icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เหลี่ยมรักอาเขย

บทที่ 8 เรื่องมันยังไงกันแน่

จำนวนคำ:1881    |    อัปเดตเมื่อ:23/01/2025

อดหลายวันที่ผ่านมาหญิงสาวพยายามที่จะไม่เจอเขามาตลอด แต่เมื่อเจอหน้ากันแล้วเขาไม่ได้พูดเรื่องคืนนั้นมันเลยทำให้ไอศิการู

ของหญิงสาวซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่ผิดม

ะไปกับย่าไหม” คุณอุไรวรรณถามหลานสาวหลังจากนั่งทานอาหารทะเลที่หน

าเราไปกันหมด

งวันแล้วก็ตอนเย็นยังเล่นน้ำอีกรู้สึกเพลียค่ะ

พี่จะอยู่กับ

ปกับคุณแม่เถอะค่ะจะได้ช่วยดูแ

้แน่นะนิตให้แป

บ้านส่วนอาหารกลางวันแม่ก็กินมาจากข้างนอกเลยนะค

นดีกว่าไหม” เจตนิพัทธ์รู้สึกเป็นห่วงเพร

่พัทธ์ นิตอยู่ได้พี่พาแม

ี่ยนใจละอยากจะให้พี่อยู

กย้ายกันเข้าห้องนอน ไอศิกาเดินขึ้นมากับคุณย่าซึ่งตอน

งไปเอาน้ำคุณย

งบนสักขวดก็ดีนะ

่าเดี๋ยว

ดึกแล้วจึงอยากจะออกไปเรียกคุณอาให้เข้ามาพักผ่อน แต่ยังเดินไปไม่ถึงก็ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ดังมาเสียก่อน เธอจึงหั

ิตก็เข้ามาสักสิบโมงนะคะเพร

นะคะนิตคิดถ

ค่นิตได้เจอพี่นิตก็ดีใจมากๆ แล้วแต

่ด้วยกันเป็นครอบครัว แค่นี้ก่อนนะคะ นิตต้อ

ิตาก็พอจะเดาออกว่าที่คุณอาของเธอไม่ยอมไปไหว้พระด้วยก็เ

นั้นไว้เพราะเรื่องบางเรื่องมันก็อาจจะเป็นความลับซึ่งดูเหมือนอาของเธอก็อยากจ

องนอนก่อนที่อาศานิต

นเลยน

้วค่อยขึ้นมาค่ะละครจบแล้วเหรอคะคุณย่า

ราปิดไฟนอ

ะคุ

ู่ ฟังแล้วเหมือนเธอคุยกับผู้ชายสักคน การบอกรักและคำพูดเหล่านั้นมันทำให้เธอคิดมาก ตอนนี้ในสมองของไอศิ

งร่างของไอศิกาและเธอจะต้

บคนปลายสายนั้นเธอไม่เข้าใจเลยว่ามันคืออะไรกันแน่ทำไมอาศานิตาจะต้องบอกรักกับผู้ชายคนนั้น ทำไมถึงบอกว่ารอคอยจะใช้ชีวิตร

ของว

้าตาไม่สดชื่น

นอนไม่ค่อยหล

ยากรนเสียงดังจน

เลยเพียงแต่หนูแปลกที่ค่ะม

้จะไปเที่ย

องค่ะ เรารีบลงไปกันเถอะค่ะคุณย่าไม่รู

้มทะเลน่ะมาถึงทะเลทั้

มาชั้นล่างกลิ่นข้าวต้มหอมกรุ่นโชยมาแตะจมูกเธอรีบพาคุณย่าไปนั่งบนที่

” ไอศิกาหันไปบอกแม่บ้าน

้องกินเยอะๆ นะค

านครั้งนี้หนูคง

่าว่าหุ่นแบบหนูนี่เ

ุ่นแบบหนูผู้ชายเห็น

ะสบตากับเจตนิพัทธ์พอดี เธอเห็นเขายิ

ับไปอยู่อังกฤษไม่รู้จะมีอ

อยแต่มันอร่อยสู้ฝีม

้วชื่น

ป้าอ้อยอ

ล้วทุกคนก็มานั่งรวมกันที่ห้อ

ลี่ยนใจไปกั

าอยากจะพักผ่อ

ื่อนไหมคะ อยู่คนเดียวถ้าเกิ

ยวได้ป้าอ้อยออกไปเที่ยวไปไหว้พระเถอะค

้คุณนิตอยากทานอะไ

ีบไปกันเถอะค่ะ ถ้าสายกว่านี่แดดจะร้อนเอานะคะ” ศานิตาอยากใ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ต้องรู้ให้ได้2 บทที่ 2 สายตาคู่ใหม่ที่คอยจ้อง3 บทที่ 3 เขยที่แสนดี4 บทที่ 4 อีกหนึ่งชีวิต5 บทที่ 5 ยอมไปก่อน6 บทที่ 6 ไปคอนโดอาก่อน7 บทที่ 7 เราปลอดภัยดี8 บทที่ 8 เรื่องมันยังไงกันแน่9 บทที่ 9 คนที่รอคอย10 บทที่ 10 สายตาที่เปลี่ยนไป11 บทที่ 11 ไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้นอีก12 บทที่ 12 ไม่อยากยุ่งแล้ว13 บทที่ 13 อยากคุยก่อนกลับ14 บทที่ 14 หวนคิดถึงคืนนั้น nc15 บทที่ 15 ไม่ได้เป็นอะไรมาก16 บทที่ 16 มันจะเป็นความลับ17 บทที่ 17 รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก nc18 บทที่ 18 ไม่อยากให้ไปเลย nc19 บทที่ 19 ต้องอยู่กับความรู้สึกผิด20 บทที่ 20 ปิดบังอะไรไว้21 บทที่ 21 ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย nc22 บทที่ 22 จากไปแล้วจริงๆ23 บทที่ 23 อย่าโทษตัวเอง24 บทที่ 24 กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา25 บทที่ 25 ผมผิดเอง26 บทที่ 26 ลับสายตา27 บทที่ 27 ไปเถอะค่ะ หนูอยู่ได้28 บทที่ 28 เหงาจนชิน29 บทที่ 29 ทำไมต้องปฏิเสธ nc30 บทที่ 30 จากนี้ไปไม่ใช่อาเขย (ตอนจบ)