บทที่ 2 2. เอาของไปขายตลาด3 บทที่ 3 3. เพาะเห็ด4 บทที่ 4 4. กินได้ด้วยหรือ5 บทที่ 5 5. พบปะสหายเก่า6 บทที่ 6 6. ตามมาเอาเรื่องถึงบ้าน7 บทที่ 7 7. เปลี่ยนจากวัยเด็กก้าวเข้าสู่วัยสาว8 บทที่ 8 8. สตรีที่ท่านคู่ควร9 บทที่ 9 9. นางไม่ได้มาหางาน10 บทที่ 10 10. จินเยว่อย่าดีเกินไป11 บทที่ 11 11. ข้ามสะพานไปจะเจอปลายทาง12 บทที่ 12 12. ให้ติดรถม้าไปด้วย13 บทที่ 13 13. เจ้านะหรือช่วยคน14 บทที่ 14 14. เอาคืน15 บทที่ 15 15. สตรีดอกบัวขาว16 บทที่ 16 16. ญาติดีกันตอนไหน17 บทที่ 17 17. เจ้าหมั่นโถว18 บทที่ 18 18.อย่าคิดว่าชนะ19 บทที่ 19 19. ข้าชอบนาง20 บทที่ 20 20. ความเจ็บปวดของอันฉี21 บทที่ 21 21. นางอยู่กับบุรุษ22 บทที่ 22 22. พากลับบ้าน23 บทที่ 23 23. ชอบตั้งแต่แรกเจอ24 บทที่ 24 24. พบศพที่ลำธาร25 บทที่ 25 25. เจ้าจะแต่งให้ยาจกหรือ26 บทที่ 26 26 ผักดองในกองทัพ27 บทที่ 27 27. ชอบความอลังการ28 บทที่ 28 28. สองตำลึงเงินของลู่จิว29 บทที่ 29 29. คืนเข้าหอของจินเยว่30 บทที่ 30 30.สอนไม่จำ31 บทที่ 31 31. ท้ายิงธนู32 บทที่ 32 32. ผู้แพ้ต้องเจออะไร33 บทที่ 33 33. จางหย่งหายไป34 บทที่ 34 34. เลี้ยงขอบคุณ35 บทที่ 35 35. พังไปพร้อมกัน36 บทที่ 36 36. รับฟังคำตัดสินโทษ37 บทที่ 37 37. ชิงป้ายสลัก38 บทที่ 38 38. รับมือขุนนางจิ้งจอก39 บทที่ 39 39. ก็ยังถือว่าได้เปรียบ40 บทที่ 40 40. ข้าก็จะตัดใจ!41 บทที่ 41 41. รีบฟื้นความทรงจำกลับมา42 บทที่ 42 42. ข้าจะไปจวนแม่ทัพหลี่43 บทที่ 43 43. นัดเจอที่โรงเตี้ยม44 บทที่ 44 44. บันทึกที่มีชื่อว่าหลินเจียอี45 บทที่ 45 45. ข้าแซ่หลี่46 บทที่ 46 46. เคยรู้จักนางด้วยหรือ 47 บทที่ 47 47. สกัดน้ำตาล48 บทที่ 48 48. ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหน49 บทที่ 49 49. รางวัลของข้าคือสามี 50 บทที่ 50 50. ครั้งหนึ่งข้าเคยมีความรัก51 บทที่ 51 51. ย้ายเข้าจวนแม่ทัพหลี่52 บทที่ 52 52. คิดดีแล้วหรือเจ้าคะ53 บทที่ 53 53. ข้ามีหน้าที่อบรมว่าที่สะใภ้ใหญ่54 บทที่ 54 54. ท่านกำลังทำให้ข้านิสัยเสีย55 บทที่ 55 55. ลดความสูงของต้นมะพร้าว56 บทที่ 56 56. จะเอากล้วยดิบไปทำอะไร57 บทที่ 57 57. ข้าขอตบปากสั่งสอน58 บทที่ 58 59. เป็นเพราะท่านพ่อลำเอียง59 บทที่ 59 59. หรือว่านางชอบเจ้า60 บทที่ 60 60.  ชานี้เจ้าไม่คู่ควร61 บทที่ 61 61 .พิษ 9 ราก62 บทที่ 62 62. จับขโมย63 บทที่ 63 63.  ข้ามียาแก้พิษ64 บทที่ 64 64.  ทำอะไรนางไม่ได้65 บทที่ 65 65.  ชามรณะ66 บทที่ 66 66.  ท่านแม่จะต้องไม่ตายเปล่า67 บทที่ 67 67.  ใครอนุญาต68 บทที่ 68 68.  น้ำค้างหล่นกระทบหมอนหยก69 บทที่ 69 69.  สืบจากพิษ70 บทที่ 70 70.  บุตรสังหารมารดา71 บทที่ 71 71.  ก็แค่หน้าดำ72 บทที่ 72 72.  ข้าแบกบุรุษขึ้นหลัง73 บทที่ 73 73. ตำรากามสูตร74 บทที่ 74 74.  กลับหมู่บ้านชนบท75 บทที่ 75 75. ข้าได้สามีมาฝาก76 บทที่ 76 76.  ข้าจะไปเข้าพิธีดูตัว77 บทที่ 77 77.  ดินแดนบูรพา (จบ)78 บทที่ 78 บทส่งท้าย