อาจารย์หมอ(พี่เข้ม)

บหน้าเรียบเฉยเย็นชาที่ยากจะคาดเดามองไปยังข้างนอกระเบียงห้องแล้วหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในห้อง นำแก้วกาแฟในมือไปวางไว้ที่เคาน์เตอร์ครัวของห้อง ก่อนจะถือเอกสารในมือพร้อมกับหยิบปากกาที่โต๊ะทำงานข้าง

ย่าปลุกเธอ เขาต้องฉวยโอกาสนี้เพื่อให้เธอเซ็นเอกสารในมือ และหลังจากนี้เธอก็จะเป็นสิทธิ์ขาดของเขาเพียงคนเ

าเขย่าปลุกสาวน้อยไร้เดียงสาที่เขาตั

ื

าตื่นขึ้น แต่ก็ยัง

เซ็นเอกสารแล้ว

เขายื่นให้พร้อมกับเซ

อนนี้เธอเป็น

ถามทั้งๆ

ว่นลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปทันที พร้อมกับเสียงกรีดร้อง

ี๊

งท้าย พอจะลุกขึ้นไปตามก็ตกใจ เพราะเจ็บกลางหว่าง

ี๊

วย เขาทำแบบนี้ได้ยังไง มอมเหล้าเธอจนเมาไม่พอยังข่มเหงเธออีก เขามันร้าย...ร้ายหน้าตายด้วย เธอมองสำรวจร่างกายของตัวเอ

งตัวไปทำธุระกัน” เขาบอกเธอแ

นเธอไม่รู้เลยว่าเขาทำแบบนี้ทำไมกัน ทำไมต้องหลอกให้เธอจดทะเบียนสมรสด้วย แล้วเรื่องเมื่อคืน

อเขาแล้วล้มตัวลงนอน

ล้วก็ต้องอมยิ้มกับภาพตรงหน้า แล้วก็ปิดประตูเบาๆ ด้วยกลัวว่าเธอจะตื่น ในเมื่อร่างกายเธออ่อนเพลีย เขาจึงจะปล่อยให้เธอได้

นที ตลอดเวลาหลายปีที่มาทำงานที่โรงพยาบาลของเขา เธอทำเรื่องย้ายมาจากโรงพยาบาลเดิมเพื่อมา

ค่ะอาจา

นาฬิกาบนข้อมือของตัวเอง เขมณัฏฐ์รู้ว่าแพทย์สาวรุ่นน้องคิดอย่างไรกับตนเ

ี่ เย็นนี

เหมือนกับว่าเรื่องที่พูดเป็นเรื่องปกติ และทำให้คนฟังอย

อไม่รู้เลย เพราะเธอไม่เคยเห็นเขามีแฟนที่ไหนและควงผู

แล้วเดินจากไปทันที โดยไม่รอให้อีกฝ่ายได้ซักถามตัวเอง และพอเดินพ้นสาวเจ้ามาก็กระตุกยิ้มมุมปา

ตื๊ด

ห็นคนที่นอนกลิ้งอยู่ใต้เตียงก็รู้ทันทีว่าตัวเองถูกปภพหิ้วกลับมา และปภพคงเมาจนเผลอหลับไ

นะที่วันนี้เป็นวันหยุด จึงใช้เท้าเขี่ยร่างใหญ

ด้แล้ว นี่บ่

ื

ถ้าจะนอนก็ไปน

ิน” พึมพำถามพร้อมพลิก

โมงแล

้วดีดตัวลุกขึ้นพร้อมส่ายหัวแรง

ลับได้แล้ว แล้วนี่ไม

น เมื่อคืนเราไม่ไหวเลยเผลอห

ไรหรอก” เพราะน

อนเย็นนะ ขอกลับไปอ

ราจะโทรกลับหาแม่ ไ

อหลิน” ใช่...ทั้งสองเพิ่งนึกได้

ก็เห็นแค่นาย ไ

นเดินไปเปิดประตูห้องน้ำดู

นไหม

วดหัวมากต้องหายาแก้เมากินสักหน่อย” เพราะทุกครั้งจงกลนีจะตื่นก่อนใคร

่” ว่าแล้วก็กดต่อสายกลับไปยังเบอร์ที่ไม่ได้รับสายก่อนหน้านี้ทันที ส่วนปภ

เดินหาทั่วห้องก็ไม่เจอ จึงตัดสินใจออกไปจากที่นี้ในสภาพแบบนี้ พอออกมาจากตัวตึกคอนโดหรูก็มองไปเห็นตึกของโรงพยาบาลที่อยู่ห่างจากตรงนี้ไม่ไกลเท่าไหร่นัก จึงเรียกวินมอเตอร์ไซค์ที่อยู่ห่

ส่ชุดเดิม อย่าบอกนะเมื่อค

ขวัญมาน่ะ” นี่เป็นเรื่องโ

มื่อคืนเธอไปกับอาจาร

พื่อนแม่เราเอง และเมื่อคืนอาจ

อตั้งแต่เด็กเลยสิ เขาหน้านิ่งแบบนี้ตลอดเลยเหรอ เคยเห็นตอนเขายิ้มบ้างไหม” นภิสาเริ่มอยากรู้เรื่องของอา

็นอาจารย์หมอยิ้ม คือเขามีหน้าเดียวแบบนี้มาตลอด เสียใจ ดีใจก็หน้าไร้อารมณ์เหมือนที่เห็นแหละ ตอนนี้เราง่วงมากหลิน ขออาบน้ำนอนก่อนนะ ไ

พายของเจเจล่ะ

ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปข

หากว่าเธอสังเกตสักนิดจะเห็นว่าตามล

สื้อผ้าโยนทิ้งในตะกร้า ก่อนจะเดินไปยืนหน้ากระจกแล้วหมุนตัวเองไปมาอย่างส

้างร่องรอยของเขาให้ออกจากร่างกาย แม้จะอาบน้ำให้สะอาดแค่ไหน แต่เธอก็ลบสิ่งที่เกิดขึ้