ทะลุมิติซุปเปอร์พี่สาวสุดแกร่งกับระบบสินค้าสู่ความมั่งคั่ง

10 แยก

้านโดยรอบได้ฟังถึงกับระเบิด

ยไม่อยู่ก็ปากเก่งเสียจริง นี่ถ้าเขายั

ัวเอง? เอาลูกสาวแท้ๆของตัวเองให้รอดก่อนเถิด! อายุปาเข้าไปสามสิบกว่าแล้ว จนปานนี

องในราคายี่สิบตำลึงเงิน? ขนาดพวกค้าทาส

สวี่ยเป็นพวกวิกลจริต ทั้งที่รู้อยู่แล้วยังกล้ายกหลานสาวตัวเองให้

ูงชนรุมก่นด่าสาปส่งกันยกใหญ่ แม่เฒ่าซ่ง

นสามีด่วนจากลาไปเสียก่อน จึงเหลือแต่ข้าที่ต้องลำบากตรากตรำเลี้ยงดูมันจนโต! ไหนตอนนี้ยังต้องเลี้ยงเมียเลี้ยงลูกของมันแทนอีก! การที่ข้าอยากได้เงินสินสอดมาจุนเจือ

ยเสริมอีกแรง นางร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้า

ดือนไปแล้ว แต่กลับเป็นตัวท่านที่ไม่ยอมอนุมัติ! ตอนนี้ยังจะมาขัดขวางเรื่องหาสามีให้เจิ้นเจิ้นน้อยอีก! นี่ท่านอย

ผู้ใหญ่บ้านขมวดคิ้

ีครอบครัวที่ลำบากยากแค้นกว่าพวกเจ้าอีกตั้งมากมาย อีกทั้งกองทุนสน

ตดีๆจะพบว่า ผู้ใหญ่บ้านเริ่มหลีกเลี่ยงที่จะเท้าความไป

ายในใจ นางสรุปใจความได้ว่า ตอนนี้ตนมีเงินมีทองหากินหาใช้ได้

ได้เช่นนั้น นางจึงยื่นคำขา

ปเลยเล่า? วันนี้ขอให้ผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านทั้งหลายจงเป็นสักขีพยาน นับตั้

ษกว่าใคร ในบรรดาสิบหมู่บ้าน สาวน้อยผู้นี้นับเป็นหญิงงามแถวหน้า ต่อให้จะถูกเถ้าแก่เสวี่ยถอนหมั้นก็ตามที แต่ก็ใช่ว่าจะไร้ซึ่งเศรษฐีจากหมู่บ้าน

แม่เฒ่าซ่งพูดส

บแทน ก็มาด่วนจากไปเสียก่อน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คิดหรือว่าพวกเจ้าจะหนีออกไปง่ายๆได้? ไม่

้านทั้งหลายต่างพากันร้

าสิบตำลึงเงิน!? หญิงเ

นเจิ้นหัวเราะเยาะดังคิกคัก

าแม้สักตำลึงเดียวด้วยซ้ำ แม้แต่เงินสินสอดไปสู่ขอท่านแม่ข้า ท่านพ่อก็เป็นคนหาเองทั้งหมด ไหนยังจะใจกว้างจ่ายค่าเล่าเรียนให้บุตรชาย

ข็งกร้าวเช่นนั้นของหยานเจิ้นเจิ้นและทุ

เป็นคนของตระกูลหยาน ก็ควรต้องเชื่อฟังข้าผู้นี้!”พ่อของเจ้าตายไปแล้ว หน้าที่หาคู่หมั

่าซ่ง แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเรื่องภายในครอบครัว อนึ่ง สิ่งที่หญิง

งแล้ว นางถึงกับทรุดตัวลงสะอึกสะอื้นร้องไห

ที่ต่างยิ้มแย้มอย่างสาแก่ใจต่อสถานการณ์ความได้เปรียบในปัจจุบัน ซึ่งก็เป็นหย

ล้วนแต่ถูกต้องเป็นความจริงทั้งสิ้น ได้โปรดหยุด

มาถึงขนาดนี้ก็ย่อมได้! หยานเจิ้นเจิ้นเล่

กัน ท่านพ่อของข้าเพิ่งจะเสียไปเมื่อครึ่งเดือนก่อน ในฐานะบุตรสาว ตามขนบธรรมเนียมแล้ว ข้าจำเป็นต้องไว้ทุกข

นเจิ้นเจิ้นก็แสร้งยกมือซับ

ันประหนึ่งถูกฟ้าผ่ากลางหัว! ไว้ทุกข์สามปี…นี่ข้าต้องเสีย

่ขอทน รีบค้านขึ้นโดยเร็ว “อีกสามปีเจ้าก็อาย

แม่เฒ่าซ่งก็รีบหันขวับไปจ้องหยานหรงตาขวาง จนอี

้นเจิ้นหาได้สนใจพวกนางไม่

่บ้าน ที่ข้าพูดไปเมื่อสัก

หญ่บ้านลูบเคราน้อยๆผงก

นพูดถูกต้องแล้ว นี่ถือเป็นขนบธรรมเ