You're My Breakfast มื้อเช้าอันแสนอบอุ่น

ที่เมื่อคืนดื่มไวน์ไปมากเกิน ทั้งยังละเลยการดูแลตัวเองจนล้มป่วยแบบนี้ "ไม่เคยจำ" เธอพ

และการทำงานที่ราบรื่น ซีอันจดจ่ออยู่กับกองเอกสารที่วางทับกันจนลืม

วลเรื่องการต้องเผชิญหน้ากับท่านประธานมือปลาหมึกที่เธอเองก็ไม่รู้ต้องรับมืออย่างไร เธอตัดสินใจอย่างเงียบๆว่า เธอจ

กลับไป ตั้งใจจะกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่สักคืน แต่ทุกอย่างกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด

้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้อบอุ

"ฟาง ซีอันถอนหายใจ เธอรู

ธอตัดบททันที แต่ซีตงกลับเดินเข้า

งๆ นะ ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ข

แต่เสียงของซีตงที่เอ่ยถ

ยงหลานมาตั้งแต่เด็ก? ถ้าไม่ม

ยได้คืน แต่คำว่า "บุญคุณ" ที่เขาพูดถึงกลับเป็นโซ่ตรวนที่เธอสลัดไม่หลุด เธอหยิบสมุดเช็คออกมา และเขียนตัวเลขที่ทำให

ยียด แต่ซีอันไม่ได้ฟัง เธอเพียงหันหลังเดินเข้าอพา

ธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ "สักวันหนึ่ง… ฉันจะหลุดพ้นจากสิ่งนี้ให้ได้" แล้