สร้างชีวิตพิชิตฝันหนูน้อยนำโชคในยุค70
โจวซื่อถ
สถานีตำรวจก่อน ถ้ามีใครคิดจะแก้แค้นพวกคุณแม่
าน แต่สายตาของเขากลับกวาดมองไปทางคนตระกูล
พยักหน้าและเอ่ยขึ้นด้วยความซาบ
ดีว่านี่ไม่ใช่เวลาอันเหมาะสม จึงได้ตัดสินใจเก็บความรู้สึกขอบคุณทั้งหมดไ
่อออกไป หลังจากนั้น พวกเขาจึงค่อยๆแยกย้ายกันไปเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย เพรา
ตัวไปเช่นนี้ หลินต้าฉางก็ถึงกับทรุดนั่งลงบ
้เข้าเมืองไปตามพี่ใหญ่กับพี่รองกลับมาบ้านเร็ว
จได้แต่แอบคิดว่า รอให้พี่ใหญ่กับพี่รองกลับมาก่อนเถอะ อยากจะรู้
“ก๊อ
สาวทั้งสามคนเพิ่งจะจัดห้องเสร็จ และกำลังจะนอ
าเป็นสะใภ้ใหญ่หวงอิงกำลังยืนยิ้มอยู่ที่หน้าประตู ในมือถือ
รเพียงเท่านี้ก็นับว่าเป็นของดีมากแล้
ยเหตุผลอะไร แต่กฎของคนมีมารยาทย่อมไม่อาจปฏิเสธรอยยิ้มของอีกฝ่
พวกเธอน่าจะยังไม่ได้กินอะไรร
ินะ มากินเร็วๆเข้าเถอะ” หวงอิงร้องบ
รื่องแต่งงานกับผีอะไรนั่น ก็นังนี่แหละตัวต้นคิด! มันเป็นคนเสนอให้ลุงใหญ
บเรื่องการแต่งงานกับผีจะถูกเปิดโปงสิท่า
【มันไม่ได้มีเจตนาด
วามชั่วร้ายของโจวซื่อคือ ตัวแสดงหน้าฉากที่เปิดเผยตรงไปตรงมา หวงอิงคนนี้ก็เปรียบด
ปสบตากันเล็กน้อยอย่างรู้ทัน ภายในใจได้เพิ่มระดับควา
ิ๋นม่านก็ถึงกับถลึงตาจ้องจับไปที่หวงอิงแน่นิ่ง แท้จริงแล้วคนที
าเกิดอะไรขึ้น แต่บรรยากาศพลันพลิกตลบ กลับกลายเป็นความแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูก อีกทั้งยังรู้สึกราวกับตนเองก
ากลัวเพียงนั้น แต่เมื่อนึกถึงจุดประสงค์ของการมาใ
หรอจ๊ะ? รีบๆกินเข้า ดูสิ พ
ที่เป็นห่วงเป็นใยพวกเราสี่คนแม่ลูก” เพื่อไม่ให้เป็นการกระโตกกระตากจน
“ขอบคุณป
“บะหมี่ของป้าสะใ
ยใจสุดจะโล่งอก แอบคิดอยู่ในใจ
ุณแม่ยืนกรานจะให้ฉันออกไปซื้อไข่ที่บ้านป้าจางที่ท้ายหม
พิ่งพบพานกับเคราะห์มาก็จริงอยู่ แต่เขาว่ากันว่า เคราะห์ร้ายใหญ่ห
กับผู้กำกับที่สถานตำรวจ ว่าแต่..ทำไมฉันถึงไ
จิ้งจอกเผย
อดีเขาเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อฉันเอง ฉันก็เพิ่งมารู้วันนี้เหม
คิด ลูกชายของเพื่อนพ่องั้นเหรอ? ดูเหมือนความ
ักพูดคุยกับอีกฝ่ายเข้าหน่อยเดี๋ยวคงสนิทกันไปเอง คล้อยหลังสนิทสนมกันแล้
บแทนเขาดีๆหน่อยล่ะ หลินซงเธอรู้จักกับผู้จัดการร้านอาหารรัฐด้ว
ารวางแผนเองเสร็จสรรพ โดยไม่รอฟังควา
ะ ฉันก็กำลังกลุ้มใจอยู่พอดีว่าจะตอบแทนพี่กู่ยังไง
งอวิ๋นม่านก็ก้มหน้าทำท่าทำ
คนในครอบครัวนะ เรื่องเล็กน้อยแค่น
ินข้าวแล้ว วันนี้พวกเธอก็เหนื่อยกันมามากแล้ว กินข
ุเป้าหมายของตัวเองแล้ว จึงได
ลอกง่ายเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ!
ับลุงกู่จริงๆเหรอคะ?” หลินเสี่ยวเย่ที่ยังไม่เข้าใจ
้าไม่ยื่นแครอทหลอกล่อต่อหน้าลา แ
ยากเจอกู่เฉินขนาดนั้
๋นม่านเผยรอยยิ้มเ
เสี่ยวเย่ก็เหมือนได้พบโลกใหม่ที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนในชีวิต
แม่ของหนูดูสวยแกร่งขึ้นผิดหู
ดไปเลยค๊า แม่ของหนูฉลาดท
้าเล่ห์กว่าพวกแกก็แม่ของฉันนี่แ
๋นม่าน
อวิ๋นม่าน ปรากฏเสียงตื่นเต้นด
ต่บางครั้งบางทีมันก็ชวนปวดหัวแปลกๆอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะกับตอนนี้ที่จ
สี่ยวอวี่...ไม่ได้ห