ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

งจากไปเมื่อครู่ใหญ่ที่ผ่านมา ความหวาดกลัวและความสิ้นหวังเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของจ

รธจัด ตามมาด้วยจูกุนลุงใหญ่ของจูเมย บร

สียงดังลั่น ดวงตา

เจ้ากล้าทำร้ายจ

น้ำตาคลอ เสียงสั

าค่ะ จูหลีเป็นคนลงมือทำร้าย

บปา

หญ่ตวาดเส

ือไม่ว่านั่นหมายความว่าอย่างไร นางอาจจะไม่ได้แต่งงานกับคนดี ๆ เพราะเจ้

ยความหวาดกลัว น้ำต

ตั้งใจจริง ๆ ป้าสะใภ้ใหญ่

แย้ง ส่วนหนึ่งรู้สึกพึงพอใจที่ได้เห็นลูกของพี่ชายถูกลงโทษ แต่อีกส

ใหญ่

จูกุนด้วยดวงตาอ้อนว

นด้วยเถิด หลานไม

องฮูหยินใหญ่กดขี่มาตลอด เขาเป็นเพียงลูกอนุไม่เคยได้รับความร

กาจเขายิ่งดูด้อยค่าในสายตาของบิดาและมักจะถูกบิดาตีอยู

เขาจึงได้รับความเมตตาจากภรรยาเอกของบิดาเล

ยอมรับเด็กสองคนนี้มาดูแล แต่เขาก็คิดว่าเ

บเรียบ ไม่แยแสความเ

จ้าทำร้ายลูกสาวของข้

ไม่มีใครเหลืออีกแล้ว ไม่มีใครปกป้องนา

ใหญ่ข้ายอมรับผิด แต่สาวใช้ของข้ากับเมิ่งเมิ่งไม่เกี่ย

ขึ้น พยายามปลอบโยนเด็ก

่...ข้า

หน้าเข้ากับอกของพี่สาว นิ้วเล็ก

อบตัวจูเมย สายตาเต็

นผู้เฒ่าขอร้องให้รับพวกเจ้าเอาไว้ เจ้าและน้องของเจ้าคงตายข้างถนนไปนา

ขึ้น ร่างกายสั่นเท

่ทำอีกแล้ว...ได้โปรดอย่าทำอะ

อโทษนั้น นางพยักหน้าให

กัน แล้วขังจูเมิ

ออกจากกัน จูเมยไม่ยินยอมในขณะที่

ับอกเสื้อของพี่สาวอย่างแรงจน

...ฮือ...เจ

่าทำอะไรน้

อกจากอ้อมกอดของจูเมยได้สำเร็จ เส

้าจะอยู่กับท่านพี่ ฮ