หงส์หวนรัก [Phoenix Return of love] 鳳凰歸來的愛

จากวังหลวงแล้ว เฟิ่งอี้จึงจำเป็นต้องลากลับก่อนตามมารยาท ส่วนเฟิ่งหรั่นก็ต้อ

๋องอย่างถือวิสาสะ ด้วยถือว่าพี่สาวนั้นมีศักดิ์เปนพระชายาเอกของลู่อ๋อง นางย

องสาวของชายาตนเองกำลังเดินเล่นอยู่ในอ

่ทันระวัง นางเดินถอยห

คดีนักที่ลู่อ๋องคว้าเอวข

ะหนึ่ง หัวใจของเฟิ่งอี้

ของลู่อ๋องห

เฟิ่งอี้ตะกุกตะกักด้วยความเขินอาย “หม่อมฉั

่นี่ร่มรื่นนัก

่นให้อีกฝ่ายอย่างจงใจ “เอาเถิด ที่นี่ก็เหมือนบ้านเจ

ามพึงพอใจเอาไว้ ก่อนจะย่อกายคำนับแล้วลากลับไป ลู่อ๋องหันหลังมามองอีกฝ่าย

นะสงคราม ซึ่งฮ่องเต้ผู้เป็นพระเชษฐาก็มิได้ว่ากล่าวอันใด เนื่องจากเข้าพระทัยดีถึงความรู้สึกของพระอนุชาใ

ึกของกองทัพแต่ละหน่วยต่างคุมเข้มฝึกทหารอย่างจริงจัง ลู่เฟยหลงเดิ

้วถวายควา

หัวหน้าครูฝึกเดินเข

โบราณเขาว่าเอาไว้ก้นเสือนั้นลูบเล่นไม่ได้7 เห็นทีจะเป็นเรื่องจริง เพราะแววต

หารที่กำลังฝึกปรืออาวุธยืนตรงต่อหน้าเขา บางส่วนล้วนเป็นทหารเก่าและบางส่วนก็คือทหารใหม่ที่ผ่านการคัดเลือกมาอย่า

“เป็นไปได้ด้วยดี ไม

ดสอบทหารใหม่ในสังกัดของเจ้า หวังว่าเจ้าจะไม่ขัด

ตกของกองทัพสวรรค์ ทหารแต่ละคนสีหน้าเลิ่กลั่กด้วยเพราะรู้ซึ้งในกิตติศัพท์ของลู่เฟยหลงว่าเป็นนักรบที่แข็งแกร่งยากจะล้มยิ่ง หากผู้ใดไ

นี้เท่านั้นที่เคยมีโอกาสประมือกับลู่เฟยหลงมาแล้ว แต่ทหารที่อยู่ตรงหน้านี้พ

ม่มีทหารที่มีความสา

็งกระด้าง สายตาคม

ึกหลุบตาต่ำล

พ่ะย่ะค่ะ” เสียงของนายทหารกล้าผู้หนึ่งดังขึ้น เขากล่าวอย่าง

อย่างพิจารณา แล้วถาม

ะกล่าว “กระหม่อมมีนา

ย่างน้อยชายผู้นี้ก็คงเป็นคู่ปร

ะ ขอพระองค์ทรงปราณีเขาด้วยเถิด อย่างไรเสีย...” ยังไม่ทันที่ห

หารในสังกัดกองทัพของข้าทุกคนล้วนอ่อนแอไม่ได้ หากอ่อนแอต้องอ่อนนอกแต่แข็งใน ไม่มีท

ที่วางอาวุธ ก่อนจะถอดเสื้อเกราะสีเงินออก เผยให้เห็นแผงอกกำยำสมส่วน ไหล่หนาผึ่งผายที่บ่งบอกว่าผ่านการออกกำลั

ือนกัน ราวกับว่าสายต

ยสักนิด ก่อนจะหยิบท

ต่างมีฝีมือกันทั้งคู่ ลู่เฟยหลงที่เป็นถึงองค์รัชทายาทนั้นดูจะมีชั้นเชิงในการต่อสู้มากกว่าจูเชว่ระดับหนึ่ง แต่ทว่าจูเชว่นั้นก็ต่อสู้

็นภาพบางอย่างสะท้อนในดวงตาของอีกฝ่าย เป็นเหมือนภาพของพยัคฆ์ขาวตัวหนึ่งกับหง

ยั้ง แต่ลู่เฟยหลงนั้นได้สติทันแล้วตั้งรับจูเชว่ได้ทุกกระบวนท่า กระบวนท่าที่หฤโหดเพียงนี้แม้เ

กล ก่อนที่จะโดนอีกฝ่ายใช้ปลายของทวนจ่อที่ลำคอ ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างมีท่าทีเหนื่อยหอบยิ่ง จูเชว่นับว่าเป็นทหารร

นเข้ามาทันที เขาคิดว

้ายกลับไม่เ

ก่งแต่วันข้างหน้าจะกลายเป็นนักรบที่เกรียงไกรอย่างแน่นอน...” ลู่เฟยหลงรับเสื้อคลุมจ

รัชทายาทโปรดอภัยด้วย” จูเชว่คุกเข่าประสานมืออย่าง

ขอฝ่าบาทให้เจ้าเป็นหนึ่งในแม่ทัพองครักษ์” ลู่เฟยหลงเอ่ยอย่างใจกว้าง วันนี้เขาได้ประมือกับจูเชว่แล้วรู้สึกดียิ่งนั

ู่เฟยหลงด้วยสายตาย

ลังใหญ่ของลู่เฟยหลง

มื้อกลางวัน ชายหนุ่มมองอาหารที่แม้จะหน้าตาน่

ทุกข์ในใจ

เอ่ยขึ้นมา “หากพระองค์ทรงคิดถึงพระชายาเฟิ่งหรั่น เห็นทีควรเสด็จกลับเมืองหลวงนะพ

าดุดัน “เดี๋ยวนี้เจ้าอ่านควา

ฐานะบ่าวก็ไม่อาจเห็นพระองค์เป็นกังวลเช่นนี้ได้ ยิ่งนับวันมีข่าวลือหนาหูนัก

ื่อได้ยินเสียงดาบวา

งานกับเฟิ่งหรั่นก็ไม่แปลกหากจะดึงอำนาจสกุลเฟิ่งเข้าไปได้” ลู่เฟยหลงกล่าวน้ำเสียงหนักแน่น เขาลุกขึ้นเดิน

าบาทแล้ว พระองค์จะให้กระหม่อมเตรียมจัดกอ

่ยวกับเสด็จพี่ ข้าไม่ร่ว

มร้อยคน ส่วนที่เหลือให้ประจำอยู่ที่นี่ อีกเจ็ดว

นกลับเข้าไปใน

ลังแล้วได้แต่ถอ

่อหวังจะให้ช่วยกันจัดงานครบรอบวันพระราชสมภพครานี้ หญิงสาวช่วยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการจัดงานอย่างขะมักข

่งพักคลายความเหนื่อยในเขตพระราชฐานฝ่ายใ

ยินกิตติศัพท์ไม่ค่อยดีเกี่ยวกับอ๋องเก้ามาเยอะนัก อีกฝ่ายติดพันสตรีมากมาย ได้ยินว่ารอบกา

่งหรั่นเอ่ยขึ้นมา เมื่อวันก่อนที่เซียวฮองเฮาต้องการให้นางเข้าเฝ้า นางกับลู่อ๋องผู้เป็นสามีก็คาดเดาได้ว่าต้องเป็นเรื่องวันพระราชสมภพที่กำลั

างมาที่วังหลวงเพียงคนเดียวพร้

บมีท่าทีที่แฝงไปด้วยความหยิ่งยโสโอหัง นางก็พอสืบรู้มาบ้างว่าลู่อ๋องนั้นมีอนุในจวนอยู่ไม่น้

ทั้งสำรับอาหารที่ยกตั้งถวายนางนั้น ดูก็รู้แล้วว่าเป็นอาหารเก่าที่ค้างคืน แต่ทว่าด้วยความที่ครอบครัวอบรมมาดีจึงทำให้นางไม่อยาก

อนยิ่งให้พวกนางเหล่านั้นกระทำก

็พอรู้มาบ้าง แม้แต่เรื่องในวังอ๋องเก้านางก็พอรู้ บ่าวไพร่พวกนั้นกระทำ

ญชาเรียกอ๋องเก้ามาเลยสักนิด” เซียวฮองเฮาขมวดคิ้ว พระนางเองก็เป็นผู้ช่วยแบ่งเบาราชกิจของฝ่าบาท ยิ่งเพลานี้อ๋อง

จในบางเรื่องเท่านั้

ฝ่าบาทมิใช่เรียกท่านอ๋องมาช่วยสะสางราชกิจหรือเพคะ” เฟิ่งหรั่นเริ่มประหวั่นพรั่นพ

ประโยชน์อันใด ลู่อ๋องรักนางมาก เขาต้อง

__________

สำนวนจีนหมายถึงว่า มีความน