พี่ชายที่รัก

น อ

อ

ฉันในขณะที่ฉันกำลังเดินลงบันไดบ้า

หลังใหญ่มาก แต่อยู่กันแค่ น้าอลิซอาเฮลพี่กัสฉันและแม่นมหนึ่งคนรวมแ

อ่ยบอกน้าอลิซน้าอล

าวลูก?"น้าอลิซเงยหน้าจากหมอก

นจะต้องเผื่อเวลาในการเดิน ใช่แล้วล่ะฉันจะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ที่ถนนใหญ่ ซึ่งมันห่างจากบ้านของน้าอลิซราว

้ฉันอย่างอบอุ่น ใช่แล้วล่ะเธอให้ฉันเรียกเธอว่าม๊า แต่ทำไงได้

ะเป๋าสะพายลงบนซิงค์ น้าอลิซเธอก็มองมาที่ฉัน และกระ

ด้วยนำ้เสียงสงสัย เธอซื้อกระเป๋าแบรนด์ดังๆทั้งนั้นให้ฉัน แต่

ฉันบอกน้าอลิซไป เธอก็มองไปที่กระเป๋าสะ

น้าอลิซพูดด้วยเชิงนำ้เสียงว่าเขาพูดจริง และน้าอลิซเธอก็ทำจริงๆ

ว้ทันทีเมื่อเธอกำลังจะเดินออกจากห้องครัว เพ

ไม่ได้ใช้รูดเลย ไปใช้ซะนะจ๊ะ"ม๊าอลิซบอกฉัน ฉันไม่ได้ใช้บัตรที่เธอให้ฉัน ฉันไม่กล้าใช้

บม๊านะ"น้าอลิซดันหลังฉันให้เดินกลั

าป่วยตั้งแต่เมื่อคืน"น้าอลิซตะโกนบอ

อผ้า แล้ว ไปขอโทษพี่นา พี่ที่คอยหางานพริตตี้ให้ฉัน แต่วันนี้ฉันทำต่อไม่ได้จริงๆเดี๋ยวเจอพี่กัสอีกฉันซวยแน่ๆ แต่พอฉันเข้าไปขอโทษพี่นาที่ฉันทิ้งหน้างานไปแล้วยังจะขอกลับก่อนอีก ตอนแรกฉันคิดว่าฉัน

อกก

อลิซให้หนูมาดูพี