Into the Nightmare สู่แดนฝันร้าย

เหมือนถูกสาปเป็นหินกับความงุนงงถึงขั้นแทบนึกว่าตัวเองเป็นใครไม่ออกในทีแรก ในที่สุดแจ็คก็ดึงตัวเองหลุดจากภาวะคล้ายกึ่งหล

รเนี่ย!

มือนผ่านตัวกลางห่วย ๆ ดังจากโทรโข

อะ

ยงผู้ชายแหลม ๆ ฟังดูเบื่

้าใจสถานการณ์ที่เกิดข

หน้าตาเก่ากึ๊กถึงกับหวีดโหยหวนออกมาพร้อมฝุ่นกองใหญ่กับซากแมงมุมร่วงกราว ถ้าแจ็คเข้าใจไม่ผิด ซึ่งก็ไม่น่าเข้าใจ

ุณ

บาให้ความรู้สึกอันตรายยิ่งกว่าตอนเกรี้ยวกราดเสียอีก “ไม่เป็นไรหรอก ใน

ชื่อของผมคือแจ็ค เวลลิงตัน เป็นแค่

ง” หญิงสาว

ุดตอบ บทสนทนาสั้น ๆ นั้นเห็นได้ชัดว่าเ

นเชื่อว่าเป็นแบบนั้น” หญิ

กับแจ็คอีกครั้ง “เอาล่ะ แจ็ค เวลลิงตัน ถ้าจะกรุณา ช่วยนอนห

้งแต่แรกไปพบกับกระจกเงาสูงเท่าตัวคนบานหนึ่ง บานกระจกเก่าแก่โสโครกเช่นเดียวกับโทรโข่งและกำแพงคอนกรีตกระดำกระด่างรอบด้าน ทว่านั่

นสมอง ในเมื่อนี่คือกระจก งั้นคนที่จ้องกลับมาก็ชัดอยู่แล้วว่าต้องเป็นตัวเ

าตอบ ขอบตาดำลึกโหล โดยเมื่อรวมกับผมดำสนิททรงคล้ายจอห์นนี่ เดปป์ในหนังเรื่องดาร์ค ชาโดวส์แล้ว หมอนี่น่ะผีดูดเลือดชัด ๆ แถมยังสูทสีดำที

ึ้นโบก น่าแปลกที่เด็กหนุ่มมาดศพไร้เล

จากนั้นก็หยิกแก้ม ซึ่งก็แน่นอนว่าเด็กหน

ปาก ตอนที่เริ่มเข้าใ

นตรงหน้าหรือไม่” เสียงผู้ชายถ

พึมพำ ความคิดสับสนกระทั่งยากจะบอกว่

่พูดผ่านโทรโข่งมุมห้อง

กัน มัน... มัน... เกิดบ้

เกี่ยวกับหน้าจ

“นั่นไม่ใช่ตัวผม!” เขาตะโกนดังกว่าเดิม อาการตื่นตกใจทำให้แจ็คกระชากกุญแจมือที่แขนซ้ายอย่างบ้าคลั่ง จากการกระทำนั้น เขาพลันพบว่า

ปวดเหมือนเข็มทิ่มแทงอวัยวะภายในก็แล่นปราดไปทั้งร่าง แ

กับหน้าจอควบคุม” เสี

ลัวว่าหากตอบช้าเกินไปก็อาจถูกช็อตอีกครั้ง ว่าแต่หล่อนทำได้ยังไง ทั้งที่ตัว

้น ใช่ของแกหรือ

ดจางหายไปกว่าครึ่ง “แต่ผมหยิบมันออก

ริงนะ” เสียงผู้ชายคน

แหละ ข้อมูลพวกนี้ม

ูด แจ็คสามารถจินตนาการเห็นชายไร้หน้าสักคนผงกศีรษะ

จ็คร้องถาม “พวกคุณต้อ

งขึ้นเป็นชุดตัวเลขสี่ตัวสีฟ้าอ่อนเกือบขาวได้แก่ 03:00 “...ที่จะหนีออกจากห้องนี้ แกเห็นกล่องโลหะตรงเพดานห้องทั้งสี่มุมหรือเปล่า ข้างในนั้นน่ะบรรจุแก๊ส

ัวรอดได้โดยครบสามสิบสองหากว่าแกเป็นของจริง ...ไว้ที่ตู้ข้างเ

ตอร์ก็เริ่มต้นนับถอยหลั

2

2