ยิ่งกว่าหลงคุณ

ที

สิท

หญิงสาวลอบมองคนที่นั่งห่างไปสองช่วงแขนด้วยความรู้สึกประหวั่นพรั่นพ

หรืออาหาร

ไปมาเพื่อตอบคำ

ัวใช

“

น่ะ กลัวพ

นหลังตรงแล้วจึงเอ่ยอย่างหนักแน่น “ไม่ใ

นะที่ทำ

เพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี

“ถ้าอย่างนั้นก็กินเถอะ

บคุณ

่ตั้งอยู่เต็มโต๊ะ โดยที่เจ้ามืออย่างไตรทศเองก็ทานมันด้วยเพราะเขา

ความประหม่าของหญิงสาว “ทำไ

บสำลัก ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึ

้อมเอ่ยเสียงอ่อนทว่าซ่อนควา

วหมอนั่นก็เดินเข้ามาทัก พอหนูเบี่ยงตัวออกมันก็ด่าว่าหยิ่ง แล้วก็เริ่มทำตัวรุ่มร่า

ี่ไหนมันมาวอแว ขอโทษนะ ตกใจมากเลยใช่ไหม” ประโยคหลังเสียงทุ้มนุ่มห

็นฝ่ายเบือนหน้าไปอีกทาง เพื่อป้องก

ก็มองคนกลุ่มนี้หล่อกันทุกคน แต่วันน

รื่องที่ไม่คว

คนอื่น เพราะมันมาดูถูกเธอก่อนเขาถึงได้ฟิวส์ขาด

ใส่ในจานของต

งยิ้มให้เขาเหมือนทุกครั้ง “ขอบคุณค่ะ ง

่มกลับมาเป็น

ื่อกี้พี่เท

หื

่มากอยู่ดี เหมือนพระเอกหนังเลย หลบหมัดได้สบายมาก ตอนหมัดมาใจหนูลงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว แต่พี่ก็ทำหน้า

หัวเราะในลำคอ

หนูก็จะอัดมันเหมือนที่พี่ทำไงคะ หนูจะยืนเอามื

วน่าด่าอยู่แล้ว และเมื่อคิดให้ดี ไอ้หมอนั่นมันทั้งคุกคามทั้งด่าเธอเลย

พอเอาเข้าจริงหนูกลับกลัวจนท

ท่แล้ว ในสถานการณ์แบบนั้นแค่กล้าป

่อนถึงไ

ใครมาหาเรื่องอี

พี่จะปกป้อ

ี่ของมัน นัยน์ตากลมโตกลอกกลิ้งไปมา

...เหมือนมีบอด

ลำคอแล้วหันไปจัดก

กาศไปเข้าโสตประสาทช

ยผินไปทางผู

น์หนูมาจาก

ทร. เลยเพิ่มจากเบอร์ ขอโทษที่ทำงั้

อกาสได้คุยกันน่ะ เพราะก่อนหน้านี้เราก็เห็นกันผ่านหน้าผ่านตามาพักใหญ่แล้วแต่ไม่เคยคุยกันเลย แต่คุยกันได้สองวัน

วมาเป็นแฟนกับ

องจังๆ แบบนี้มาก่อนเลย สมัยเรียนก็ใช่ว่าไม่เคยเข้

นหายใจ “เหมือนจะ

านและวันนี้ เมื่อวานหนูช่วยพี่วันนี้พี

วใหญ่

ถถามได้ไหมแต่อยู่ดีๆ ดัน

คร

ก่ามีปัญห

งอึดใจ “ไม่ใช่หรอก ไ

งให้หนูทำแบบน

อียดมากไปกว่านี้เพราะมันอาจทำให้เขมจิราดูไม่ดีนักที่มีปัญหาเรื่องเงินซ้ำแ

องค่ะ” ก่อนความประหม่าจะฉายชัดใ

อกว่าไม่เหมาะรึ

ะเพราะความชอบอกชอบใจ

จเถอะ น

ทรวงกับคำชมโต้งๆ ของอีกฝ่ายที่เขาอาจจะพูด

วามรู้สึกไร้ชื่อในหัวใจดวงน้อยไม่ให้มันข

เด

ไม่เก

บสดายุมาพอประมาณ แต่เป็น

ำยำหัวเราะพอเ

ศึกษาตอนมัธยม เคยกินโรตีสา

บบ้านจะเ

ามคมพยักขึ้นลงเป็นเชิงรับคำ “บ้านพี่ทำอะไรเหรอคะ ขายโรตีสายไหมหรือเปล่า

รา อร่อยจนอยากเกิดเป็นคนเพชรจ

ยขนม ที่บ้านขายพ

าโตให้กับคนข้างๆ จำได้ว่าสดายุเล่าให้ฟังว่าพวกทีมง

ระสาคนขี้เล่น “นี่ม

อก” ก่อนยกยิ้มมุมปากอย่างวางท่าแล้วเล่นไปตา