เหลี่ยมรักอาเขย
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปเหลี่ยมรักอาเขย
บทที่ 27 ไปเถอะค่ะ หนูอยู่ได้
จำนวนคำ:2000
|
อัปเดตเมื่อ：23/01/2025
ยากให้ใครเห็นดวงตาที่บวมช้ำจากการร้องไห้ หญิงสาวภาวนาว่าที่นั่งข้างๆ
ก็บอกให้ทุกคนปรับเบาะและคาดเข็มขัดไอศิกาปร
ากเคร
ปลดล็อกบท
1 บทที่ 1 ต้องรู้ให้ได้2 บทที่ 2 สายตาคู่ใหม่ที่คอยจ้อง3 บทที่ 3 เขยที่แสนดี4 บทที่ 4 อีกหนึ่งชีวิต5 บทที่ 5 ยอมไปก่อน6 บทที่ 6 ไปคอนโดอาก่อน7 บทที่ 7 เราปลอดภัยดี8 บทที่ 8 เรื่องมันยังไงกันแน่9 บทที่ 9 คนที่รอคอย10 บทที่ 10 สายตาที่เปลี่ยนไป11 บทที่ 11 ไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้นอีก12 บทที่ 12 ไม่อยากยุ่งแล้ว13 บทที่ 13 อยากคุยก่อนกลับ14 บทที่ 14 หวนคิดถึงคืนนั้น nc15 บทที่ 15 ไม่ได้เป็นอะไรมาก16 บทที่ 16 มันจะเป็นความลับ17 บทที่ 17 รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก nc18 บทที่ 18 ไม่อยากให้ไปเลย nc19 บทที่ 19 ต้องอยู่กับความรู้สึกผิด20 บทที่ 20 ปิดบังอะไรไว้21 บทที่ 21 ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย nc22 บทที่ 22 จากไปแล้วจริงๆ23 บทที่ 23 อย่าโทษตัวเอง24 บทที่ 24 กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา25 บทที่ 25 ผมผิดเอง26 บทที่ 26 ลับสายตา27 บทที่ 27 ไปเถอะค่ะ หนูอยู่ได้28 บทที่ 28 เหงาจนชิน29 บทที่ 29 ทำไมต้องปฏิเสธ nc30 บทที่ 30 จากนี้ไปไม่ใช่อาเขย (ตอนจบ)