ยิ่งกว่าหลงคุณ

ื่นคิดว่าอร่อย พี่

ยความเคลือบแคลงของไมยราพยามจดจ้องไปยังเพื่อน

วางตา แต่มันยักไหล่ให้แล

พื่อนสนิทว่าพี่ตง ทั้งที่สองคนนี้ไม่น่าจะรู้จักกันไปมาก

้องรู้ในเวลานี้ พอดีกับที่น้องชายคนสนิทเดินมา

ินมาพร้อมเค้กมะพร้าวอ่อนหนึ่งช

นาญการคิดอยู่พักหนึ่งถึงนึกออก เหมือนขนมโมจิสีขา

ะพร้าวเพราะไม่ค่อยหวานถ้าเทียบกับขอ

ี่อาหารไม่มีเพศและเค้กก็อร่อยมาก ผู้ช

ด้ค

้คู่สนทนา “ถ้าอย่างน

หนุ่มที่อายุน้อยที่สุดในโต๊ะก็หันไปห

น้องมันเรียกคนอื

ามองทางต้นเ

ไม่แ

ิทที่ทักมาขอไลน์บาริสต้าของชาเฮาส์ เขาไม่มีไอดีแต่มีเบอร์จึงให้เบอร์ไปแทนเพราะ

มาวันนี้ทั้งสองยังดูผิดแปลกไปจากเดิม อันที่จริงสำหรับชื่นพธูแล้วความสนิทสนมระหว

อกไปไตรทศก็ค

ขากินกันกี่คำ เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองกินคำใหญ่หรือเค้กมั

ว่าเปล่าแต่สดายุตั้ง

มสั่นหน้าน้อยๆ “

ปหยุดอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ที่ด้านในมีเพียงชื่นพธูคนเดีย

นูช

ด้รูปเลิกขึ้นเ

มื่อกี้อีกส

ปด้วย โดยปกติเธอเป็นคนพูดเก่ง ยิ่งมาทำอาชีพแบบนี้ก็ยิ่งต้

ยิ้มๆ “ใส่จานหนึ่งชิ้นนะ อ

ซุกซนที่ผุดขึ้นบนกรอบหน้า คนตัวเล็กทำทีเป็นกระซิบกระซ

ียวกินสองช

ยังยักคิ้วอย่างถือดี “ได้แล้วค

ครับ เดี๋ยว

สองในทีมงานท่านสส. สัตรา ก่อนทั้งคู่จะหันมาสบตากันโดยไม่มีใครเอ

สื่อ

ี้ลงท้องเพ

ันจ้องจะล่อเพื่อน

ก จึงใช้การเดินเท้าเพื่อลดค่าใช้จ่าย เจ้าหล่อนเดินทอดน่องไปตามทาง ทอดสายตามองดูผู้คน

่อแรกที่ผุดขึ้นในหัวคือกัทลี แม่นั่นอาจจะอยากชวนไปเที่ยวเล่น

โชว์หราบนหน้

ง...เ

ไตรทศเปลี่ยนไปนิดหน่อย อาจไม่สนิทใจเท่าสดายุแต่ก็รู้สึกเหมือนว่าสาม

เธอและเขายังมีเรื่องอันใ

ง: หน

TU:

กินข้า

เธอเกี่ยวข้องกับเข

ก็ยอมตอบออก

U: ย

ห้พี่เลี้ยงข้าว

รื่องนั้นพี่ให้หนูมาแล้ว 500 เพร

ขอบคุณหนูจริงๆ นะ

ม่เป็นไร

เถอะ 500 นั่นมันจะไปพอไ

้ามสานสัมพันธ์เชิงชู้สาวเด็ดขาด ให้เป็นพี่เป็นน้องก็เป็นได้ไม่ติดอะไร

งว่าถ้าไปผับก็จะกลับพร้อมสาวสักคน เป็นเหมือนกันหมด แต่ถ้ามีแฟนก็จะไม่ทำเช่นนั้น อย่างท่านสส. ที่แต่ก่อนเคยเที่ยวเลาจน์บ้า

กมากกว่าเพราะไม่เจนสนามรัก ซึ่งเวลาที่เธอรัก คนพวกนั้นอาจจะแค่เล่นๆ ก็เป็นได้ เช่นนั้นแล

เพราะไม่อยากเสียใจในภายหลัง เธอเป็นพวกไม่ชอบเล่นกับไฟจึงไม่สนคว

ต้องได้รับอะไรไปมากกว่านั้น ที่จริงถึงเขาไม่ให้อะไรก็ไม่ได้นึกโกรธเคือง ก็แค่ไปทำเรื่องสนุกๆ ที่ไม่ได้มีเข้ามา

ถูกส่งเข้ามาตัดหน้าเสียก่อน เธอชะงักมื

ข้าร้านเห

นูยี่สิบ

นเหล้าเป็นหรือเปล

งยิ่งกว่าค้อนอี

อมบอกว่าจะไปร้านไหนเลยจะชวนไปร้านเหล

ันหนูก็พอค่ะ ร

ศ พวกเขาทำเหมือนเธ

ณป๋าห้าร้อย คนอย่างชื่น