icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ

บทที่ 2 ชื่อเสียงที่ไม่ดี

จำนวนคำ:2787    |    อัปเดตเมื่อ:30/12/2024

ที

สียงท

ำลังนอนอย่างมีความสุขอยู่บนเตียงขยี้ตาเล็กน้อย ก่อนจะลุ

งผิ

มาแล้วเ

นของจ้าวเยว่ ในมือของนางมีอ่างใส่

ปลี่ยนผ้าม่านใน¬ห้องของข้าให้เป็นสีดำ ยามเช้าแ

้าสีดำก็ต่อเมื่อเป็น-งานศพเท่านั้น ถ

งนี้นางเห็นด้วยก

ร ข้าอยากได้แบบที่สะดวกต่อข้า

่มงคล เพราะเชื่อว่าทุกสิ่งล้วน

๊ะเครื่องแป้ง จ้าวเยว่ก้มหน้าลงไปใช้สองมือวักน้ำขึ้นม

ช่วงเย็นวันนี้ คุณหนูจะไม่ไป

ียงราบเรียบ ราวกับว่า

ยินที่ให้นาง-มาเอ่ย นางก็ได้เอ่ยแล้ว เพราะฉะนั้

ิงสาวก็ยังรู้สึ

ค่ะ ดีไม่ดีในงานอาจจะมี-ขนมก

้ยฮวาหิมะ ข้าแค่สั่งให้เจ

ยท่านกับฮูหยินจะเส

ของเมืองนี้ ต่อให้ข้าไม่ไปงานเลี้ยงในครั้งนี้ คงไม่มีใครตำหนิท่านพ่

ว่าครอบครัวท่าน-เจ้ากรมตามใจนางนี้มากเกินจนเสียผู้เสียคน เป็นสตรีเสียเปล่ากลับทำตัวเกียจคร้าน เป็นท

องนาง จึงทำให้ไม่เป็นที่หม

มาร่วมปีกว่าแล้ว จึงยังไ

ิมะแล้ว จ้าวเยว่ก็

ชื่อที่ทำ¬ขนมชนิดนี้ จะทำเพียงแค่ปีละสี่ครั้ง เพราะดอกไม้ที่ใช้ในการทำ¬ขนมชนิดนี้ จะบานเพียงแค่สามเดือนครั้ง

้อขนมกุ้ยฮวาหิมะกั

ื้อ¬ให้ก็ได้เจ้าค่ะ” ด้วยความเกียจคร้านของผู้เป็นนา

นมาเอ่ยกับ

้อมยิงธนูที่สนามฝึกของกองทัพ ไม่รู้ว่าข้างนอกเป็นอย่างไรบ้างแล้ว แคว้นฉางอันตอนนี้

หยินก่อน ดีหร

ิบตาใส่ผิง

ะให้ไป ข้าว่าพวกเราแอบอ

บได้ขึ้นมา คุณหนูอาจจะถู

ุณหนูของนาง สมควรไปราย

วเหมือนกักบริเวณต

กจวนบ่อย ๆ สักหน่อย หากถูกลงโทษก็คงไม่ต่าง

ิงที่พยายามเอ่ยห้ามแล้วห้ามอีกได้¬แต่-เดินตามไป สายตาสอดส่องมองหน้าหลัง ด้วยเ

ท่านเซ

ขึ้นอย่างใหญ่โตที่ลานกว้างภายในจวน ทางเดินเข้าไปก่อนจะถึงหน้างาน

งขาวพลิ้วไหวเต็มไปหมด โต๊ะถูกจัดเป็นสองฝั่ง โดยไล่เรียงตามตำแหน่งของผู้มา

พงานเลี้ยงดูอบอุ่นและ¬ครึกครื้น แขกเหรื่อเริ่มทยอยเข้ามาในงาน ทั้งเหล่าบัณฑิต คน¬ของ¬ทางการ รว

ฮูหยิน นั่งอยู่ตำแหน่งขว

ไว้เนื้อเชื่อใจเท่านั้น จึงจะสามารถนั่งได้ ส่วนบุตรชายทั้งสองของ

ี่ย เจ้ากรมทะเบียนราษฎร์ ผู้ซึ

มงานเลี้ยงในครั้งนี้ ก็ไม่อาจ

อย่างนั้นหรือ ทำเช่นนี้ มิเป็นการไม่ให้เกียรติท่านโ

สังเกตเห็นแล้วถึงกับหน้าชา เขาไม่คาดคิดว่าซูม่อเ

าจึงให้นางพักผ่อนอยู่ที่จ

้านหรอกหรือ จึงไม่อยากมา” ซ

กวนเลย พวกเราสนใจกับ¬งานเลี้ย

รปฏิเสธงาน¬เลี้ยงครั้งนี้ ได้ทำให้ชื่อเสียงของนางย่ำแย่หนักขึ้นกว่าเก่า เพราะว่างานเลี้ยงนี้ ถือเป็นงานสำคั

าลาช

กจัดให้นั่งที่ตรงนี้โดยเฉพาะ เพราะเป็นจุด¬ที่ชายหนุ่มในงานสามารถมองเห็

งป่วยจริงหรือไม่” สตรีส

จคร้านอย่างนั้นคง-ไม่¬อยากจะมางานเลี้

บุตรีของซูม่อเยี่ยเจ้า

รู้ได้อย่างไร ถึงแม้ว่านางจะเกียจคร้

ที่บิดานางเอ่ยนั้นเชื่อถือได้อย่างนั้นหรือ ผู้เป็นบิดาย่อมปกปิดความผิดของลูกตัวเองอยู่แล้ว

่ไม่งดงาม จึงไม่อยากมารวมกลุ่มกับพวกเรา ด้วยกลัวว่าจะ-อั

วเราะร่วนอย่างสนุกสนาน และเชื่อกันไปว่าจ้

เห็นนาง เจ้าจะต้องตะลึงเพราะว่าจ้าวเย

าเคยเห็นนางครั้งหนึ่งที่-ร้านขายภาพ

ส่งสายตาดุน

้าหยุดเอ่ย

อีกล่ะ ต่อให้เป็นจ้าวเยว่ก็เถอะ จะอย่างไรก็สู้พี่ห

ยหน้าลอยตาส่ง-สายตาไปทางกลุ่มของบุรุษ ท

งดงามมาก จนมิอาจหาสตรีใดในฉางอันเทียบเทียมได้ด้วย-รูปร่างแบบบางอ่อน

ม่ต้องแต่ง¬แต้มชาดให้แดงเหมือนกับสตรีนางอื่น ใบหน้ารูปไข่ที่สมมาตรตามแบบของหญิงง

รัวของตนอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ เหล่า-บุรุษต่างก็สนทนาเกี่ยวกับเรื่องการฝึกฝนวรยุทธ์ หร

วกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ซูหลิงเจียว เมื่อเซียวเฟิงปรากฏกายขึ้นท่ามกลางหมู

ให้เขาไม่หยุด แต่ชายหนุ่ม

ขากำลังมองหาคือ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 จ้าวเยว่2 บทที่ 2 ชื่อเสียงที่ไม่ดี3 บทที่ 3 ทำตัวเกียจคร้าน4 บทที่ 4 งานเลี้ยงน้ำชา5 บทที่ 5 เรื่องของข้าไปหนักหัวคนอื่นหรือไร6 บทที่ 6 โต้กลับอย่างเจ็บแสบ7 บทที่ 7 ศึกทางทิศเหนือจบลง8 บทที่ 8 สมรสพระราชทาน9 บทที่ 9 ข่าวกระจายแพร่ออกไป10 บทที่ 10 ไม่สามารถขัดขืนได้11 บทที่ 11 นางเป็นสตรีที่แปลกยิ่งนัก12 บทที่ 12 เสวี่ยช่างเจิ้น13 บทที่ 13 ภัยกำลังมาเยือน14 บทที่ 14 ข้าไม่อยากทำอันใด15 บทที่ 15 ถูกกักบริเวณ16 บทที่ 16 มาลานฝึกยุทธ์17 บทที่ 17 พบหน้าแม่สามี18 บทที่ 18 เตรียมตัวแต่งงาน19 บทที่ 19 อย่าให้ใครดูหมิ่นเจ้าได้20 บทที่ 20 สมศักดิ์ศรีฮูหยินท่านแม่ทัพ21 บทที่ 21 งานเลี้ยงมงคล22 บทที่ 22 ข้าเคยเห็นนางแล้ว23 บทที่ 23 ข้อตกลงการอยู่ร่วมกัน24 บทที่ 24 คารวะแม่สามี25 บทที่ 25 เป็นที่รักใคร่26 บทที่ 26 ปรนนิบัติสามี27 บทที่ 27 ตอบแทนด้วยการพาไปเที่ยว28 บทที่ 28 จ้าวเยว่ตกน้ำ29 บทที่ 29 ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น30 บทที่ 30 ราชโองการปราบโจร31 บทที่ 31 โดนดูหมิ่น32 บทที่ 32 ไม่ไว้หน้า33 บทที่ 33 อย่ามายุ่งกับข้า34 บทที่ 34 ได้รับความไว้วางใจ35 บทที่ 35 จับผิดพ่อบ้าน36 บทที่ 36 ปราบโจร37 บทที่ 37 พลาดท่า38 บทที่ 38 บาดเจ็บสาหัส39 บทที่ 39 ข่าวการบาดเจ็บของสามี40 บทที่ 40 คำยืนยันจากพี่ชาย41 บทที่ 41 ภายในใจนั้นเป็นกังวล42 บทที่ 42 ฮูหยินน้อยหายไป43 บทที่ 43 สังหารโจรป่า44 บทที่ 44 เดินทางถึงเมืองเหนือ45 บทที่ 45 รักษาตัว46 บทที่ 46 กลับค่ายพร้อมฮูหยิน47 บทที่ 47 วางแผนปราบโจร48 บทที่ 48 จัดการกวาดล้าง49 บทที่ 49 ลูกธนูปริศนา50 บทที่ 50 ความสามารถที่น่าตกใจ51 บทที่ 51 ถูกทอดทิ้ง52 บทที่ 52 ทิ้งประโยคปริศนาไว้53 บทที่ 53 กวาดล้างให้สิ้นซาก54 บทที่ 54 กลับเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ55 บทที่ 55 ข่าวลือที่ยากจะเชื่อ56 บทที่ 56 ติดตามไปงานล่าสัตว์57 บทที่ 57 ความสามารถที่แท้จริง58 บทที่ 58 เข้าร่วมแข่งขันล่าสัตว์59 บทที่ 59 ชัยชนะที่สง่างาม60 บทที่ 60 เจ้าจะมีเหลนให้ข้าเมื่อใด61 บทที่ 61 ท่องเที่ยว62 บทที่ 62 รับตำแหน่งใหม่63 บทที่ 63 ถึงเมืองผานหยาง64 บทที่ 64 บทส่งท้าย เพราะรัก