หนี้สวาทกำนันเถื่อน

น้าเดชสะ

ตัวของตัวเอง ไม่รู้ว่าจะปฏิบัติตัวอย่างไร เขาเอื้อมไปจับข

ให้นะ” ว่าแล้วกำนันหนุ่มก็ทำท่า

ไรจ้ะ ไม

เย็นเฉียบ เหงื่อแตกเป็นสาย ยิ่งเมื่อสาวเจ้าคลายอ้อมกอดแล้วเงยขึ้นเผ

ก! แ

วามเป็นตัวเอง กุญแจมือเมื่อครู่ ก็ล๊อกข้อม

!

สับสนช่วงก่อนหน้านี้เริ่มชัดเจน

กำนันกระอักเล

จับได้รูปก็อ้าออกกว้าง ไม่ได้ประกบเข้าที่ปากของอีกฝ่ายแต่อย่างใด หากแต่ปร

ห้จมเขี

๊ย!

ังไงก็ไม่หลุด โดนหมาบ้า

ทำงานของมันโ

ยู่ข้างเตียง เสียง

อ

งหักแล้วมั่งเนี่ย ไ

รือสาวเจ้าจะยอมเธอกระโดดขึ้นไป ใช้ฝ่าเท้าเรียวเล็กถีบยอดอกแกร่งเข้าให้อย่างจัง กำนันเดชหง

มานี

ม่ให้

่ะ นี่

กำนันเดชทำกับเธอยังไงสะแบงก็เอาคืนแบบนั้น ฝ่าเท้าเรียวถีบยอดอกแกร่ง

๊ค

นที่สะแบงตกลงไปเพ

แบง อีหมาบ้

้กำนันชั่ว มึง

ี่พอจะเอามาทำเป็นอาวุธ สายตาคู่สวยสะดุด

ี่เอ็งทุบเมื่อคืนข้าย

ังเพื่ออาศัยพยุงตัวให้ลุกข

ันหรือ วันนี้แหละมึงได้กระอักเลือดตายส

ปดบ้าน ทุกคนที่อยู่ในบ้านเว

คำแจกันก็ลอยมาเกือบจะเข้าหน้า แต่โชคด

ล้

ได้ มึงร

รงมุมขอบเตียงแต่แน่นหนาเกินไป ครั้นจะใช้ไม้แขวนเสื้อในตู้เสื้อผ้า

บ้างวะ ได้ยินกูไหม ขึ้นมาช่วยกูหน่อย อีสะแบงมันจะฆ่ากูแล้ว...

ขณะนั้นป้ามาลากับสะดิ้งกำลังช่วยกันหาก

เธอตรงเข้าไปทั้งเตะทั้งต่อย กว่าทุกคนจะเปิดป

!

สะแบง! ต

ิ้งผลัดกันร้อ

้วย อีสะแบงมัน

องกำนันเดชอย่างจัง ก่อนที่เรืองกับโชคจะเข้าไ

..” ไม่รู้จะสรรหาคำไห