เจ้าสาวคืนแค้น
นที
ี่ต่า
ยี่ยมเธอยังโรงพยาบาล แม้ว่าหมอนัทจะบอกว่า
อะไรบางอย่างเกี่ยวกับคร
้องมาเยี่ยม เจ้าอิสสบายดีใช่ไหม ช
อบสังเกตปฏิกิริยาของผู้มาใหม่อย่างพ่อและน้องช
ของพ่อโชคดีนะที
ี่กำลังนั่งอยู่บนเตียงคนไข้พร้อมกับใช้มือหน
ปล่า ไม่ได้ดูห่วงหาอาทรเหมือนกับที
จริง หากไม่ใช่เพราะต้องเรียนเพื่อบริหารกิจการต่อจากครอบครัว วันนี้เธอก็จะค
่างที่รักลูกสาวของตนอย่างสุดหัวใจ หากแต่ตลอดมาสิ่งที่เข
าะธนนท์สามารถทำทุกอย่าง เพื่อให้ตนเองลอยตัวเหนือทุกป
่มีทางรู้และจะไม่มีวันรู้ว่าเธอคือสินค้าชั้นด
เสแสร้งว่าตนห่วงใยลูกสาวเป็นหนักหนา หากแต่ภายในใจของเธอกลับคิดก
้งพ่อและแม่ของตนเองแล้ว ต่อไปก็คงจะเป็นน้
น้อยไปกว่าเธอ การเสแสร้งแกล้งทำช่างแนบเนียน จนเธอหลง
หน่อยมา พี่คิ
งพร้อมกับยกยิ้มสดใส โดยที่ไม่ลืมที่จะยกมือของตนขึ้นกวักเรียก เพื่อให้
บกระแอมกระไอ แสดงท่าทีว่าตนเองมีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่กำเนิด จากนั้นจ
่งบอกได้ดีว่า รอยยิ้มที่อีกคนส่งมาให้มันก็ไม่ต่างอะไรกับหน
คยมองว่าช่างดีหนักหนา รักใคร่กันอย่างอบอุ่นล้วนแล้วแต่ฉา
ที่เธอรักสินะ เธอทำอะไรผิดหนักหนาค
ว ปัญดาวิที่กำลังช็อกกับสิ่งที่ตนเองรู้แจ้งแก
ได้และประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รั
มดก็มีแต่เสียประโยชน์ เพราะเธอในตอนนี้ก็เหมือนกั
ูกค้าต้องการตีกลับ คนที่จะต้องเสีย
ได้สินค้าที่ชำรุดกลับมา ก็ต้องชุบต้องล้างให้ดูใหม่และแม้จะชุบให้ดีเท่าใ
ึงแม้จะเห็นแก่ตัวกันไปสักหน่อย แต่เธอก็จะปล่อยผ่านเพราะคน
ี่ยอมทิ้งผลประโยชน์ของตน
นั้น เสียงเรียกทักที่แสนคุ้นเคยก็ดังขึ้นเรียกให้เธอหลุดจากภวังค์ขอ
็นอย่างไรบ
มาพร้อมกับรอยยิ้มแสนอบอุ่น มันทำให้เธออ
ีว่ามีแต่เขาเท่านั้น ที่พยายามเตือนสติเธอไม่
ปัญดาวิไม่เคยสงสัยในเพื่อนคนนี้เลยสักครั้ง เพ
ก หมอ
ธอได้เดินทางไปส่งเพื่อนรักคนนี้ยังสนามบิน คำพูดสุดท้ายของเพื่อนรักยังคงดังก้องอยู
ปัน เราขอโทษที่เราต
อย่างจริงใจให้กับเธอได้เป็นอย่างดี ถ้าตอนนั้
ม่ต้องมาตายอย่างเดียวดายภ
พยาบาลและไม่ได้เห็นหน้ากันเพียงสองวัน มันก็ทำให
ตกใจนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น เพราะยาเสียสาวไม่ใช่ว่าทุกคนที่จ
ยอารมณ์ทางเพศ เพราะอาการเริ่มแรกที่สาวเจ้าถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาล
ธอต้องอับอาย แต่ถ้าหมอนัทจะเตือนไปตามตรงก็เกรงว่าเพื่อนผู้หัวแ
ล้ว หมอนัทก็ได้แต่ถอนหายใจและเดินตรงเข้าไปยังเตีย
อนัทจะตรวจทุกครั้งเวลาที่เพื่อนของตนห
้องชายของปัญดาวิ ที่ชอบมาในเวลานี้แทบทุกครั้ง จนวันนี้เขาคิดเห็นว่าถ้าห
กแล้วล่ะที่ออกมาก่อนเวล
นตรงเข้ามายืนยังด้านข้างของเตียงคนไข้ พร้อมกับกล่าวถามเพื่อนร
ิดที่ตนไม่ฟังคำในอดีตของเพื่อนรักก็ได้แต่ส่า
ไรแล้วหมอ ฮือห
ที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้ไปงาน ถ้าเร
ตนจบ หมอก็รีบส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมทั้งก
นไปดั่งคนละคน ถ้าเป็นเมื่อก่อนคนอย่างปั
น่ เขาสิที่ต้องเป็นคนผิด ที่ไม่ยอมไปงานมง
้สิ เราใจคอไม
เราเส
จเรื่องอ
องเพื่อนรัก พร้อมกับกล่าวถามถึงสาเหตุที่ปัญดาวิ
ิกลับยิ่งร้องไห้สะอึกสะอื้น จนตั
าวเจ้าจะเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า ตอนนี้
ธอเองก็ต้องการผู้ช่วยที่ไว้ใจได้แ
ันมีเรื่องใ