แล้วแต่คุณจะการุญ

ปริบๆ แลดูน่าสงสารจับใจ “ช่ว

ที่ทุกบริเวณของห้อง มีเพียงเสียงลมหายใจของ

วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้ เขามอง

ช่วยตาวสักค

..

..

ผมต้อง

ณคือคนที่

ดงั้

กแน่น “หนึ่งคือคุณเป็นคนนอ

กเลี

่ามันจะเป็นเรื่องที่โง่มากก็ตาม แต่ตอนนี้ตาวถอยไม่ได้แล้ว ถ้าตาวถอยทุกคน

องเธอ

รื่องมีแฟน” แล้วเอ่ยต่ออย่างไม่รีรอ

รวมถึง

้เสือ “ทราบค่ะ เพราะแบบนั้นคุณถึงเป็นตัวเล

ยน์ตาคมลากไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาวตรงหน้าจนรู้สึกร้อนๆ หนาว

ที่ใกล้ชิดคุณมากกว่ากัน ถ้าตาวกับสี่คนนั้นจมน้ำพ

้จมน้ำตายทั้งห้า

ก คุณจะเ

ั่น

ย์เราย่อมให้ความสนใจกับคนที่ใกล้ชิดมากกว่าคนอื่น อย่างเมื่อคืนค

ผ้าเช

ะ เพราะคุณไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้ และไม่มีความสนใจเรื

ใช

ี่เต็มไปด้วยความอ้อนวอนอย่างคนอับจนหนทาง “สิ่งที่ตาวเจออยู่ตอนนี้มันไม่ยุติธรรม ตาวเป็นเด็กต่างจังหวัด เกิดในครอบครัวรากหญ้า ไม่มีพรรคมีพวก นาม

้วก็เอ่ยปากถาม “คุณ

้นรำบนฟากฟ้า พยักหน้าระรัวยืนยั

ถึงคิดว่าผ

ง มันหดจนเหล

เหนียวๆ ลงคออย่างยาก

ไปยุ่งกับข่าวฉาวของพวกคนดัง เพียงเพราะผมให้ผ้าเช็ดหน้าคุณน่ะเหรอ” หนนี

่สิบ

เด็กแ

มนเกิดรอ

ำใจที่เพื่อนมนุษย์สามารถหยิบยื่นให

ตบแต่ก็เหมือนว่ามีฝ่ามือที่มอ

คุณคิดว่าผมจะช่วยคุณแค่เพราะคุณคือคน

..

อน้ำใจ สิ่งที่คุณควรมอบคืนให้ผมไม่ใช่คำขอบคุณที่เอาแต่พูดซ้ำๆ แบบนั้น แต่เป็นความเกรงใจต่างหา

อก ก้อนความรู้สึกบางชื่อวิ่งมาจุกอยู่ที่อก

ปแพร่งพราย และผมเชื่อว่าคุณไม่ได้ทำอย่างที่ถูกกล่าวหา ถึงอย่างนั้นม

ามมารยาท “ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ แล้วก็

คร

ทว่าเสียงโทรศัพท์กลับดังแทรกค

กบันทึกว่า ‘พ่อ’ เป็นเหตุให้คนต

มือบางก็กดรับสายผู้เป็

ะไรของเอ็

ไฉ “ตา

ย่งแฟนค

วไม่

ยังทำงานได้เรอะ ถ้าร้องเพลงไม่ได้ขึ้นมาแล้วจะหาเงินจากไหน พ่อย

างหนักอึ้งเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ หัวใจของเธอคล้ายจะมีเหล็กห

กว่าตาว

ื่องงานน่ะจะยั

ด้สิ ตา

ต่มันจะมีคนจ้างหรือเปล่า ถ้าได้แต่แหกปาก

็มาแทนที่เสียงของบิดา (ป้าไม่สนหรอกนะว่าเราจะทำอะไร นั่นมันเรื่องของตาว ที่ป้าสนคือเดือนนี้จะ

อต้นเดือนนี่เอง นี่มันวัน

้องของตัวเอง ก่อนจะ

ห้ต้องใช้ บอกให้โอนสองแสนตั้งแต่แรกทำไมไม่โอนเต็มจำนวน ป

วา นราธิป เด็กหนุ่มวัยยี่สิบ เมื่อต้นเดือนเพิ่ง

ี้ก็ไม่ลืมยกเรื่องที่ค้างคามาพักใหญ่เพื่อหาข้อสรุป (ปีหน้าน้อง

จพรืด ทิ้งตัวลงนั่

าชาติมาพักใหญ่ ทำให้นิพัทธามาบีบเอากับเธอให้ตกปากรับคำที่จะส่งเสีย

เสียงที่เธอใฝ่ฝันอยากมี หากไม่ยอมส่งเงินให้จะทำให้เธอย่อยยับฐานเป็นลูกอกตัญญู ตอนนั้นเธอเด็กนัก กลัวไม่ได้เ

โรงเรียนรัฐเหมือนกัน ไม่ต้องเรียนนานาชาต

นะที่จะเรียนที่ไหนก็ได้ จะเอามาเทียบกันใ

วุ่นวายนักงั้น

ตา

นี้ตาวไม่สนว่าใครจะเป็นจะตายยังไง ไม่ต้องโทร. มาพูดเรื่องเงินอีกแล้วนะ ทุกอย่างมันจบแล้ว จะไม่มีการให้เงินอีกแม้แต่สลึงเดียว พ่อกับป้าอย่าลืมว่าพวกเราไม่ใช่ครอบครัว

รอบครัว เพราะครอบครัวของเธอ

ัดสายแล้วปิ

ักน้ำแรงของตัวเองกันสนุกมือ กลัวการถูกสังคมตราหน้า ก

่มีใครเคียงข้าง ดวงดาวปลอมๆ ในโลกมายาที่เปรา

งหัวกับทุกอย่างนั่น